Na een fantastisch begin van de competitie in eigen huis, waar NEC met een afgetekende 5-0 overwinning van het veld stapte, was vanavond de grote vraag bij iedereen: is NEC nou echt zo goed of was Excelsior nou zo slecht? In elk geval reisden we met goede moed richting Almelo, waar ze inmiddels het uitvak in een heus aquarium veranderd hebben. Je snapt niet dat dat zo maar mag, vreselijk gewoon. Heracles begon dit seizoen een stuk minder lekker met een 4-0 nederlaag in Utrecht, dus nieuwe coach Bas Sibum – die ook enige tijd aan onze club gelinkt werd om Meijer te vervangen – was gebrand op een betere vertoning in eigen huis. Dat moest dan wel met een gehavende selectie, waarin enkele sterkhouders (nee, niet die…) ontbraken. Bij NEC was iedereen wel fit, afgezien van Nuytinck uiteraard. En in de vissenkom vroegen onze goedgemutste fans zich af of een zwaluw wel of geen zomer maakt.
Dit is toch niet te doen joh! Schandalig werkelijk.
Nou, daar was hij dan: het toetje dat niemand bij NEC een maand geleden meer verwacht had en velen eigenlijk ook helemaal niet meer wilden. Maar na drie fijne overwinningen ziet alles er opeens weer anders uit. Zo opportunistisch is voetbal natuurlijk ook. NEC heeft al een zeer respectabele achtste plek in de tas, heeft niks te verliezen en nog veel te winnen. Dat is een heel andere insteek dan hoe we vorig seizoen de play-offs ingingen. Destijds was NEC de te kloppen ploeg en kon het alleen maar tegenvallen. Nu zijn we de underdog en moeten een Europese prijs behalen medens twee uitduels. Twee, want AZ won eerder op de avond afgetekend van Heerenveen en is dus sowieso verzekerd van een play-off finale in eigen huis. Twente moet ondertussen wel winnen om hun seizoen nog te redden, wat wellicht in het voordeel van NEC kan zijn. Bovendien zijn de Tukkers aardig gehavend (maar goed, wij ook zonder Proper, Ogawa en Nuytinck) en hebben ze in tegenstelling tot ons de laatste duels weinig vertrouwen kunnen tanken. Hoe zou dit gaan aflopen in de Grolschveste?
NEC zit plotsklaps stevig in het zadel voor Europese play-offs. Wie ons dat een maand geleden verteld had zou voor gek verklaard zijn, maar het is een raar seizoen. Afgelopen week kon Meijer in elk geval alsnog met opgeheven hoofd afscheid nemen in de Goffert na een historische uitoverwinning bij Ajax en een fijne afgetekende 3-0 zege in de Goffert tegen NAC. De sprong naar plek 8 die die twee overwinningen veroorzaakte betekende dat NEC mogelijk aan een punt – wat heet, afhankelijk van de andere uitslagen zelfs geen punt- genoeg had vandaag om play-offs veilig te stellen. Maar goed, tegen Heracles zou er toch meer te halen moeten zijn. De Almeloers hebben ook nog uitzicht op een play-off plek, maar moeten daarvoor wel winnen. Dan hoop je uiteraard dat er ruimte gaat komen voor NEC. We verloren dit seizoen al tweemaal uiterst schlemielig van Heracles, dus het was hoog tijd om eens orde op zaken te stellen. Het was in elk geval prima voetbalweer in Almelo, waar een vol uitvak deze middag mocht uitvinden of het seizoen erop zou zitten of dat er toch nog een of twee duels bij zouden komen.
Een schitterende actie en dito doek weer van Legio ter ere van Meijer en Schone.
Daar was hij dan, de wedstrijd waar de laatste maanden met steunen en kreunen naar werd uitgekeken, maar die op de valreep alsnog enorm belangrijk en enerverend bleek: de laatste thuiswedstrijd van seizoen 2024-2025. Want na de fantastische – en zeer onverwachte – zege op Ajax in Amsterdam afgelopen zondag is NEC opeens weer volledig terug in de race om de play-off plaatsen.
Daarvoor moeten de resterende twee duels nog wel gewonnen worden en dat is makkelijker gezegd dan gedaan. In NAC (15e) en Heracles (14e) treffen we immers twee zwakke broeders; en laten wij nou juist tegen de zwakkere teams teleurstellen dit seizoen. Maar goed, als het er echt om draait dan wil het onder Meijer opeens toch wel weer gaan lopen. Dus wie weet? Vanavond moest er in eigen huis worden gewonnen van NAC, dat nergens meer om speelt. Zelfs met ‘slechts’ 32 punten zijn de Bredanaren immers al zeker van lijfsbehoud, want aartsrivaal Willem II staat met nog twee duels te gaan op 25 punten en kan er dus niet meer overheen. Saillant genoeg spelen de twee rivalen dit weekend tegen elkaar. En dus mochten we hopen dat NAC, dat verder nergens meer om speelt, zich vanavond zou willen sparen om alles te kunnen geven in hun laatste thuisduel tegen de Tilburgers. Je kunt je bijna geen beter recept bedenken voor NEC.
Uiteraard is de laatste thuiswedstrijd ook het moment om afscheid te nemen van vertrekkende spelers en staf. Vandaag was er echter ook een prominente plek voor een absoluut NEC-icoon waar de term ‘sinds mensenheugenis’ zeker op van toepasing is. We hebben het uiteraard over Theo van Benthum. Theo is de Goffert en de Goffert is Theo. Geen idee hoe dit gaat werken volgend seizoen nu hij de maaimachine aan de wilgen hangt, maar voor vanavond restte slechts dankbaarheid en een zeer diep respect voor een echte clubman die een mensenleven aan ons NEC heeft gedoneerd.
