Zo, trapten we drie jaar geleden de dag af van de finale van de play offs tegen NAC, ook een zondag. En ook toen begon de wedstrijd om 18.00 uur en werd het een lange dag.
Maar hoe anders is het toch ook vandaag. Het was corona toen, in 2021. Dus bijna geen publiek bij de thuiswedstrijden en helemaal geen uitpubliek. Van een uittocht naar Breda was geen sprake. Door de promotie werd het gelukkig toch nog een groot feest.
Ook het belang van de wedstrijd is anders. Toen stond de toekomst van NEC op het spel. Nu niet, dit is vooral de kans op een ongekend sportief hoogtepunt.
Foto: Rob Koppers
We hebben weer een lange dag voor ons, een dag van wachten en van lange bus- en autoritten. Want vandaag gaan we wel, massaal, onze club achterna. Zoals we het hele seizoen al doen. Het zindert in Nijmegen, het zindert straks in De Kuip, we weten dat het mogelijk is. Het stadion zal van ons zijn. Dit is onze wedstrijd.
Op weg naar huis, na de wedstrijd tegen FC Utrecht, kreeg m’n fiets een lekke band. Ja hoor, eerst een kansloze nederlaag en dan dit. Een ouderwetse NEC dag. Een dag zoals we er zoveel hebben meegemaakt. Kansloze nederlaag en thuis ontdek je een nieuwe kras op je auto. Kansloze nederlaag en je voelt een verkoudheid opkomen. Kansloze nederlaag en je vrouw is chagrijnig. Etcetera.
Al snel voel ik me een aansteller. Die oude reflex slaat natuurlijk nergens op, we beleven een fantastisch seizoen.
En dit seizoen blijft mooi, ook als we aan het einde van de rit met lege handen staan: dat we de bekerfinale hebben verloren, de vijfde plaats niet hebben gehaald en de playoffs niet gewonnen. Er is een reeële mogelijkheid dat het zo gaat lopen. Al denken we daar nu liever niet over na, het is goed om daar even bij stil te staan. Juist om het seizoen niet achteraf te verpesten met boze teleurstelling.
Ook als we met lege handen staan hebben we namelijk een geweldige reeks wedstrijden gespeeld, hebben we heel goed voetbal gezien en hebben we genoten van spelers van ongekend niveau. Het is allemaal ontzettend goed voor een club die na de promotie nog volop in opbouw is.
Ons wedstrijdverslag liep een keer vertraging op. Hoeveel woorden moeten we nu dan nog vuil maken aan de veredelde oefenpot tegen FC Volendam? Niet veel. Natuurlijk was het een hele opluchting dat NEC zo kort na de bekerwedstrijd de drie punten binnenhaalde. Maar de manier waarop! Hoe kon Volendam ons met dat afwachtende slappe optreden zo in de kaart spelen? Zelden vertoond. De wedstrijd had zo’n bedroevend niveau, dat iemand de Volendammers eraan moet herinneren dat ze nog steeds in de Eredivisie spelen.
Ook de presentator van ESPN en analist Mario Been waren het erover eens dat NEC dit klusje op 50% had geklaard. Je voelt je bijna een topclub. Grappig is de bocht waarin Mario zich steeds moet wringen om het succes van NEC te verklaren. Hij heeft in het begin van het seizoen namelijk steeds gezegd dat de selectie van NEC bepaald niet overloopt van kwaliteit. Met ander woorden, de kritiek op Meijer was niet terecht. Nu is zijn verhaal: Meijer heeft er toch een goed team van gemaakt, dat vooral ook heel hard voor elkaar wil werken. Heel knap. En, oh ja, een paar spelers doet het opvallend goed.
In werkelijkheid is dit één van de beste selecties die NEC ooit heeft gehad. En Mario weet dat.
En weer was het feest in het uitvak. Foto: Daan
NEC strijdt momenteel nog op drie fronten. De beker natuurlijk, plek 5 en de play offs. Het bereiken van plek vijf zou als prestatie ook enorm zijn hoor, maar toch niet zo groot als het winnen van de beker. Daarvoor moet je Feyenoord in de Kuip verslaan en dat lukt bijna niemand.
Het was een week van ditjes en datjes. Van eindeloze stompzinnigheid, kleine en grotere irritaties en een beetje schoonheid.
Voor de portie stompzinnigheid kijken we naar het noorden. Daar zit een club die al sinds Karel Aalbers er de macht overnam, een topclub probeert te worden terwijl er nooit meer dan een leuke provincieclub heeft ingezeten. Nu volg ik niet heel nauwgezet wat er rond die club allemaal speelt, wat de supporters daar van die hele toestand vinden. Maar echt veel verzet tegen de schimmige figuren die de club de afgelopen jaren naar de top zouden ‘helpen’, heb ik nooit gehoord. Liever hield men zichzelf voor de gek met de gedachte een echte subtopclub te zijn, misschien wel een club die tegen de top aanschurkt. Maar waar een AZ dat geheel zelfstandig wel is, was er elk jaar meer dan tien miljoen Russisch geld nodig om meer te zijn dan een PEC Zwolle of een NEC. Het boven je stand leven is zelfs zo verslavend, dat men zichzelf liever steeds verder de grond in boort dan een andere weg in te slaan.
En NEC dan, hoor ik je zeggen? Er zijn twee belangrijke verschillen. Boekhoorn is geen schimmige Rus of Amerikaan en hij heeft nooit de pretentie gehad van NEC meer te maken dan het is, namelijk een leuke provincieclub.
Voor een grote ergernis konden we deze week weer bij de KNVB terecht, of beter de afdeling arbitrage. De onterecht overgenomen strafschop van RKC was de zoveelste megablunder die de VAR op haar kerfstok kon zetten. Dit was niet eens een interpretatiekwestie, gewoon het verkeerd toepassen van de spelregels. Tenenkrommend. Van mij had NEC dit best aan mogen vechten. Waarom zou het team zich in de tussentijd niet gewoon op het voetbal kunnen blijven concentreren? Bovendien had de KNVB ons al bij de ballen door de wedstrijd, na de bekerwedstrijd op dinsdag, niet te willen verplaatsen.
Hij had ‘m. Foto: Rob Koppers
Ook de wedstrijd tegen FC Volendam, na de bekerwedstrijd tegen sc Cambuur wordt niet verplaatst. Stel je voor dat we in Friesland een verlenging moeten spelen? Dan heb je woensdagmiddag misschien nog een uitlooptraining, donderdag een training en vrijdag weer in de bus naar Volendam. Zo neem je je eigen competitie niet serieus. Dit is toch ook wel een flinke ergernis hoor.
