Het is momenteel even totale gekte rondom Magnus Mattsson. De Deense middenvelder kreeg dit seizoen de kans om de belangrijke sleutelpositie als aanvallende middenvelder over te nemen van Tannane, die opeens als een duveltje uit een doosje naar Qatar vertrok in de zomer. Saillant detail overigens: Tannane had aangekondigd dat hij graag nog officieel afscheid wilde nemen van onze supporters en de club, maar dat lijkt inmiddels allemaal alweer vergeten. ‘Lip service’ noemen ze dat in Engeland, dat is tegenwoordig schijnbaar gebruikelijk in de voetballerij.
Enfin, Mattsson mocht het dit seizoen dan eindelijk proberen op de ‘nummer 10’ positie. Hij had in de voorgaande twee seizoenen al een paar keer aan die plek mogen ruiken en had deze niet onverdienstelijk ingevuld, dus Meijer had er wel vertrouwen in. Het bleek een gouden greep. Mattsson is ontvlamd en scoorde inmiddels al elf keer in competitieverband en twee keer in de beker. Bovendien produceerde hij vijf assists over beide competities. Prima cijfers voor een aanvallende middenvelder bij NEC. Sterker nog, daarmee is hij halverwege het seizoen qua goals zijn illustere voorganger al voorbijgestreefd. Tannane scoorde in het hele vorige seizoen (nou ja, met alle schorsingen en blessures uiteindelijk vijfentwintig Eredivisiewedstrijden) immers ‘slechts’ zeven goals (zes in de competitie en eentje in de beker), al had hij wel twaalf assists op zijn naam. Bovendien gooit Magnus er de laatste weken ook blakend van vertrouwen allerhande hoogstandjes uit, zoals zijn speelse passeerbeweging tussen twee Tukkers door een paar weken geleden.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat hij bij NEC in de schijnwerpers staat tijdens dit winterse transferraam. FC Kopenhagen zou nadrukkelijk interesse hebben en een eerste bod van ruim 2,5 miljoen was al door NEC van tafel geveegd. Gisteren waren er opeens geruchten dat een Deense delegatie in de Goffert zou zijn om een hernieuwde poging te wagen, maar dit verhaal werd later weer ontkracht. Ondertussen groeit de hoop dat Mattsson een nieuw transferrecord gaat zetten; zo niet deze winterstop, dan toch deze zomer. Bedragen van boven de vijf miljoen (!) gonsen al rond, wat voor NEC-begrippen krankzinnig is.
Mattsson blijft er zelf ondertussen kalm onder. Waar Tavsan zich de afgelopen weken door transferperikelen niet eens mentaal kon opladen om de topper tegen Feyenoord te spelen (pfffff, en Elayis moet dan Hellas Verona voor degradatie gaan behoeden…?), daar meldde Mattsson zich monter voor de ESPN camera’s na afloop van het duel tegen Go Ahead (waarin hij en passant kalmpjes een penalty binnen had geschoten). Hij drukte meteen alle transferpraat van de verslaggever de kop in met een subiet “Ik ben hier om over de wedstrijd te praten, niet over transfergeruchten” en dirigeerde alle verdere speculaties richting Carlos Aalbers. Het toont de groei in zelfvertrouwen en volwassenheid bij de Deen. Bij zijn komst in de zomer van 2021 nog bejubeld door Van der Vaart die hem nog kende uit zijn Deense dagen, verloor Magnus na het eerste duel na onze promotie uit tegen Ajax (5-0 oorwassing) meteen al zijn basisplek en moest het vervolgens lange tijd doen met invalbeurten en later een onzeker bestaan op de linksbuitenpositie. Voor zijn begeerde plek op het middenveld stond hij steevast laag in de pikorde, met spelers als Tannane, Duelund en Bruijn doorgaans de voorkeur krijgend. Toch liet hij bij vlagen wel zien wat hij kon op die positie, zoals in de bekerwedstrijd tegen Fortuna in oktober 2022. Hij wist echter nooit een onbetwiste basisplek af te dwingen.
Dat veranderde dus toen Tannane opeens met de noorderzon vertrok en Meijer besloot om Magnus een echte kans te geven op zijn favoriete positie. Mattsson betaalde dit vertrouwen uit, ondanks een zeer moeizame competitiestart voor onze ploeg. Inmiddels is hij niet meer weg te denken uit ons middenveld en zelfs een aansprekende aanwinst als Tjaronn Chery lijkt daar geen verandering in te kunnen gaan brengen. Wat een verschil met een half jaar geleden! Het aantrekken van Chery wakkerde overigens natuurlijk ook meteen de geruchten aan over een aanstaand vertrek van Mattsson, maar de geboren Twentenaar kan uiteraard op meerdere posities voorin uit de voeten. Dus dat hoeft verder geen teken aan de wand te zijn.
