Het nieuwe decennium is aangebroken en de meesten van ons zullen zich na de kerstvakantie – waarin je ongetwijfeld hoopte op rust en relaxatie, maar waar je in de praktijk alleen maar vermoeider uit kwam – weer naar het werk of de school gesleept hebben. NEC is ondertussen weer teruggekeerd van hun jaarlijkse trainingskamp in het zonnige zuiden, al moet je doorgaans het ’training’-aspect met een korreltje zout nemen natuurlijk. Met een paar daagjes rondrennen in de Spaanse zon en oefenpotten tegen tegenstanders als de Red Imps en VVSB leg je bepaald geen basis om in de tweede seizoenshelft volledig conditioneel topfit en tactisch getransformeerd voor de dag te komen. Dit soort uitjes zijn echter wel belangrijk voor het groepsgevoel en natuurlijk niet in het minst om onze investeerders en sponsoren tevreden te houden. En dat is zeker geen triviale bezigheid, want deze beste mensen vormen momenteel de reddingslijn van NEC en zonder hen hadden wij ongetwijfeld al lang niet meer van onze mooie club kunnen genieten. Het is dan ook ietwat zorgelijk als je de zogenaamde ‘Grote Vier’ hoort zeggen dat er meer nieuwe investeerders bij moeten en je de groepsfoto ziet van de huidige sponsoren die, met alle respect, nou niet bepaald meer stralen van jeugdigheid. Het blijft toch vaak dezelfde visvijver waar NEC financieel in hengelt. Dat kan niet eindeloos goed blijven gaan, natuurlijk.
De week van: We mogen weer!
We mogen weer! Op 1 september mogen stadions, wel met de nodige beperkingen, weer bezocht gaan worden. Het lijkt erop dat de seizoenkaarthouders weer naar binnen kunnen. Maar zingen mag niet, juichen mag niet, gezellig bijkletsen met je medesupporters op 1.5 meter wordt lastig, er zullen rijen bij de wc komen en je biertje scoren … Lees meer