Zo zagen wij het: Cambuur – NEC (halve finale beker)

Daar was-ie dan: de laatste horde op weg naar de KNVB bekerfinale, de eerste in een kleine 25 jaar voor NEC. Op papier zou deze te doen moeten zijn, want Cambuur kabbelt anoniem in de middenmoot van de Eerste Divisie mee terwijl NEC momenteel prima draait op het hoogste niveau. Maar ja, het blijft wel NEC natuurlijk. Zul je altijd zien dat weer net in het zicht van de haven iemand bij ons ergens een domme rode kaart pakt, of je tegen een vroege tegengoal oploopt en dan zelf ondanks een schiettent aan kansen de bal er niet in krijgt. Bovendien spelen we uit bij een club met een fanatieke aanhang op een ku(ns)tgrasveld. Het bleef dus zaak om geconcentreerd te spelen en deze partij uiterst serieus te nemen. De sfeer rondom de ploeg was in aanloop van dit duel overigens opvallend rustig. Waar in het verleden nogal eens uitgepakt werd met vuurwerk en uitzwaaiacties, daar was vandaag slechts een handjevol fans naar de Goffert getrokken om de ploeg uit te zwaaien. Een bewuste keuze, want de afgelopen jaren hebben dat soort acties – bijvoorbeeld rond wedstrijden tegen vitesse – steevast negatief uitgepakt en de ploeg onder ongezonde hoogspanning gezet. Hopelijk dat we dat ditmaal dus een keertje niet zouden krijgen. Al zou je toch ook denken dat met ervaren jongens als Cillessen (meervoudig bekerwinnaar), Schöne (twee bekerfinales met Ajax) en Chery (bekerwinnaar met Groningen) zulke spanningen binnen de ploeg beter beheerst zouden worden. Over spanningen gesproken: bij ons zat de spanning er tenminste wel flink in vanavond!

Sfeer in het uitvak.

Tactiek

Meijer toonde in elk geval aan deze wedstrijd zeker serieus te nemen door met een sterke opstelling aan de start te verschijnen. Cillessen kreeg de voorkeur boven tweede keeper Roefs en Nuytinck keerde terug in het centrum van de verdediging. Uiteraard liet het wegvallen van Proper een pijnlijk gat achter op het middenveld, maar waar de meesten Lasse Schöne verwacht hadden als logische vervanger koos Meijer verrassend genoeg voor Sano. Daarmee kreeg NEC meer dynamiek op het middenveld. Op de flank die Sano daarmee verliet kreeg Rober Gonzalez een basisplek. Sontje Hansen bestreek de andere flank. De speelwijze was duidelijk en als vanouds: rondspelen achterin en de tegenstander uit haar stellingen lokken. Alleen was het probleem dat Cambuur niet doorjoeg en de boel compact hield. Daarbij miste NEC node Proper op het middenveld als verbindingsspeler.

Wedstrijdverloop

De wedstrijd begon erg nerveus, maar langzaamaan trok NEC het duel naar zich toe. De eerste grote kans was voor Ogawa, die de bal via de keeper op de paal zag belanden. Even later ging een schot van Hansen via een tegenstander op de lat. Waar NEC sterker leek te worden, daar deelde Cambuur de eerste echte klap uit. Chery moest kiezen tussen zijn eigen man en de opkomende back van Hansen, waardoor er opeens een zee van ruimte op het middenveld lag doordat Hansen niet meeverdedigde. Een uiterst simpele lob en een kopbal van zeer dichtbij zette NEC op achterstand na 25 minuten. NEC wist in het restant van de eerste helft verder weinig potten te breken, want het tempo lag veel te laag en Cambuur begon te schoffelen. Zo sukkelde de wedstrijd naar het rustsignaal en nam de frustratie en ongerustheid bij de NEC-supporters toe.

In de tweede helft zette NEC aan in de jacht op de gelijkmaker. Het regende opeens kansen, maar de bal wilde er in eerste instantie maar niet in. Gelukkig vond NEC na een kwartier druk zetten via Ogawa eindelijk de bevrijdende 1-1. Cambuur leek plots rijp voor de slacht, maar helaas wist NEC niet door te zetten en zakte het tempo toch weer te veel in. Baas kwam erin voor Hansen, maar het spelbeeld veranderde niet. NEC bouwde te traag op om Cambuur pijn te doen, terwijl de Leeuwardenaren loerden op een kansje. Die kregen ze toen Van Rooij vijf minuten voor tijd een overtreding maakte en Cambuur een vrije trap mocht inslingeren. Opnieuw kregen de gastheren een prima kopkans, maar Cillessen redde ons met de vingertoppen. De eindfase was niet om aan te gluren, met wilde rushes over en weer, en slordig balverlies aan beide kanten. Een verlenging was het gevolg.

Lasse Schöne werd bij de herstart binnen de lijnen gebracht voor Hoedemakers. Ook Borges Sanches kwam in het veld voor Gonzalez. Tot overmaat van ramp schoot het bij Nuytinck in de lies en kon hij niet meer dan strompelen. Maar terwijl hij wachtte op een dood spelmoment om gewisseld te worden, daar toverde Yvandro Borges Sanches een fraaie passeerbeweging uit de hoge hoed en uit zijn voorzet schoot Sano uit de tweede linie de 1-2 binnen. In de verwarring van de viering van het doelpunt miste Nuytinck vervolgens alsnog zijn wisselmoment en kreeg Cambuur een tegenstoot tegen tien NEC’ers, maar gelukkig bleef dit zonder gevolgen. Sow kwam in het veld, Baas zakte terug naar linksback en Verdonk ging centraal spelen. Zo haalde NEC met een verdiende voorsprong het einde van de eerste verlenging. In de tweede verlenging leek Cambuur leeggespeeld, maar NEC was te onzorgvuldig in balbezit om de trekker definitief over te halen.

Glaswandje.

 

Uitslag

Het bleef daardoor bij 1-2. De wedstrijd was niet best, maar in bekerduels telt uiteraard alleen het resultaat. En dat is prima! We staan in de finale, verdomme!!!!

Scheids

Van der Eijk hield het in het begin kort. Cambuur eindigde met wat gele prenten, niet verwonderlijk. Wij hielden het droog.

Publiek

Cambuur had groots uitgepakt met een enorm spandoek, een vuurshow en een hele lading vuurwerk. Maar het waren onze supporters die aan het einde feest konden vieren. De ontlading was groot na het spannende duel, zowel bij onze fans als bij de spelers. Tot twee keer toe keerde de ploeg terug vanuit de catacomben naar het uitvak om een feestje te vieren. En dat feestje zal ongetwijfeld nog wel even doorgaan. Ook Boekhoorn liep mee in de polonaise.

Een glaswand of een staanplek?

Hoogtepunten

De overwinning uiteraard.

Dieptepunten

De manier waarop die overwinning tot strand kwam was niet altijd even best. Vooral in de eerste helft was ons veldspel matig en traag. Maar wat boeit het.

Inzet

In de heksenketel van Cambuur hielden onze jongens het hoofd koel en bleven ze gewoon voetballen.

Conclusie

We gaan deze wedstrijd niet kapot analyseren. Het was zeker niet de beste wedstrijd van dit seizoen, maar wie daarover zeurt snapt bekervoetbal niet. Het enige wat telt is de finaleplaats. En die is binnen!!!!!!!!!!!! Op naar de Kuip, en hopen op een stuntje van Groningen… Forza NEC!!!!

Proost!
Reageer via DTH Facebook of deel via social media of mail.