Het is een komen en gaan geweest bij NEC in de afgelopen maanden. Zowat de hele selectie is ververst en de enige basisspelers van vorig seizoen die we nu nog in de selectie hebben zijn ex-aanvoerder Dijkstra en de spitsen Braken en Achahbar. Voor de rest is alles nieuw in de basis. De afgelopen week konden we weer twee nieuwe namen toevoegen aan de spelerslijst: Okita (na veel gestribbel en geworstel eindelijk losgeweekt bij MVV) en Bossaerts (weggehaald bij KV Oostende). Vooral die laatste aankoop is ietwat opmerkelijk. Met Rens van Eijden en Josef Kvida heeft NEC immers al een aardig centraal duo staan. Het is maar de vraag of Bossaerts zich daar zo makkelijk tussen knokt. Tuurlijk, Mathias wordt overal een groot talent genoemd, maar zijn voornaamste wapenfeit is dat hij vier jaar lang (van zijn 16e tot zijn 20e) in de jeugdopleiding van Manchester City heeft gezeten. En ook bij KV Oostende wist hij zich nooit in de basis te knokken en speelde hij ‘slechts’ 14 wedstrijden. Dit gezegd hebbende hopen we uiteraard dat Bossaerts zijn belofte dit seizoen bij NEC alsnog volledig gaat waarmaken.
De week van
De week van…riemen vast, nog zeven wedstrijden!
De cruciale fase van de competitie is aangebroken en de realiteit is dat promotie, laat staan een kampioenschap (who cares), nog steeds allerminst zeker zijn. Het is zorgelijk dat NEC in dit stadium niet de stabiele topclub is die wedstrijden gedecideerd naar zich toetrekt. Tegen RKC en Jong FC Utrecht lukte dat, maar tegen SC Cambuur en De Graafschap weer niet. Het voetbal en de resultaten zijn de laatste weken natuurlijk een stuk beter dan in de beginperiode van Lijnders, maar het is nog steeds niet goed genoeg. Tegen Cambuur en De Graafschap was de ploeg delen van de wedstrijd de controle kwijt en tegen De Graafschap werden er door defensie en keeper weer eens flink geschutterd.

De labiliteit van de ploeg zie je ook terug in het competitieverloop. We hebben inmiddels ver achter gestaan op de koploper, zeven punten voorgestaan op promotieconcurrent Fortuna Sittard, weer achtergestaan, zes punten voorgestaan en nu, met nog zeven wedstrijden te gaan, is die voorsprong weer geslonken tot twee schamele puntjes. In tegenstelling tot wat veel kenners verwachtten, doet Fortuna dus nog steeds mee, het heeft zich na de trainerswissel goed herpakt. Knap, maar natuurlijk mede mogelijk gemaakt door de stroom punten die we zelf blijven verspelen. De voetballiefhebbers in de regio Sittard-Geleen hebben, onterecht, nog steeds weinig geloof in de kansen van hun team. Bij de thuiswedstrijd van afgelopen vrijdag waren een schamele 3.500 toeschouwers aanwezig. Het tekent natuurlijk ook het verschil tussen de twee clubs. De bijna 10.000 man in De Goffert verwachten niks minder dan promotie, bij Fortuna is het vooral een leuke en onverwachte kans.
De week van…keep calm
Afgelopen vrijdag, op de tribune bij NEC-MVV, het volgende gehoord na het eerste balcontact van Steeven Langil (de bal sprong van zijn voet): “tjongejonge, wat een miskoop weer”. Het was niet bedoeld als grap, deze supporter was volkomen serieus.
Langil gaf even later de mooiste voorzet in jaren in De Goffert waardoor een andere supporter, ook weer volstrekt voorbarig, Langil tot de beste aankoop van het jaar had kunnen bombarderen. Het zijn de uitersten die bij het voetbal en zeker bij NEC horen. We hebben immers een nuilcultus hoog te houden.
Maar ook als er langer wordt nagedacht kunnen de meningen over de prestatie van één en dezelfde speler in één en dezelfde wedstrijd ver uit elkaar liggen. Speelde Verdonk tegen MVV heel slecht of juist heel goed? En je kunt lezen dat Kadioglu in die wedstrijd tegenviel terwijl een ander op hetzelfde moment vindt dat het spel van NEC volledig om hem draaide.
Het is kennelijk best moeilijk om een speler te beoordelen, anders waren er niet zoveel verschillende meningen. Ook het beoordelen van de technische staf is niet zo makkelijk. Net als iedereen heb ik bedenkingen bij bepaalde beslissingen die Bogers en zijn staf de afgelopen weken hebben genomen. En na de wedstrijd tegen FC Eindhoven was ik zo geschrokken, dat ik mij afvroeg of het met Bogers als hoofdtrainer nog goed zou komen. Er waren toen welgeteld drie wedstrijden gespeeld! Bij het beoordelen van spelers en team heeft de technische staf echter een grote voorsprong op ons, supporters. Met behulp van de techniek is veel objectiever in beeld te brengen wat een speler goed en fout gedaan heeft tijdens een wedstrijd: goede en slechte passes, afgelegde afstand, bespelen van ruimtes, fitheid, etc.. Bovendien zit er bij NEC ook nog eens decennia aan ervaring in het profvoetbal op de bank. Wat ik hiermee wil zeggen is, dat we als supporters best wel eens wat meer vertrouwen mogen hebben in de professionals en niet overmoedig moeten zijn als het om onze eigen inzichten gaat.
De week van…de eerste problemen
Is het mogelijk om na de vernedering, de totale afgang, het kansloze gefröbel, het inspiratieloze tijdverdrijf tegen FC den Bosch, dit stukje positief te beginnen? Jawel!
Gisteren opende de O19 de Eredivisie met de totale vernedering van Sparta Rotterdam, 5-0. Hatsekidee! Die jongens hebben kennelijk wel inspiratie en een goede teamgeest, waarschijnlijk hebben ze ook een goede trainer. Dat is Rogier Meijer, by the way.
Hoe anders staat het er voor bij het eerste team. Na vier wedstrijden hebben we voornamelijk dramatisch voetbal gezien. Eén helft lang volledig overlopen door GA Eagles en een vertoning tegen FC den Bosch waar je haast fysieke klachten van zou krijgen.
De wedstrijd tegen FC Eindhoven verdient speciale vermelding. Je krijgt alle hoeken van het veld te zien, van voren weet je niet dat je van achteren nog leeft, je strompelt machteloos en om je moeder roepend over het veld, je moet nu weten hoe het voelt een uur lang in een cementmolen te liggen, je bent dus, zeg maar, weggespeeld. Als je dan na afloop met teksten komt in de trant van “gelukkig zijn we ook in staat een mindere wedstrijd te winnen”, dan wil je dus niet onder ogen zien wat er net met je is gebeurd. Spelers, trainer en een deel van de supporters, allemaal hebben ze na afloop van deze wedstrijd de realiteit niet onder ogen willen zien. En zo effen je het pad voor de veegpartij tegen FC den Bosch.