De competitie zit erop en de lange voetballoze weken zullen vanaf komend weekend na het eindsignaal bij Liverpool – Real Madrid hun intrede doen. Pas begin augustus gaat de bal weer officieel rollen in de Eredivisie, waar wij ook volgend seizoen gelukkig onderdeel uit van zullen maken. Wat rest is terugblikken op een overwegend positief seizoen en gebombardeerd worden met grotendeels foutieve transferroddels.

Dat het seizoen overwegend positief genoemd mag worden komt uiteraard omdat de hoofddoelstelling – overleven – redelijk comfortabel werd gehaald. Sterker nog, NEC was tot de laatste speelronde nog in de race voor Europese play-offs. Een prima prestatie natuurlijk voor een ploeg die een jaar geleden nog troosteloos in de KKD ronddobberde en met hangen en wurgen de nacompetitie wist te bereiken. Een groot deel van die groep hield zich wonder boven wonder vervolgens relatief eenvoudig staande op het hoogste niveau. Enkele gerichte versterkingen (Lasse Schöne uiteraard, maar zeker ook Iván Márquez die op het laatste moment aan de selectie werd toegevoegd om het wegvallen van Van Eijden op te vangen) en aanvullingen (Mattsson, Guth, Akman, Verdonk, Bronkhorst) bleken voldoende om NEC Eredivisiewaardig te krijgen.

Meer lezen

Het seizoen zit erop. Een degelijk seizoen, met een even zo degelijke 11^e plek als eindresultaat. Vooraf had iedereen zijn of haar handtekening daaronder gezet. En toch is het weer typisch NEC, dat je met een katertje het degelijke seizoen af moet sluiten.

Zin in een feestje had ik daarom niet. Uit respect voor de vertrekkende spelers wilde ik eigenlijk alleen nog afscheid van ze nemen. Maar op het compensatiefeestje moest ik de zon in mijn hart laten komen van ene René Schuurmans en net op het moment dat je er compleet doorheen zat, kwam ook nog het feestteam die vond dat ik mijn shirt uit moest doen en ermee moest gaan zwaaien. Ik wilde verdorie alleen maar de spelers uitzwaaien!

Het feestvierende uitvak vond het natuurlijk wel geweldig, die hadden er wel zin in en zelfs de spelers van Fortuna stonden te springen naast het podium. Leuk man dat we het feestje van Fortuna faciliteerden. Een paar supporters met genoeg bier op gingen nog wel een beetje los, maar toen na een korte ereronde eerst nog Django Wagner en Frans Duits voorbij kwamen was iedereen er wel echt klaar mee. Pas daarna werden de spelers bedankt, althans alleen Rens en Edgar. Voor Ali, Jonathan, Cas etc was het blijkbaar niet nodig. Bij deze wil ik ook deze spelers bedanken voor hun inzet voor onze club! Vreemd dat zij niet even genoemd werden.

Meer lezen