De week van

Twee duels in een week tijd is altijd even aanpoten, vooral als één van die duels een ware veldslag is van 120 minuten. Het was dan ook niet al te verwonderlijk dat we tegen FC Eindhoven na een goed half uur er een beetje doorheen zaten. Dat gezegd hebbende, als we gewoon onze vele kansen benut hadden dan ga je simpel met 0-3 de rust in en kan de wedstrijd kalmpjes uitgespeeld worden. We hebben het al zo vaak de revue zien passeren: NEC heeft dit seizoen veel moeite om kansen te benutten.

Wellicht is dat ook de reden dat we een paar dagen geleden een nieuwe spits konden verwelkomen. Thibo Baeten schijnt een groot talent te zijn in België waar een hele sloot internationale topploegen achteraan zaten, dus dat doen we op het oog dan wel weer goed. Maar ja, dat hebben we ook over andere spelers gehoord; eerst zien en dan geloven. Helaas kwam FC Eindhoven nog te vroeg voor Thibo, maar wellicht dat hij wat speeltijd krijgt tegen Jong Fc Utrecht aankomende vrijdag.

Meer lezen

De wedstrijd tegen Fc den Bosch, was er normaal gesproken één om snel te vergeten. Het potje past helemaal in de eindeloze reeks net-niet-ervaringen van de laatste jaren: dit is het moment om toe te slaan, de weg naar de top (van de KK-divisie, maar toch) ligt open, dus gaat het mis. Niks nieuws onder de zon. Ware het niet dat, de tot dan als betrouwbaar en stoïcijns beschouwde, Kevin Bukusu ons verbijsterde met een schitterend eigen doelpunt. Een ‘no look’-pass op het eigen doel, hemeltergend mooi.

Naast historische overwinningen, promoties, schitterende doelpunten, etc., zijn het de flaters die het voetbal zo mooi maken. De momenten van onbegrijpelijk en kolderiek falen. En dan het liefst nog op een beslissend moment of in een belangrijke wedstrijd. Zo beschouwd is het de vraag hoe lang de flater van Bukusu zal beklijven, het was maar een doorsnee pot.

Er zijn andere flaters, in een belangrijke wedstrijd en beslissend, die we niet snel zullen vergeten. Zowel in ons voordeel als ons nadeel. Er zijn wel grote verschillen in de emoties die het losmaakt. Een flater in het voordeel van NEC is ongeloof gevolgd door euforische blijdschap, een flater in ons nadeel is ongeloof gevolgd door woede en zwarte humor. Om de Bukusu kater sneller te kunnen verwerken, twee voorbeelden van flaters in ons voordeel. Allebei van de Europese campagne 2008. Eerst uit tegen Dinamo Boekarest. Ver in blessuretijd stond het nog 0-0 toen dit gebeurde:

Schitterend gemist. Het ultieme billenkramp moment. Dit is toch veel mooier dan de wedstrijd rustig uitspelen? Een zenuwslopende verlenging bleef ons bespaard.

Meer lezen

NEC vierde afgelopen zondag haar 120e (!!) verjaardag. Een indrukwekkende leeftijd, waar menige voetbalclub (zowel nationaal als internationaal) een puntje aan kan zuigen. Het is een grootse mijlpaal, die een groots feest verdient. Helaas zijn grootse feesten in coronatijd geen optie. De club heeft zichzelf duidelijk flink achter de oren gekrabd over hoe ze pandemieverantwoord toch wat konden doen om deze heuglijke verjaring toch nog wat glans te geven. Er werd ondermeer een YouTube video geproduceerd en speciale jubileumsjaals gemaakt (die helaas alle 120 in een mum van tijd waren uitverkocht; gefeliciteerd als je er eentje te pakken hebt weten te krijgen!), en er is een actie opgezet waarin 120 wedstrijdshirts gedoneerd zullen worden aan diverse supporters. Wie die supporters zijn mogen we zelf bepalen, dus als je iemand in gedachten hebt die volgens jou een shirt verdient, dan kun je dit formulier invullen. Hele leuke initiatieven van NEC, maar ja, het is natuurlijk geen feest.

Gelukkig is onze club gezegend met hondstrouwe supporters. En die weten wel hoe je een feestje kunt bouwen, zelfs gedurende een epidemie. Vorige week werd er dan ook door de HKN een oproep gedaan om mee te helpen met een sfeeractie om het 120-jarig jubileum te vieren. En wat voor een sfeeractie!

Meer lezen

In een voor NEC voetbalvrije week is er altijd nog corona. Wat al een tijdje in het vat zat is nu zeker, we zitten in hetzelfde schuitje als het afgelopen voorjaar. Positieve uitzondering: het professionele voetbal gaat vooralsnog door. Zoals Rogier Meijer het vandaag in De Gelderlander zei: “…ik ben eigenlijk vooral blij dát we nog voetballen”. Zo’n lockdown, zeker in de herfst/winter, is vast een stuk draaglijker als we ons druk kunnen blijven maken over de prestaties van ons favoriete cluppie.

Onze directeur Wilco van Schaik kreeg uitgebreid het woord in De Telegraaf en luidde daarin maar weer eens de noodklok over de financiële problemen die de profclubs hebben en nog gaan krijgen. Van Schaik klaagt over een zwakke lobby van de clubs in Den Haag, hij wil extra financiële steun en ook zo snel mogelijk weer publiek in het stadion.

Het is volstrekt begrijpelijk dat Van Schaik opkomt voor de sector waarin hij werkzaam is en daarmee natuurlijk ook voor zijn NEC, maar ik denk niet dat we er op hoeven te rekenen dat er voor de winterstop nog publiek in de stadions wordt toegelaten. Het argument dat er in de stadions geen besmettingen plaatsvinden doet nauwelijks ter zake. Het gaat immers veel meer om het beperken van de verplaatsingen rond de wedstrijden. Ook de roep om extra financiële steun maakt weinig kans, dan kun je wel aan de gang blijven. Van Schaik wijst er terecht op dat bij veel clubs bepaald geen hoge salarissen worden betaald, maar dat is in een heleboel andere sectoren ook niet het geval. Mij is niet duidelijk welke uitzonderingspositie het betaald voetbal in deze crisis kan claimen.

Meer lezen