Het was vanavond een speciale avond. Nee, niet zo zeer vanwege dit duel, al stond er natuurlijk best wat op het spel. Maar daar komen we dadelijk nog uitgebreid op terug. Deze avond was voor de NEC-uitsupporters speciaal omdat de inmiddels befaamde Bleumbus (DE supportersbus voor elke rechtgeaarde NEC-fan natuurlijk) voor de 75e maal onze fans naar een uitwedstrijd mocht rijden. En passant werd de naamgever van de bus ook nog even in het zonnetje gezet omdat hij een paar maandjes geleden een halve eeuw op deze aardkloot aantikte. Een versierde bus, een flink feest en een heuse bingo met bijbehorende fraaie prijzen (want wie wil er nou geen Bleumbussticker of NEC sleutelhanger binnenslepen?) waren het resultaat.
Maar goed, ondertussen werd er vanavond ook nog gevoetbald in het verre, verre Noorden. Een wedstrijd die ergens om ging ook, want de winnaar blijft in de race voor Europese play-offs terwijl de verliezer toch heel stiekem aan weer over de schouder naar beneden moet gaan kijken. Bij NEC waren een aantal spelers weer terug, maar door gebrek aan wedstrijdritme begonnen de meesten ervan gewoon op de bank. Bruijn was er nog steeds niet bij en dus begon NEC met Schöne en Barreto achter Mattsson op het middenveld voor een vier-mans achterhoede. Opvallend genoeg bestond die linie uit Guth (Marquez was nog steeds zwakjes) en Verdonk, want El Karouani werd zowaar op linksbuiten geposteerd naast Akman en Okita. Tavsan bleek immers ook nog niet fit genoeg om te starten.