Hoe dan ook, of Mattsson deze winter nog vertrekt of in de zomer afscheid neemt (het lijkt inmiddels uiterst onwaarschijnlijk dat hij er nog een jaar aan vast gaat knopen bij NEC), bij iedereen rondom NEC staan de eurotekens al in de ogen. Overal lees je wilde vergelijkingen met andere spelers (Excelsior bijvoorbeeld zou Diouech niet voor minder dan vijf miljoen willen verkopen, Manhoef zou meer dan drie miljoen moeten opbrengen, enzovoort) en wordt er hier en daar zelfs al gemopperd richting Carlos Aalbers dat het een ‘schande’ zou zijn als hij Mattsson voor minder dan vijf miljoen zou verkopen. De verwachtingen zijn torenhoog en dat is op zich ook wel begrijpelijk met de statistieken die Mattsson momenteel aantikt. Maar om het nou een ‘schande’ te noemen en Aalbers op voorhand al af te branden voor een nog niet voltrokken transfer is wel erg opportunistisch. Het gegeven blijft dat – in tegenstelling tot een club als Excelsior die financieel kerngezond is en het zich kan permitteren om hard spel te spelen met transfers – NEC nog altijd in financieel zwaar weer verkeert. Ondanks het geruststellende vangnet van Boekhoorn, die tot op zekere hoogte tekorten kan en wil afdekken, zal er toch echt geld in het laatje moeten komen. NEC is niet in de luxepositie om te kunnen gokken op een aanhoudende topvorm bij Mattsson voor de rest van het seizoen of het gevrijwaard blijven van blessures. Carlos weet als geen ander wat de huidige financiële situatie bij NEC is en zal daar ongetwijfeld naar handelen. En als hij daarbij besluit dat 2,5 of 3 miljoen euro voor Mattsson een mooi resultaat is, dan moeten wij als fans toch vertrouwen houden dat zijn afweging hierin terecht is. Carlos heeft een prima staat van dienst op dat vlak, zowel bij NEC (waar hij zoals Boekhoorn zelf ooit al aangaf meer dan elke andere TD geld in het laatje wist te brengen met transfers) als bij andere clubs. Zeer recentelijk nog wist hij de bij NEC nooit onomstreden Cissoko te verkopen aan Toulouse voor naar verluid een fraaie 2,5 miljoen euro. En ook Tavsan met nog slechts een half jaar resterend van zijn contract bracht nog een half miljoen op.
Aalbers weet dus als geen ander hoe dingen werken op de transfermarkt en zal er ongetwijfeld alles aan doen om voor NEC het onderste uit de kan te halen. Al hopen wij uiteraard ook dat ons huidige transferrecord ruim zal sneuvelen als Mattsson uiteindelijk vertrekt. Met het sluiten van de markt in zicht (morgen is de laatste dag) lijkt het steeds aannemelijker dat Mattsson het seizoen ‘gewoon’ uitvoetbalt bij NEC in de jacht op een play-off plek. Wat wel frappant is, is dat het verder zo rustig blijft rondom onze ploeg qua transfergeruchten. Uitblinkers als Sandler en Proper blijven in de luwte, terwijl je toch zou verwachten dat ook deze jongens volop in de belangstelling zouden staan. Waar verder getrek aan onze spelers tot dusverre uitblijft, is er helaas ook weinig nieuws over inkomende spelers. Tuurlijk, Chery was een enorme klapper die dit weekend met zijn invalbeurt meteen al zijn stempel drukte op de wedstrijd (zowel in positieve – goal – als negatieve – tegengoal – zin). Maar voor de posities waar we echt nog wel iets nodig hebben blijft het helaas akelig stil. Achterin zitten we heel dun in de verdedigers en zou een extra centrumverdediger zeker geen overbodige luxe zijn. En in de spits hebben we eigenlijk niemand achter Ogawa, met Dost helaas nog altijd een huizenhoog vraagteken of hij ooit (laat staan dit seizoen) nog terugkeert op het voetbalveld. Deze winterstop zou een mooi moment zijn geweest om wat breedteversterkingen of talenten voor de toekomst aan te trekken, ook met het oog op volgend seizoen waarin we meerdere sterkhouders zullen zien vertrekken (Mattsson, Proper, Van Rooij; wellicht ook Schöne en Sandler en Verdonk).
Vrijdag weten we in elk geval meer. Ofwel wuiven we Mattsson gedag, hopelijk met een nieuw transferrecord, of we stomen op volle kracht door in de strijd om een top-8 klassering. Heracles is de tegenstander in de Goffert en NEC is het nu toch aan zijn stand verplicht om deze wedstrijd te winnen, als je inderdaad serieus mee wilt doen om de prijzen. Of tenminste, vanuit een meer traditioneel oogpunt gezien: om zo snel mogelijk die 34 (35?)-puntengrens te doorbreken. Want laten we vooral niet vergeten dat we slechts een luttele twee maanden geleden hier nog angstig naar de degradatiezone keken. Twee maanden is een zeer lange tijd in het voetbal en NEC heeft bepaald geen florisante statistieken als het op tweede seizoenshelften aankomt. De grote uitzondering hierop? Het jubeljaar 2008 uiteraard, waar we vanuit de degradatiezone opstoomden naar de play-offs. Hopelijk kunnen we dat dit seizoen weer een keer herhalen, met of zonder Mattsson.
Mark