Vanaf de bank aanschouwden we vandaag de wedstrijd tussen RKC Waalwijk en NEC. Een leeg stadion, met publieksgeluid naar binnen gepijpt over de luidsprekers. Voetbal in een pandemie, terug van weggeweest. Bij ons was Okita er nog steeds niet bij en helaas lijkt voor Barreto 2021 er al op te zitten door een kuitblessure. Mattsson en Proper begonnen daarom in de basis. Aan RKC-zijde ontbrak topscorer Kramer. Niet dat het veel uitmaakte, want NEC speelde dramatisch vandaag.
Geen categorie
De week van…….als een kind zo blij
Het valt me allemaal niet mee de laatste dagen.NEC verliest, we kunnen niet meer naar een stadion, het regent, grijze luchten, regen, korte dagen. Corona, corona en nog eens corona. Ik voel dat ik dreig weg te zakken in een alles verwoestende herfstdepressie. Ik voel me lusteloos en heb geen zin om me er tegen … Meer lezen
Zo zagen wij het: NEC – Cambuur
De nummers 7 en 8 van de Eredivisie, je verzint het niet. Vorig jaar allebei nog in de KKD, nu in de subtop. Cambuur was de vorige twee seizoenen met afstand de te kloppen ploeg in de KKD, maar NEC heeft zich goed versterkt en zou toch inmiddels minimaal gelijkwaardif geacht moeten worden. Hoe snel kan het tij keren. Wel misten we vandaag Okita en Ruiz (alweer…), maar daartegenover stond de terugkeer van Tavsan. Door de lege tribunes en het weer (het goot werkelijk met bakken uit de lucht) was de ambiance vanavond vreselijk. Hopelijk dat dat niet voor de wedstrijd zou gelden.
De week van… van tweede klasse naar grote klasse.
Op voorhand tekende iedereen uiteraard meteen voor een gelijkspel uit bij AZ. Desalniettemin overheerste dit weekend toch vooral de kater, want diep in blessuretijd zagen we een onverwachte en lange tijd relatief onbedreigde voorsprong alsnog uit onze vingers glippen. En dat is balen. Enorm balen zelfs. De nummer drie van de Eredivisie van vorig seizoen speelt op de valreep gelijk in eigen huis tegen de nummer zeven van de Nederlandse tweede klasse van vorig seizoen. En het voormalige tweede klasse elftal baalt enorm. Wow.
We hebben het al meerdere malen gezegd, maar inmiddels kunnen we toch echt wel met een redelijk gerust hart achterover gaan zitten en gewoon genieten van de rest van dit seizoen. Deze ploeg gaat never nooit niet tegen degradatie vechten. Er zit gewoon te veel kwaliteit in de ploeg. Dat begint natuurlijk allemaal op het middenveld, waar Lasse en Edgar het kloppende en ervaren hart van het team vormen. Daarachter hebben we Bruijn en Proper die zich aan de hand van deze spelers verder kunnen ontwikkelen. Achterin maakte Odenthal de afgelopen maanden een stormachtige ontwikkeling door. In de KKD bij tijd en wijle nog onzeker ogend, daar vormt hij momenteel naast topaankoop Marquez (petje af voor deze briljante vondst van Van Leeuwen) een betrouwbaar slot op de deur. Hij wordt geflankeerd door nog twee eigen jeugdtalenten, Van Rooij en El Karouani, die eveneens op fenomenale wijze de opstap hebben gemaakt van de KKD naar de Eredivisie.