Gaaaaaap. Zo, dat was het verslag van PSV – NEC, tot volgende week. Maar nee, dat zou toch niet helemaal recht doen aan de prestatie van NEC en een aantal spelers in het bijzonder.
NEC begon sowieso best goed aan de wedstrijd en was al snel een keer dreigend voor de goal van PSV. Maar PSV is niet voor niks absolute en eenzame Eredivisietop. Het eerste foutje ( Sano liep te laat mee met Til, Verdonk hief buitenspel op), leidde er toe, dat Sano zich gedwongen zag de doorgebroken Til in de ‘zestien’ even bij de schouders te pakken. Die ging meteen liggen natuurlijk. Penalty en rood voor Sano. Wedstrijd voorbij. Er waren negen minuten gespeeld.
Dan weet je dat het een lange zit gaat worden en kun je alleen nog maar hopen dat het geen ‘telraamwedstrijd’ wordt. De schrik sloeg ons dan ook om het hert toen luttele minuten later de 2-0 er al in lag. Oh, goddegoddegod.
Maar het werd geen telraamwedstrijd, het bleef bij 2-0 (onze gedachten gaan uit naar sc Heerenveen dat wel ‘getelraamd’ werd). Dat de score niet verder opliep, was zeker ook te danken aan PSV. Met het oog op de wedstrijd tegen Juventus, ging het bepaald niet meer voluit. Dat neemt niet weg dat veel Eredivisie teams er na zo’n start met een nulletje of vijf, zes vanaf waren gegaan.
NEC bleef echter overeind. Onder aanvoering van de ervaren jongens werd er gedisciplineerd en georganiseerd verdedigd. PSV kreeg niet eens echt uitgespeelde kansen. Het betekende wel dat de wedstrijd qua amusementswaarde zwaar door het ijs zakte. Dus, inderdaad: gaaaaap.
Oh ja, nog één ding: SANDLER (zie hieronder).
