Waarschijnlijk was het de afgelopen week in Nijmegen de meest gehoorde en gelezen vaststelling: “Het is tijd voor de grote schoonmaak.”
En er kwam een schoonmaak. Bart van Ingen, Ton van Gaalen en Peter Wisgerhof zijn weg, Edwin de Kruijff, technisch manager, heeft geen zin in een langer verblijf bij NEC en is per 1 juli ook weg. En, oh ja, trainer Hyballa was al weg, en niet te vergeten Ernie Brandts.
De mensen die direct verantwoordelijkheid droegen voor het degradatiedebacle zijn hiermee vertrokken. Verantwoordelijkheid dragen voor de degradatie is overigens niet hetzelfde als schuldig zijn aan de degradatie. De beantwoording van de schuldvraag is veel ingewikkelder. Het zal de meeste supporters ook wel duidelijk zijn dat het vertrek van Van Ingen en Van Gaalen geenszins betekent dat de problemen bij NEC nu zijn opgelost.
NEC heeft een probleem dat veel structureler is dan een enthousiaste trainer die de weg kwijt raakte en een Algemeen Directeur die de controle verloor over het technisch beleid. NEC is in bepaalde opzichten gewoon een hele vervelende club. De laatste beleidsmaker, technisch of anderszins, die met een tevreden gevoel De Goffert uitliep was waarschijnlijk Mario Been, dat was in 2009.