Van den Eede, opgefleurd in Nijmegen

Bart Van Den Eede is weer belangrijk. Na te zijn weggekwijnd op de bank bij NAC, is de Belgische aanvaller bij NEC helemaal opgebloeid. ,,Het zegt toch genoeg dat ik dagelijks met plezier 1,5 uur heen en 1,5 uur terug in de auto zit om lekker te mogen voetballen?”

‘Je kunt wel zeggen dat ik in de maand dat ik nu bij NEC zit enorm ben opgefleurd. Sportief gaat het lekker, al heb ik nu even last van een rugblessure. Maar in Cees Lok heb ik een trainer gekregen die me vertrouwen geeft en de samenwerking met de spelers is prima. Eerlijk gezegd had ik het wel nodig dat ik weer belangrijk was. Geen kwaad woord over NAC, maar daar had ik minder het gevoel naar ‘iets’ toe te werken. Ik trainde keihard en dan wil je ook een beloning in de vorm van wedstrijden spelen.

,,Vorig seizoen had ik bij Willem II toch een goed jaar gedraaid, zowel sportief als menselijk. Maar ik kwam terug in Breda en toen wist ik al dat Ali Boussaboun de eerste keus in de spits zou zijn. Hij is gewoon een goede aanvaller, niet voor niets heeft hij een transfer naar Feyenoord afgedwongen. Achter hem wilde ik knokken voor mijn plaats. Ik dacht dat wanneer ik bleef werken, mijn kans wel zou komen. En opeens kreeg ik die, als tweede spits om Ali heen. De samenwerking tussen ons verliep prima en die twee wedstrijden pakten we zes punten. Iedereen was lyrisch. Toch zat ik de week erop weer 90 minuten op de bank. Ja, toen brak er wat. Die periode heb ik het heel moeilijk gevonden met goede moed naar de training te rijden. Op zo’n moment ga je denken of het niet verstandiger is een andere club te zoeken.

,,In Breda voelde ik een gebrek aan erkenning van de technische staf. Met trainer Ton Lokhoff kan ik prima overweg, maar zijn visie op voetbal strookt niet met mijn kwaliteiten. Dat is zijn keuze. Achteraf mag je concluderen dat ik mijn belofte nooit waar heb kunnen maken. De fout ligt ook voor een deel bij mezelf, natuurlijk. Als je eenmaal in een negatieve spiraal verstrikt raakt, kom je daar moeilijk uit. Je gaat met tegenzin naar je werk en dat werk gaat hier vervolgens onder lijden. Je mag nu wel zeggen dat NAC geen goede is geweest, al blijf ik het een fantastische club vinden.

,,Bij NAC verdien ik een mooi salaris, maar ik ben best bereid in te leveren. Ik ben reëel genoeg, mijn volgende contract zal nooit zo goed zijn als deze verbintenis. Mijn huidige salaris heeft echter als een molensteen om mijn nek gehangen. Clubs waren minder snel geneigd me van NAC over te nemen. Inmiddels weet ik dat geld niet gelukkig maakt. Aan de andere kant, ik heb ook mijn hele carrière hard gewerkt om te komen waar ik nu ben. Zowel qua voetbalniveau als financieel.

,,Of ik op mijn plaats ben in de voetballerij? Ik ben in ieder geval niet het prototype voetballer. Ik kan het werk en het leven daarnaast goed scheiden. Vanuit dat oogpunt vind ik soms wel dat voetbal belangrijker wordt gemaakt dan het is, dat er van een mug een olifant wordt gemaakt. Toch denk ik dat ik 100 procent voor deze sport kan leven. Ik heb altijd druk nodig om te kunnen presteren. Tegen een amateurploeg wil ik nog wel eens rustiger aan doen. Het mag niet, maar gebeurt toch. Laat mij een belangrijke wedstrijd spelen en ik sta er.

,,Wat er ook gebeurt, ik blijf altijd mezelf. Klikt het niet, dan botst het, zo denk ik maar. Misschien dat ik daarom ook niet met voormalig NAC-trainer Henk ten Cate door één deur kon. Ik heb nu eenmaal een mening en daar kom ik altijd voor uit. Maar tevens durf ik fouten toe te geven. Ik heb een hekel aan mensen die halsstarrig vasthouden aan hún mening en daar nooit vanaf kunnen worden gebracht. Een ja-knikker ben ik nimmer geweest, dat is niet mijn levensfilosofie. Als iemand kritiek op een ander heeft, ben ik de eerste die ook de andere kant van het verhaal wil horen.

,,Ik heb na dit seizoen nog één jaar bij NAC te gaan. Mijn toekomst is op dit moment helemaal open. Zeker nu NAC Pierre van Hooijdonk heeft aangetrokken, weet ik dat het voor mij moeilijk wordt om aan spelen toe te komen. Voor de club is het echter fantastisch dat zo’n man wil komen. Misschien ga ik naar NAC terug, misschien blijf ik bij NEC. In Nijmegen heb ik het echt fantastisch naar mijn zin. Het zegt toch genoeg dat ik dagelijks met plezier 1,5 uur heen en 1,5 uur terug in de auto zit om lekker te mogen voetballen?”


Bron: Algemeen Dagblad

Reageer via DTH Facebook of deel via social media of mail.