Het was een bewogen week voor onze club, zowel sportief als infrastructureel. Een zoveelste frustrerende verliespot en een opeenstapeling van arbitrale missers, maar ook goed voetbal en nieuwe stadionplannen.
Laten we maar beginnen met de wedstrijd van afgelopen weekend. Die wedstrijd werd – naast het zoveelste pijnlijke verlies in de slotminuten – natuurlijk overschaduwd door de belachelijke rode kaart voor Souffian El Karouani. Tuurlijk, Souf hoort wel iets slimmer te zijn in zo’n situatie en moet zich niet zo makkelijk uit de tent laten lokken. Maar hij is nog jong, met veel bewijsdrang en een fel temperament, dus dan kun je in het heetst van de strijd wel eens je zelfbeheersing verliezen. Het simpele feit is echter dat de scheidsrechter voor dit akkefietje natuurlijk nooit van zijn leven rood had mogen trekken, want er gebeurde op de keper beschouwd eigenlijk helemaal niks. Het is een brevet van onvermogen voor de arbitrage, waar NEC zaterdagavond in het hoge Noorden een zware prijs voor betaalde. Het is bovendien des te zuurder omdat we een week eerder ook al zwaar genaaid werden door de arbitrage, die een overduidelijke handsgoal van AZ toe liet. Tel daarbij op de afgekeurde vrije trap van Schöne tegen Heerenveen een paar weken geleden en je zou bijna gaan denken dat iemand in Zeist de pik op ons heeft. Maar doorgaans in dit soort situaties is de meer waarschijnlijke uitleg pure incompetentie in plaats van kwade wil.
