Zo zagen wij het: NEC – FC Den Bosch

Dinsdagmiddag om half 5 op een doordeweekse dag. ESPN, de KNVB, maar ook onze club heeft blijkbaar lak aan de supporters. Zo’n tijd verzin je toch niet? Er zijn gewoon vaste supporters die (een deel van) de wedstrijd gemist hebben, onbegrijpelijk. Wie bedenkt dit?

Gelukkig was het best een leuk potje om naar te kijken. In de eerste helft had NEC met minimaal 6-0 voor moeten staan, maar wat waren ze slordig. Slordig in de afwerking, maar ook in de passing. En zo kreeg het uiterst zwakke FC Den Bosch af en toe nog een kansje ook. De 1-0 stand bij rust (assist Tavsan, kopgoal Vet) was echt veel te mager.

Vet was op dreef. Foto: Rob Koppers

15 seconden na rust was het wederom Vet die scoorde na een prachtige pass van Barreto en dat gaf de nodige lucht, want met 1-0 kan een dom foutje fataal zijn. Met 2-0 en dit spelbeeld was ook de spanning thuis wel weg. Zeker toen Tavsan met een prachtig schot er nog 3-0 van maakte. Daarna pikte zelfs Odenthal nog een goaltje mee. De mooiste goal was echter die van Den Bosch. Oud NEC-er Van Moorsel kegelde de bal met een streep onderkant lat erin: 4-1.

Ook in de tweede helft kreeg je genoeg kansen, het had wel 10-1 kunnen worden. Bruin had bijvoorbeeld zijn dag niet. Hij wist niet tot scoren te komen 1 op 1 met de keeper. Daar had hij de keeper even moeten uitspelen. In de tweede helft deed hij dat wel, maar was zijn handelingssnelheid daarna net wat te traag om de bal in het lege goal te krijgen. Met een sliding wist een verdediger van Den Bosch de bal er alsnog uit te glijden. Maar ook Tavsan, Janga, Van der Sluis, Vet etc etc kregen nog prima kansen. Dus 4-1 is een prima uitslag, maar we moeten kritisch zijn, vooral ook van Sije Visser, er hadden er meer in gemoeten vandaag.

Lees meer

Reageer via DTH Facebook of deel via social media of mail.

Zo zagen wij het: Roda JC – NEC

Vooraf leek deze pot lastig te worden, want Roda JC had namelijk 5 overwinningen op rij gepakt en stond inmiddels weer akelig dicht bij NEC op de ranglijst. En met het oog op de play offs was het toch wel belangrijk om een resultaat te pakken. Uiteindelijk werd het een keurige 1-3 overwinning. Door de nederlaag van Telstar in Maastricht heeft NEC nu 10 punten voorsprong op de Velsenaren die op plek 9 staan, de plek die zeer waarschijnlijk buiten de play offs gaat vallen.

Het was zeker geen wedstrijd waarbij je op het puntje van de stoel zat. Weinig kansen voor beide ploegen. Wel was NEC het meeste in balbezit en controleerde ze grote delen van de wedstrijd. En dat was vooraf met 5 verdedigers en 3 controleurs op het middenveld misschien niet verwacht.

In Limburg stond Branderhorst weer eens onder de lat. Geen Alblas dus, die de laatste weken iets teveel ketsers had gemaakt. Het door Meijer bedachte blok van 5 verdedigers met Barreto, Van Eijden en Odenthal achterin, gaf weinig weg. Met name de uit nood geboren keuze om Barreto achterin neer te zetten blijkt een goede beslissing. Foutjes zijn er nog wel, maar het oogt veel rustiger en met Rens en Edgar heb je twee mannen achterin die kunnen opbouwen, dat scheelt ook. Af en toe schoof Barreto ook door naar het middenveld, waardoor ook andere middenvelders wat op konden schuiven. Voorin moest Okita zijn basisplek af staan voor deze tactische wijziging en moesten Janga en Tavsan het alleen doen voorin.

Lees meer

Reageer via DTH Facebook of deel via social media of mail.

Zo zagen wij het: MVV-NEC

De laatste 10 minuten laten zien hoe verschrikkelijk NEC deze wedstrijd eigenlijk was, want een beetje druk naar voren en je had hier echt wat kunnen halen. Nu speelde je 80 minuten als een krant en dat kostte je uiteindelijk drie kostbare punten: 2-1. Inzet: Er is wat gelopen, er werden wat foute passes gegeven, … Lees meer

Reageer via DTH Facebook of deel via social media of mail.

De week van… echte kerels

Onlangs kocht ik het boek van Frans Paymans.  Een indrukwekkend boek van een geweldige kerel. Geen spat veranderd ook. En hoewel het een eeuwigheid geleden lijkt dat hij voor NEC speelde, weet ik nog precies hoe hij liep over het veld en op welke manier hij zijn slidings maakte. Hij scoorde als verdediger natuurlijk niet iedere week, maar ik was erbij toen hij zijn laatste competitiegoal maakte uit tegen AZ in Alkmaar. Het was een septemberavond, vroeg in het seizoen en het regende als een gek, maar dat doet het in Alkmaar eigenlijk altijd. NEC speelde in een wit shirt met mephisto op de borst en we speelden tegen illustere namen als Edwin Vork en Dennis den Turk. NEC stond een minuut voor tijd met 2-0 achter en toen scoorde Paay de 2-1. Er werd gejuicht door 40 NEC fans, maar het werd nog mooier toen Lok ver in blessuretijd ook nog de 2-2 maakte. In de trein terug naar Nijmegen vierden we het punt als een overwinning. Toen we alle aansluitingen ook nog haalden en met 1 van de laatste treinen Nijmegen binnen kwamen rollen, kon de dag helemaal niet meer stuk. Ik praat over 1992. Bijna 30 jaar geleden. En het staat nog op mijn netvlies. Vroeger was niet alles beter, maar met spelers als Lok, Wijnhoven, Brookie, van Wanrooij en dus ook Paay , daar had je wat mee. Geen wereldsterren, maar wel spelers die werkten. Geen Koptelefoon en capuchon, maar een  spijkerbroek en een bloesje. Geen lichaam vol tattoos, maar een lichaam met veel haar.  Geen mooie hoge transferwaarde, maar smerige afgezakte kousen. Dit was, dit is en dit blijft voor mij NEC.

Lees meer

Reageer via DTH Facebook of deel via social media of mail.