We wonnen vijf keer op rij en dus sloop er hoop in onze harten. De concurrentie gaat ook nog punten verspelen en als wij dan blijven winnen, dan gaan we nog meespelen om rechtstreekse promotie. Gekke gedachte? Helemaal niet: met een overwinning op TOP Oss hadden we na dit weekend op vijf punten van de tweede plaats gestaan. Maar het liep natuurlijk weer anders, voor de zoveelste keer. Als we gaan ruiken aan echte spanning, net als er weer eens echte opwinding gloort, net als je in gedachte al toeleeft naar een lekkere spannende pot tegen Almere City, gaat het mis. En dus schuiven we onze hoop weer een stukkie vooruit, nu naar een wondertje bij de playoffs.
Mijn frustratie na de nederlaag tegen TOP ging dan ook niet eens over de nederlaag zelf, of over de manier waarop, het ging vooral over wat ik in de huidige situatie het meeste mis: spannende wedstrijden. Wedstrijden waar het er echt om gaat, waar je een week naar toeleeft, waar je strontnerveus van wordt.
Hoe was dat ‘vroeger’ dan ook al weer?



