Dit soort wedstrijden gaat toch eigenlijk nergens over. In een totaal troosteloze, dode ambiance op een maandagavond sta je in de bittere kou onder een afdakje te kijken naar een stelletje kleuters (“beloften” heet dat officieel dan) dat tegen jouw elftal speelt in het altijd bruisende Wijdewormer. Ter vrije parafrasering van Herman Finkers: “Een stoplicht springt op rood, een ander weer op groen. In Wijdewormer is altijd wat te doen.” Met die kanttekening dat zelfs het licht van de spaarzame stoplichten in Wijdewormer de duistere naargeestigheid van deze echoput niet kunnen doorbreken. Geen bier op de ’tribune’ (we gebruiken het woord ’tribune’ hier in de ruimste betekenis van het woord) en geen catering. Daarom had de SV haar eigen cateringkraam maar meegenomen om het vijftigtal meegereisde die-hards van hamburgers te voorzien. Het enige positieve wat je kunt benoemen is dat je wel heel lekker dicht op het veld staat. In zo’n ellendig krocht blijft het altijd de vraag of de ploeg zich wel kan opladen voor de wedstrijd. Vorige keer ging het immers nog vreselijk mis in dit kuuroord voor post-terminalen.
Die vrees leek in de openingsfase zeker gegrond, want de eerste kans was voor Jong AZ. NEC zette echter aan en was het merendeel van de eerste helft de bovenliggende partij. Het kreeg ook enkele aardige kansen via ondermeer Romeny, Flemming en Van de Looi. Een paar minuten voor de rust trof NEC zowaar doel, maar de goal van Romeny werd afgekeurd wegens buitenspel. NEC had Jong AZ in de slotfase volledig in de tang, maar was pijnlijk slordig in de afronding. Vooral Romeny grossierde in verprutste kansen en nutteloze hakjes. En dus stond het bij rust nog altijd 0-0.
In de tweede helft, met een ongewijzigd NEC, bleef NEC de bovenliggende partij. Na een goed uur voetbal resulteerde dat in een penalty, nadat Romeny slim wegdraaide bij zijn directe tegenstander en werd gevloerd net binnen de zestien. Flemming verzilverde de pingel voor de 0-1. Even later kwam Musaba in het veld. Diezelfde Musaba kopte een kwartier voor tijd netjes binnen voor de 0-2. Jong AZ leek moegestreden en in de laatste tien minuten was het eenrichtingsverkeer richting het AZ doel en de meegereisde NEC fans, vooral ook omdat AZ nog probeerde om een tegengoal te forceren. In de slotfase kwam zowaar Tom Overtoom nog even in het veld, om ons eraan te herinneren dat hij ook nog leefde.
Uitslag
Het bleef bij 0-2. Een aardig resultaat, zeker gezien het voorgaande resultaat hier.
Toeschouwers
Zo’n vijftig NEC fans waren bereid om de lange reis te maken naar het afvoerputje van de aarde. Chapeau. Soms is de grens tussen clubliefde en masochisme uiterst smal. ‘Stop de beloften’ was uiteraard het meest gehoorde liedje.
Scheids
Tom van de Looi kreeg de enige gele kaart van de wedstrijd gepresenteerd. Verder had de leidsman weinig te doen.
Hoogtepunten
Je wint twee keer op rij en je houdt twee keer op rij de nul. Dat is natuurlijk lekker.
Dieptepunten
Het aantal kansen dat je om zeep helpt is helaas schrikbarend hoog. Ondanks de uitslag van vanavond blijft het gebrek aan creativiteit in onze ploeg schrijnend. Daar kun je tegen Jong ploegen wel mee weg komen, maar tegen meer serieuze tegenstanders zal ons dat blijven opbreken dit seizoen. Een goede eindklassering lijkt daarom nog altijd een utopie.
Tactiek
Zelfde als vrijdag. Dus wederom starten met een uiterst defensief en oncreatief middenveld tegen een veredeld jeugdelftal. Je moet er maar op komen.
Inzet
Dat zit dit seizoen, in tegenstelling tot het voorgaande, gelukkig wel weer goed. De meeste splijtzwammen zijn inmiddels de club uitgebonjourd.
Conclusie
We staan gewoon bovenaan in de periode, voor zo lang als het mag duren. Dus heel eventjes kunnen we weer dromen dat we meedoen om de prijzen. En nog geen tegengoals met Rens achterin. Herinner dit moment, want we zullen er ongetwijfeld weer een tijdje op moeten teren.