Onder felle aanmoediging van het Nijmeegse publiek vertrok de spelersbus deze ochtend richting Mordor arnep, waar zonder uitpubliek vanmiddag de tweede Derby van dit seizoen afgewerkt werd. Helaas moest dat dan wel gebeuren zonder Schöne en Bruijn. De eerste was blijkbaar even de tel kwijt van zijn eigen kaarten (beetje onprofessioneel, Lasse!) en de tweede is nog altijd geblesseerd. Proper mocht daarom in de basis beginnen naast Barreto. De gastheer had natuurlijk vertrouwen getankt na een doordeweekse overwinning in Europees verband, maar miste wel Bazoer en Wittek. Hoe zou deze editie van de mooiste Derby van Nederland verlopen?
De week van…de oorlog
Het wijdverbreide gebruik van het woord ‘haat’ stuitte me tijdens de vorige derby al enorm tegen de borst. En haat was nog niet genoeg, het was zelfs Pure Haat. Het dook overal op. Bij de zogenaamd sfeervolle laatste training en uiteindelijk ook op twee grote spandoeken in het stadion zelf. Op die spandoeken richtte een jager/scherpschutter in NEC kleuren zijn geweer op een jongetje met een Vitesse shirtje aan. Het is één van de walgelijkste dingen die ik ooit in een stadion heb gezien. Ik wist niet dat je er op de één of andere manier trots op kan zijn, dat er in naam van je favoriete club een weerloos kind wordt afgeknald.
Nog tijdens het tonen van de spandoeken heb ik Van Schaik een appje gestuurd dat ik me schaamde voor deze uitingen in De Goffert. Een reactie heb ik nooit gekregen, dat hoeft ook niet, de man kreeg die dag genoeg op z’n bord, maar ook zijn latere reacties in de media vond ik nogal halfbakken. Een smet op zijn blazoen, hij is verder prima bezig.
De totaal doorgeslagen rivaliteit, die met medewerking van NEC, tot het uiterste kon worden opgeklopt, ontaardde (geheel voorspelbaar) in een veldslag. We zijn inmiddels bij de volgende derby beland. Om nieuwe ellende te voorkomen mogen er geen uitsupporters naar de wedstrijd. Een nieuwe veldslag blijft hopelijk uit.
Misschien dat het door de gebeurtenissen in Oekraïne 🇺🇦 sommige mensen lukt, een begrip en gevoel als ‘haat’ een ander plek te geven in hun leven. Het haten van mensen omdat ze toevallig voor een andere club zijn (‘support your local club’, toch?) is te bizar voor woorden. Dingen roepen als ‘Arnhem dood’, zoals tijdens de laatste training weer gebeurde, is te bizar voor woorden. Haat, doodwensen, het zijn gevoelens die ik zou reserveren voor momenten in je leven waar je hopelijk nooit echt mee geconfronteerd wordt. Doe het als je huis in naam van een genadeloze dictator wordt bestookt met raketten, als je met je gezin moet vluchten, maar niet in naam van een voetbalclub en zeker niet in naam van NEC.
Door de gebeurtenissen, de afgelopen week, doet de Derby er voor mij minder toe, maar dankzij de sportieve rivaliteit blijft het een bijzondere wedstrijd. Meer dan tegen elke andere tegenstander hoop ik dat we deze wedstrijd winnen. Hup NEC!
Wichard
Zo zagen wij het: NEC-RKC
Alle ingrediënten waren aanwezig voor een mooie pot voetbal. Een volle bak, Schup weer open en een duel tegen een ploeg die onder ons op de ranglijst staat. En hoewel de sfeer prima was, en het biertje weer prima smaakte, was het voetbal vandaag wederom niet best. Typerend was de 0-1, Marques vraagt de bal, Branderhorst speelt ‘m in, Marques loopt niet naar de bal, Van de Venne sluipt ertussen en hop de bal gaat in het net. Zo knullig allemaal. En er ging meer mis, met name het veelvuldige balverlies en het geschuif zonder idee, maakte dat het allemaal een lange en koude zit werd. In de tweede helft werd er anders gespeeld, daardoor was er meer druk naar voren, maar achterin oogde het soms erg kwetsbaar, want je mag van geluk spreken dat 3 megagrote kansen van RKC er niet in gingen. Toch was de 1-1 niet onverdiend, want NEC was de ploeg die het meeste energie in de wedstrijd gooide.
In de eerste helft waren de kansen op 1 hand te tellen. Bruijn’s creativiteit is toch echt een gemis, want ook Schone komt zonder hem minder uit de verf. RKC had aan 1 fout genoeg en NEC moest op zoek naar ruimte die er niet was. Het gevolg was veel geschuif, balletje breed, balletje terug, balletje breed, balletje kwijt. In de tweede helft was het allemaal wat offensiever neergezet. Je ziet dan wel dat Edgar het dan wat moelijker heeft. Zijn wissel was dan ook wel logisch. Voorin blijft het met lastig. Tavsan heeft nog wel een actie, maar het vervolg is er vaak niet op de bal op Okita in de 88e minuut na. Akman werkt wel, maar een aanspeelpunt is hij niet en Okita verspeelde een enorme kans door de bal te ver vooruit te spelen. Het was vaak allemaal net niet. In de omschakeling was RKC door alle ruimte heel gevaarlijk. Sommige kansen werden al bijna geteld op de tribune.
Zo zagen wij het: Heerenveen – NEC
Na de wanvertoning doordeweeks in de beker stond vandaag een best belangrijke competitiepot op het programma. Met het bekertoernooi definitief voorbij kan alle focus immers op lijfsbehoud. En cruciaal voor lijfsbehoud is het onder je houden van andere ploegen, zoals Heerenveen dat ons momenteel in de nek hijgt. Heerenveen was in de winterstop flink actief op de transfermarkt om het tij te keren, wat ondermeer leidde tot het aantrekken van Tahiri, Haye, Van Hooijdonk en Sarr. Daar tegenover stond natuurlijk wel het verlies van de Veermannen. NEC haalde alleen de veelbesproken Bony binnen, die in de beker na vijftien minuten voetbal alweer naar de kant moest en naar het zich doet aanzien wekenlang uit de roulatie gaat zijn. Waar je dus Akman voorin verachtte vandaag, daar koos Meijer er weer voor om zonder spits te starten. Normaliter verzorgt Bruijn dan de creativiteit voorin, maar die is nog altijd geblesseerd. En dat kregen we een soort rare draaicarroussel voorin waar Okita, Mattsson en Tavsan een beetje van flank naar flank zwierven en elkaar daarbij meer in de weg liepen dan aanvulden. Een geniale greep of een wanhoopsgreep van de technische staf?
