Na een tumultueuze week waarin we Ole Romeny zagen vertrekken en Javier Vet zagen komen, en waarin het kabinet een volledig publieksverbod afkondigde bij alle wedstrijden, kwam op zaterdagmiddag FC Eindhoven op bezoek in een troosteloos lege Goffert. Javier Vet startte meteen in de basis op het middenveld. Proper lijkt dus voorlopig de grote verliezer door de komst van de boomlange ex-Graafschapper. Ook kreeg Busuku eindelijk de kans in de basis centraal achterin, na enkele tegenvallende optredens van Odenthal.
Opstelling: Met het vertrek van Ole Romeny kreeg Okita weer een kans in de basis. Van der Sluijs behield zijn plek op het middenveld, net als Tavsan en de uiteraard onaantastbare Bruijn.
Uitslag: 6-0! Ja, je hoort het goed. Zes goals, het publiek werd flink verwe… oh, wacht.
Toeschouwers: Tja, die waren er dus niet. En dat zal ‘de komende weken’ zo blijven. Hoeveel van deze publieksloze weken er nog gaan ‘komen’ liet het kabinet in het midden, maar gezien de opinie van de gemiddelde beleidsmaker over voetbalfans zou dat zomaar de hoeveelheid weken die de rest van een seizoen volmaken kunnen zijn.
Tactiek: Met de waslijst aan middenvelders die we nu bij NEC hebben lopen na het binnenhalen van Vet lijkt de keuze voor een 4-4-2 aanpak nu toch wel een feit. Alhoewel, blijkbaar gaan we Terrell Ondaan nog huren, dus wellicht is deze conclusie nog te voorbarig. Op basis van de wedstrijd van vandaag is er desalniettemin weinig reden om van aanpak te veranderen voor Meijer. Waar we de afgelopen weken meermaals getrakteerd werden op irritant traag en doelloos rondgetik achterin, daar kreeg onze defensie tegen FC Eindhoven eindelijk wel afspeelmogelijkheden op het middenveld en hoefde Bruijn niet de hele tijd terug te zakken in de laatste linie. Dit kwam het veldspel van NEC duidelijk ten goede. Al moet het tempo bij tijd en wijle echt nog wel wat omhoog als je serieus mee wil gaan doen om de prijzen.
Hoogtepunten: Zes goals! Al moet er eerlijkheidshalve wel bij vermeld worden dat een significant deel ervan vooral te wijten was aan het dieptepunt hieronder.
Dieptepunt: De keeper van FC Eindhoven. Oei oei oei, wat een grabbelaar. Het werd er zowaar bijna beter op toen een veldspeler zijn positie overnam.
Scheids: Van der Eijk moest vooral de, naarmate de wedstrijd vorderde, steeds gefrustreerdere Eindhovenaren aardig beteugelen met kaarten. De Brabanders zagen twee keer geel en zelfs een rode kaart nota bene in blessuretijd (hoe suf kun je zijn) voor een vieze tackle op de enkels van Tavsan.
Uitblinkers: Bukusu maakte een prima indruk, maar moest helaas na een klein uur voetbal het veld verlaten na een botsing met de keeper van Eindhoven. Bruijn heerste op het middenveld en zag zijn optreden ver in blessuretijd bekroond worden met een doelpunt.
Opvallend: FC Eindhoven eindigde het duel met negen man, omdat ze niet alleen een rode kaart te verwerken kregen maar ook omdat de keeper het veld moest verlaten terwijl Eindhoven al vijf keer gewisseld had. Het zat de Brabanders bepaald niet mee vandaag.
Inzet: Die was goed, al zakte het tempo bij de thuisploeg na een fel begin wel flink weg. Dat blijft toch echt een euvel. Ook zien we er dit hele seizoen al slecht uit bij dode spelmomenten, zoals hoekschoppen voor de tegenstander. Daar mag best wat meer op getraind worden, want dat gaat ons anders nog flink wat punten kosten.
Conclusie: Een afgetekende overwinning, maar daar moet wel in alle eerlijkheid bij vermeld worden dat we flink door Eindhoven in het zadel werden geholpen. Zowat elk schot op goal was raak en dat maakt het een stuk makkelijker voetballen uiteraard. Tegen sterkere tegenstanders zagen we de afgelopen weken dat het tempo veel te laag is om spelers vrij te kunnen spelen op het middenveld. Ook zal er nog flink gewerkt moeten worden aan het verdedigen bij dode spelmomenten. Maar goed, zes goals is natuurlijk een lekkere opsteker en is hopelijk de opmaat naar een mooie reeks.