De week van

Nu naast het al matige spel van de eerste competitiemaanden ook de resultaten tegenvallen, steekt het bekende crisissfeertje weer de kop op. Cynisme, woede, fatalime, onverwoestbaar optimisme, humor niet te vergeten, al die emoties waarmee we de afgelopen jaren zo bekend zijn geraakt zingen weer rond op de tribunes en in de sociale media.

Het geeft een katerig gevoel na de mooie maanden van de voorbereiding. Vanaf de aanstelling van Jack de Gier vielen we toen van de ene verbazing in de andere. Er werden miljoenen verdiend met transfers. Het spelersbudget ging niet omlaag, maar omhoog. Met Joey van de Berg, Randy Wolters, Tom Overtoom, Rens van Eijden, werd de ene potentiële klasbak na de andere binnengehaald. Er kwam een prachtig uitshirt, er waren mooie promotiefilmpjes. Iedereen was het erover eens, de clubleiding, in het bijzonder TD Remco Oversier, had zich gerevancheerd voor het chaotische rampseizoen 2017-2018.

Lees meer

Het is een komen en gaan geweest bij NEC in de afgelopen maanden. Zowat de hele selectie is ververst en de enige basisspelers van vorig seizoen die we nu nog in de selectie hebben zijn ex-aanvoerder Dijkstra en de spitsen Braken en Achahbar. Voor de rest is alles nieuw in de basis. De afgelopen week konden we weer twee nieuwe namen toevoegen aan de spelerslijst: Okita (na veel gestribbel en geworstel eindelijk losgeweekt bij MVV) en Bossaerts (weggehaald bij KV Oostende). Vooral die laatste aankoop is ietwat opmerkelijk. Met Rens van Eijden en Josef Kvida heeft NEC immers al een aardig centraal duo staan. Het is maar de vraag of Bossaerts zich daar zo makkelijk tussen knokt. Tuurlijk, Mathias wordt overal een groot talent genoemd, maar zijn voornaamste wapenfeit is dat hij vier jaar lang (van zijn 16e tot zijn 20e) in de jeugdopleiding van Manchester City heeft gezeten. En ook bij KV Oostende wist hij zich nooit in de basis te knokken en speelde hij ‘slechts’ 14 wedstrijden. Dit gezegd hebbende hopen we uiteraard dat Bossaerts zijn belofte dit seizoen bij NEC alsnog volledig gaat waarmaken.

Lees meer

De cruciale fase van de competitie is aangebroken en de realiteit is dat promotie, laat staan een kampioenschap (who cares), nog steeds allerminst zeker zijn. Het is zorgelijk dat NEC in dit stadium niet de stabiele topclub is die wedstrijden gedecideerd naar zich toetrekt. Tegen RKC en Jong FC Utrecht lukte dat, maar tegen SC Cambuur en De Graafschap weer niet. Het voetbal en de resultaten zijn de laatste weken natuurlijk een stuk beter dan in de beginperiode van Lijnders, maar het is nog steeds niet goed genoeg. Tegen Cambuur en De Graafschap was de ploeg delen van de wedstrijd de controle kwijt en tegen De Graafschap werden er door defensie en keeper weer eens flink geschutterd.

De labiliteit van de ploeg zie je ook terug in het competitieverloop. We hebben inmiddels ver achter gestaan op de koploper, zeven punten voorgestaan op promotieconcurrent Fortuna Sittard, weer achtergestaan, zes punten voorgestaan en nu, met nog zeven wedstrijden te gaan, is die voorsprong weer geslonken tot twee schamele puntjes. In tegenstelling tot wat veel kenners verwachtten, doet Fortuna dus nog steeds mee, het heeft zich na de trainerswissel goed herpakt. Knap, maar natuurlijk mede mogelijk gemaakt door de stroom punten die we zelf blijven verspelen. De voetballiefhebbers in de regio Sittard-Geleen hebben, onterecht, nog steeds weinig geloof in de kansen van hun team. Bij de thuiswedstrijd van afgelopen vrijdag waren een schamele 3.500 toeschouwers aanwezig. Het tekent natuurlijk ook het verschil tussen de twee clubs. De bijna 10.000 man in De Goffert verwachten niks minder dan promotie, bij Fortuna is het vooral een leuke en onverwachte kans.

Lees meer