Het water kwam met bakken de lucht uit en het was koud. Een onplezierige ambiance dus voor de uitwedstrijd tegen PEC Zwolle, dat nog altijd laatste staat in de Eredivisie maar het de laatste weken aardig doet. Bony was nog niet speelgerechtigd en Marquez zat een schorsing uit, waardoor Guth zijn positie achterin overnam. Meijer besloot in Zwolle weer te kiezen voor vijf man in de verdediging, maar waar iedereen Barreto verwachtte, daar posteerde hij Verdonk links centraal naast een van de Afrika Cup teruggekeerde El Karouani. Op het middenveld ontbrak Proper, maar ook daar kwam Barreto niet in het stuk voor. Bruijn en Vet completeerden namelijk de centrale driemanslinie naast Schöne. Voorin moesten Mattsson en Tavsan de aanvallende impulsen verzorgen. Net als Barreto was overigens Okita ook weer terug op de bank, dus de aanvallende mogelijkheden voor Meijer nemen weer toe.
Geen categorie
De week van…de clubliefde
Je kunt zeggen wat je wil, maar NEC heeft het weer voor elkaar. De blik van de voetbalwereld ging de afgelopen dagen weer richting Nijmegen. Na de spectaculaire promotie, het aantrekken van Lasse Schöne, de goede prestaties, de rellen na de derby, het instorten van het stadion met alle nasleep, werd het tijd voor iets nieuws.
Toen de eerste berichten over de interesse van NEC voor Wilfried Bony in de media verschenen, schaarde ik deze nog onder één van die vele geruchten die elk transferwindow opduiken. Meestal hoor je er nooit meer iets van. En ja, Bony, hahaha, het klonk als een slechte grap. Want Bony, beste mensen, Wilfried Bony, dat is die vent die in twee en een half seizoen tijd met speels gemak tientallen doelpunten maakte in de Eredivisie, voor…Vitesse.
Maar, het lachen verging me al snel, want amper een paar dagen later zette Bony, in het bijzijn van een tevreden Ted van Leeuwen, zijn handtekening onder een contract waarmee hij tot het einde van dit seizoen speler is van NEC. En, als het goed gaat, zo zegt Ted, blijft ie volgend seizoen ook nog.
De grote vraag is, wat vinden we van deze stunt?
Zo zagen wij het: NEC – Feyenoord
Na de fijne bekerzege tegen Groningen werd er vandaag in de Goffert afgetrapt tegen Feyenoord. Het eerste treffen tussen ons en de Rotterdammers dit seizoen leverde een fraaie wedstrijd op, waarbij NEC helaas in de slotfase een 2-3 voorsprong omgekeerd zag worden in een 5-3 nederlaag. Of het vandaag weer zo doelpuntrijk zou worden? Dan moest Feyenoord wel door onze inmiddels toch flink geteste 5-mansdefensie heen moeten voetballen. Voorin begon Akman in de spits, geflankeerd door Mattsson en een de laatste weken flink tegenvallende Tavsan. Okita is helaas nog altijd niet fit, dus de spoeling voorin is erg dun. Wel waren er geruchten dat er een potentiële nieuwe spits op de tribune zou zitten vandaag. Maar als dat zo was dan hebben wij hem in elk geval niet gespot. We wachten het maar af.
Zo zagen wij het: NEC – Heracles
De tweede seizoenshelft werd vanavond voor NEC aangevat in de eigen Goffert tegen Heracles. Zestien wedstrijden resteren om nog minimaal 9 punten binnen te sprokkelen. De veelbesproken tribunes zijn inmiddels allemaal gestut met metalen strippen en zouden veilig moeten zijn, maar we mogen er vooralsnog niet in vanwege dat vermaledijde coronavirus. Gelukkig is de ploeg gevrijwaard gebleven van coronaleed, al werd er uit voorzorg toch even aan de noodrem getrokken in Spanje. Na dat redelijk dramatisch kortgewiekt trainingskamp greep Meijer vanavond weer terug op het beproefde 5-3-2, met Bruijn wederom in een vrije rol. Door de afwezigheid van El Karouani, die met bij Marokko op de bank (of toch vooral op de tribune) zit bij de Afrikacup, was er ook een plekje voor Verdonk in de basis. Heracles had overigens dit seizoen pas een schamel puntje gepakt in uitwedstrijden, dus dan krijg je het als NEC-fan natuurlijk meteen een beetje benauwd.
