Voor diegenen die even niet opgelet hebben: NEC ligt uit het bekertoernooi. Gisteren vond het duel tegen Excelsior plaats en de thuisploeg trok daarbij in de verlenging aan het langste eind (4-2). Ook al stonden we tot een paar minuten voor het reguliere einde van de 90 minuten speeltijd ‘gewoon’ aan de leiding (1-2) en had NEC grote delen van de wedstrijd het betere van het spel. Tja, pech.
Maar echt balen…? Mwoah. In voorgaande jaren zou ik er flink ziek van geweest zijn. Ik ben een van die die-hards die vindt dat de beker altijd belangrijk is; het is de enige nationale prijs waar NEC realistisch gezien ooit kans op heeft om te winnen. Het is ook zonder twijfel de kortste route naar Europees voetbal. Maar dit jaar merkte ik voor het eerst dat ik stiekem zowaar hoopte dat we er ditmaal vroegtijdig uit zouden vliegen. En ja, ik sta nog steeds achter alle redenen die ik eerder noemde. Maar tegelijkertijd zie ik ook dat we geen cent te makken hebben, moeten werken met een hele smalle selectie, en dat overleven dit jaar het belangrijkste is. En bij overleven moet je soms ook rigoureus je focus aanpassen. Geen bekervoetbal betekent minder wedstrijden waarin spelers geblesseerd kunnen raken of vermoeid zijn voor de competitie. Een competitie waarin we momenteel aan de leiding gaan in de tweede periode, met een op het oog best gunstig speelschema. Gezien onze kwaliteitsarme selectie dit seizoen snapt elk realistisch mens wel in dat we sowieso geen schijn van kans maakten in het bekertoernooi. Plus, mocht het wonder gebeuren dat je hem wint, dan hebben we toch de financiën niet om een Europa-waardig team neer te zetten volgend jaar en liggen genante vernederingen in het vooruitzicht. Dus ik lig er dit jaar eerlijk gezegd niet wakker van dat we de beker nu al uit ons hoofd kunnen zetten. Al zal ik het nooit hardop zeggen.
De positieve punten van gisteravond: je bent grote delen van de wedstrijd de bovenliggende partij tegen een club die boven je staat in de ranglijst en meedoet om de prijzen. Dat is toch een mooie opsteker. Ook maakten sommige van onze eigen jeugdspelers (Musaba en Sellouf; Van Rooij deed gisteren niet mee) een prima indruk. Helaas krijg je uiteindelijk dan toch weer vier doelpunten om je oren, terwijl we de afgelopen weken achterin de boel juist zo goed dicht hadden zitten. Tuurlijk, we speelden met een andere verdediging. Maar het toont wel dat het verval achterin bij ons groot is als je de poppetjes wijzigt.
Ondertussen gaat de grote schoonmaak achter de schermen bij NEC verder. Deze week werd het contract van Bossaerts ontbonden en is hij de volgende tegenvaller van het vorige seizoen die stilletjes via de achterdeur de Goffert verlaat. Je kunt lang discussiëren over de keuzes van onze nieuwe teamleiding en het bestuur en we zijn zeker niet altijd even tevreden met de gemaakte keuzes (Oratmangoen? Sabak? Ndayishimiye?). Maar we kunnen niet ontkennen dat, linksom of rechtsom, de inzet van de spelers dit seizoen een stuk beter is dan vorig seizoen. En daar ligt toch de basis, zeker als we niet kunnen terugvallen op kwaliteitsinjecties.
Deze vrijdag is het uit naar SC Cambuur. Een pokke(n?)eind reizen, maar tegelijk wel een cruciaal duel als je serieus kans wilt houden op een periodetitel. Daarna krijgen we namelijk een reeks met ploegen waartegen je (op papier tenminste) een goede kans maakt: TOP Oss en Jong Utrecht thuis, en Helmond Sport, Volendam en Excelsior uit. Van die ploegen staat alleen Excelsior boven ons (en soit, Jong Utrecht gelijk in punten), maar zoals we gisteren zagen heb je in Kralingen gewoon prima kansen op een resultaat. Dan is zo’n periodetitel toch opeens best binnen handbereik, al is de weg nog lang. Hopen dus dat de spelers niet te lang blijven nawentelen in deze bekernederlaag en dat de focus vol op de periode gaat. Te beginnen in Leeuwarden vrijdag. Et ken!
Mark