Het was alweer de zesde competitiezege op rij en, bekerwedstrijden meegeteld, de tiende wedstrijd zonder nederlaag. Je kunt blijven nuilen over matig spel, falende spelers en een trainer die er niks van kan, maar inmiddels staat er wel een team dat degelijk en hecht is met een paar klasbakken die het verschil maken.
Het geklaag over het niveau is te begrijpen. We hunkeren allemaal naar goed voetbal. Maar we moeten realistisch zijn. Kijk eens naar een gemiddelde wedstrijd in de Eredivisie of zie, als je het hebt kunnen opbrengen, het hulpeloze geploeter van Vitesse tegen Zulte Waregem. Het Nederlandse clubvoetbal stelt gewoon niet veel voor en in dat licht doet NEC het met beperkte middelen best goed.
Wat ook bijdraagt aan het succes is de breedte van de selectie. Zonder veel problemen worden blessures en schorsingen opgevangen. Zelfs het ontbreken van twee centrale verdedigers is geen probleem want dan staat Frankie Sturing op! Complimenten voor Oversier en de jeugdopleiding.
Over de wedstrijd dan. De eerste helft was saai en niet best. De tweede helft was beter en vermakelijk. Een snelle 0-1, met dank aan slecht verdedigen van Guus Joppen. NEC komt dan eindelijk een beetje los, het publiek wordt wakker en drie mooie doelpunten later (2 x Rayhi, 1 x Langil) is het 3-1 en staat NEC voor het eerst dit seizoen bovenaan. We zouden willen zeggen: houwen zo!