Het blijft een wisselvallige bedoeling bij ons NEC. Na een aardige prestatie in eigen huis volgde vorige week een zeer povere vertoning uit tegen Dordrecht, waar slechts ternauwernood een punt in de wacht gesleept werd. Vanavond stond het thuisduel tegen Roda JC op het programma. Roda staat momenteel ‘slechts’ 6e, maar dat is momenteel een plek waar wij alleen maar van kunnen dromen. De Gier toverde voor dit duel weer een opvallende opstelling uit de hoge hoed. Joey van den Berg begon namelijk centraal achterin naast Bossaerts en geflankeerd door Joppen en Kvida, terwijl op het middenveld Dijkstra terugkeerde naast Bruijn en Labylle. Tja.
NEC moest, na een overtuigende thuiszege vorige week, vandaag op bezoek bij FC Dordrecht. De Dordtenaren staan onder NEC op de ranglijst en dus hoopten we op een eerste uitzege in tijden. Jack de Gier hield vast aan dezelfde elf spelers als tegen Almere City, waardoor rechtsback Sanniez dus wederom op linksback begon en linksback Labylle op linkshalf. De logica ontgaat ons nog altijd, maar dat geldt wel voor meer dingen dit seizoen. Feit was dat NEC in de eerste helft weer eens zeer matig voor de dag kwam. Er was totaal geen urgentie, er werd niks gecreëerd en het spel oogde traag en mat. Dordrecht had de betere (spaarzame) kansen en kwam na ruim een half uur ook verdiend op voorsprong. De Gier bracht vervolgens Dijkstra in voor een aangeslagen Sanniez. Diezelfde Dijkstra scoorde even later vanuit het niets zowaar de gelijkmaker en dus gingen we rusten met 1-1.
Al weken wordt er bij NEC geroepen dat het vertrouwen groeit en dat de omkeer in zicht is, maar tot dusverre laten de resultaten nog altijd flink te wensen over. De laatste thuiswedstrijd tegen Jong Utrecht was weliswaar een 4-1 zege, maar dat mag tegen een van de zwakste broeders in de competitie geen verrassing heten. Vorig weekend werd een 4-2 achterstand in tegen de Eagles nog knap weggepoetst, maar kregen we dus wel weer vier goals om de oren en sta je aan het eind van de dag toch slechts weer met een schamel puntje. En dat terwijl de concurrentie voor een play-off plek steeds verder uit het zicht verdwijnt. Vanavond moest daar verandering in komen, want Almere City kwam op bezoek in de Goffert. De uitwedstrijd tegen Almere in oktober was het begin van de ineenstorting van de ploeg van De Gier; een prima opponent dus om de heropstanding tegen in te leiden. Ex-NEC speler Loen was bovendien geblesseerd, dus was er vanavond ook geen kans op het ex-NEC syndroom waar we aan lijken te lijden: dat voormalige of verhuurde NEC spelers tegen ons een extra tandje bij schakelen. Bij ons was Overtoom niet beschikbaar. Waar Dijkstra zijn verwachte vervanger was, daar besloot De Gier om Bruijn en Labylle op het middenveld te zetten naast Van den Berg. Sanniez kwam daardoor op linksback en Joppen kreeg weer eens een basisplek op rechts.
Een zoveelste week, een zoveelste NEC wedstrijd. Er waren tijden dat je de hele week reikhalzend uitkeek naar het volgende duel van onze club. Tegenwoordig is het vooral frisse tegenzin en een diepgeworteld gevoel van onheil en misère. Een schamel puntje vorige week uit bij Cambuur kon daar weinig verandering in brengen. Vanavond stond namelijk de uitwedstrijd tegen Go Ahead Eagles op het programma en de Eagles doen het momenteel goed. Dus dan voel je de bui alweer hangen. Dijkstra was vandaag niet beschikbaar en dus kreeg Bruijn een basisplaats. Ook Wolters verscheen voor het eerst aan de aftrap.
