Normaal gesproken zakt na een slechte wedstrijd van ons cluppie de woede en de frustratie enkele uren later wel weer een beetje weg, om vervangen te worden door gelatenheid, berusting, een verzuchtend “Nou ja, volgende keer beter”. Het is nu een goede drie uur na het laatste fluitsignaal en ik weet niet hoe het in de rest van de NEC-minnende huiskamers is, maar ik voel me deze avond met de minuut alleen maar gefrustreerder en kwader worden. Zo kwaad dat ik in de pen wil kruipen om de frustratie van me af te schrijven. Een van de bitter weinige daden van rebelsheid die je als supporter van onze club dezer dagen nog rest. Een impotent rondmaaien van gebalde frustratievuistjes richting een ongeïnteresseerd ogende kolos.
Groesbeek, here we come…
Het is gedaan. Volledig in lijn met de rest van dit kutseizoen heeft NEC op schandalige wijze de Eredivisie verlaten na twintig jaar. Sparta kwam in de Goffert zelfs met 0-3 voor, voordat ons bijeengeraapt zootje dweilen de bal achter Sinouh wisten te krijgen voor de 1-3. We kunnen eindeloos uitwijden over deze pot, over … Lees meer