Is het mogelijk om na de vernedering, de totale afgang, het kansloze gefröbel, het inspiratieloze tijdverdrijf tegen FC den Bosch, dit stukje positief te beginnen? Jawel!
Gisteren opende de O19 de Eredivisie met de totale vernedering van Sparta Rotterdam, 5-0. Hatsekidee! Die jongens hebben kennelijk wel inspiratie en een goede teamgeest, waarschijnlijk hebben ze ook een goede trainer. Dat is Rogier Meijer, by the way.
Hoe anders staat het er voor bij het eerste team. Na vier wedstrijden hebben we voornamelijk dramatisch voetbal gezien. Eén helft lang volledig overlopen door GA Eagles en een vertoning tegen FC den Bosch waar je haast fysieke klachten van zou krijgen.
De wedstrijd tegen FC Eindhoven verdient speciale vermelding. Je krijgt alle hoeken van het veld te zien, van voren weet je niet dat je van achteren nog leeft, je strompelt machteloos en om je moeder roepend over het veld, je moet nu weten hoe het voelt een uur lang in een cementmolen te liggen, je bent dus, zeg maar, weggespeeld. Als je dan na afloop met teksten komt in de trant van “gelukkig zijn we ook in staat een mindere wedstrijd te winnen”, dan wil je dus niet onder ogen zien wat er net met je is gebeurd. Spelers, trainer en een deel van de supporters, allemaal hebben ze na afloop van deze wedstrijd de realiteit niet onder ogen willen zien. En zo effen je het pad voor de veegpartij tegen FC den Bosch.