Een vol uitvak in de Galgenwaard, je verzint het niet. Waar de resultaten op het veld tot dusverre nog wat tegenvallen, daar heeft NEC niks te klagen over de ondersteuning vanaf de tribunes. Die ondersteuning was vanavond ook wel hard nodig in Utrecht, want NEC had aardig wat personele problemen. Kramer ontbrak achterin waardoor Verdonk wederom naast Marquez in de basis verscheen (waar is die Sandler…?). Op het middenveld was er een flinke aderlating, want Oussama Tannane ontbrak nog altijd. Zijn plek werd ingenomen door Duelund. Daardoor kwam er een plekje vrij op de linkervleugel waar Mattsson zijn rentree maakte. De Domstedelingen op hun beurt kenden een moeilijke seizoenstart maar wonnen hun laatste twee duels, waarbij de winst tegen de arneppers natuurlijk de leukste was. Desondanks zijn de Utrechters nog niet helemaal in goeden doen en dus mocht NEC hopen op een resultaat.
Schitterend! Dat dit kan bij NEC. Met dank aan de anonieme fotodonor.
Met zes wedstrijden onder de riem en het transferraam hermetisch gesloten kunnen we langzaam de balans op gaan maken van de kwaliteit van de huidige selectie. We vinden onze club momenteel terug bovenaan het rechterrijtje, met zeven punten uit zes wedstrijden. Op zich niks mis mee, zeker als je ziet tegen wie we die punten behaald hebben. Maar tegelijkertijd blijft het gevoel beklijven dat we er in deze fase van de competitie toch een heel stuk beter voor hadden kunnen staan.
Het probleem? Scorend vermogen. Zoals eigenlijk al zo lang bij NEC. Het is dan ook geen verrassing dat onze topscorer van vorig seizoen (Okita) geen spits maar een vleugelspeler was. Net als het promotieseizoen daarvoor (Bruijn en Tavsan als gedeeld topscorers), en het seizoen daarvoor (middenvelder Zian Flemming). We moeten terug naar 2018-19 om een spits te vinden die ook topscorer was: Sven Braken. Onze centrumspitsen hebben naar het zich doet aanzien doorgaans bepaald geen neusje voor de goal. We moeten helemaal terug naar 2015-2016 om een scorende spits te vinden (Santos).
NEC heefte moeite met scoren. Dit is al jaren geen nieuws meer. Vorige week konden we ook tegen tien Heerenveeners de trekker niet overhalen. Slechts de wedstrijd tegen Volendam werd een doelpuntenfestijn, maar dat was vooral ook omdat Volendam in haar eerste thuisduel terug op het hoogste niveau nogal naief vooruit rende. Vandaag mochten we in eigen huis aantreden tegen de nummer laatst van de Eredivisie: Fortuna Sittard. Fortuna heeft voorin Yilmaz rondlopen, maar achterin is het los zand. Dan ben je het aan je staat verplicht om de drie punten in eigen huis te houden. Maar dan loopt het bij de oudgediende NEC-supporter natuurlijk alweer dun door de broek. Want een thuisduel tegen een op papier veel mindere tegenstander is al enige tijd geen gezonde combinatie gebleken. En waar Heerenveen na de rode kaart een muur achterin optrok, daar deed Fortuna dit al bij de aftrap. Guth was een van de vijf Limburgse verdedigers. Pikant feitje: Guth is op Cissoko na (die dit seizoen scoorde tegen Groningen en vorig seizoen in mei tegen Go Ahead) de laatste speler in NEC-tenue die wist te scoren in de Goffert. En dat was begin maart… Een uiterst pijnlijke statistiek natuurlijk en typerend voor de sitatie waar NEC in zit. Opvallend genoeg hield Fortuna Seuntjes op de bank, waarmee toch een signaal werd afgegeven dat Fortuna voor een puntje naar Nijmegen kwam.
Aanvoerder Yilmaz in gesprek met Pandur, die vandaag een Noppertje deed. Foto: Rob Koppers
Na een irritant voetballoos weekend dat pas op het laatste moment werd ingelast vanwege het (onnodige) Europese rustverzoek van AZ konden we vandaag weer aan de bak in de Goffert. FC Groningen kwam namelijk op bezoek. Een goede graadmeter voor NEC, want Groningen mikt op de plekken waar NEC stiekem ook ambities voor heeft. Dan moet er echter wel broodnodig een spits bij. Ted van Leeuwen is er tot dusverre immers nog steeds niet in geslaagd om een eerste spits voor NEC te vinden. Dat Marques simpelweg niet voldoet gaf Meijer vanavond nog maar eens fijntjes aan door de Portugees op de bank te houden ten faveure van Bruijn, al was de officiële lezing dat Marques ziekjes was geweest en geen hele wedstrijd aankon. We zullen dat dan maar aannemen. Maar linksom of rechtsom geeft het eens te meer aan dat Meijer geen keuzes voorin heeft en dat Van Leeuwen echt nog aan de bak moet.
Vooraf was er overigens ook nog wat twijfel over het meespelen van Joris Kramer, omdat de verdediger net als Marques wat ziekjes was geweest. Gelukkig verscheen hij wel gewoon aan de aftrap. Het geeft echter wel aan hoe dun de spoeling ook hier is, want er was sprake van dat Verdonk zijn plek zou innemen. En we weten allemaal uit ervaring dat Calvin bepaald niet betrouwbaar voor de dag komt centraal achterin. En het andere alternatief is Gertsen, die in de pikorde dus blijkbaar zelfs nog achter Verdonk zit. Tja. Hopen dat Sandler snel wedstrijdfit is.
Ondertussen is het ook nog steeds een reëel risico (nou ja, risico, als je een leuke prijs kunt krijgen dan prima) dat Tavsan vertrekt. En dan moet er toch nog minimaal één vleugelspeler bij ook. Heel veel werk aan de winkel dus voor Ted en nog maar enkele dagen te gaan tot het sluiten van de markt. Ondanks het gemis van een spits hoopten we uiteraard weer eens op een thuisoverwinning, want op dat vlak blijft NEC toch zwaar in gebreke. Maar in elk geval konden we voor het eerst in twaalf jaar weer genieten van Jasper Cillessen in de Goffert.
Tenslotte nog een compliment aan de club voor de halve minuut stilte voor Tini van Reeken. Een speler die natuurlijk ontzettend veel voor onze club betekend heeft. Mooi ook dat het echt muisstil was in de Goffert. Zo kan het dus ook, in plaats van dat laffe dertig seconden klappen uit angst voor gefluit. Heel mooi zowel van het thuispubliek als van onze Groningse gasten, dat mag ook wel een keer gezegd worden.
Jasper is weer terug op het oude nest. Foto: Rob Koppers
