Vooraf leek deze pot lastig te worden, want Roda JC had namelijk 5 overwinningen op rij gepakt en stond inmiddels weer akelig dicht bij NEC op de ranglijst. En met het oog op de play offs was het toch wel belangrijk om een resultaat te pakken. Uiteindelijk werd het een keurige 1-3 overwinning. Door de nederlaag van Telstar in Maastricht heeft NEC nu 10 punten voorsprong op de Velsenaren die op plek 9 staan, de plek die zeer waarschijnlijk buiten de play offs gaat vallen.
Het was zeker geen wedstrijd waarbij je op het puntje van de stoel zat. Weinig kansen voor beide ploegen. Wel was NEC het meeste in balbezit en controleerde ze grote delen van de wedstrijd. En dat was vooraf met 5 verdedigers en 3 controleurs op het middenveld misschien niet verwacht.
In Limburg stond Branderhorst weer eens onder de lat. Geen Alblas dus, die de laatste weken iets teveel ketsers had gemaakt. Het door Meijer bedachte blok van 5 verdedigers met Barreto, Van Eijden en Odenthal achterin, gaf weinig weg. Met name de uit nood geboren keuze om Barreto achterin neer te zetten blijkt een goede beslissing. Foutjes zijn er nog wel, maar het oogt veel rustiger en met Rens en Edgar heb je twee mannen achterin die kunnen opbouwen, dat scheelt ook. Af en toe schoof Barreto ook door naar het middenveld, waardoor ook andere middenvelders wat op konden schuiven. Voorin moest Okita zijn basisplek af staan voor deze tactische wijziging en moesten Janga en Tavsan het alleen doen voorin.
