Daar gaan we weer! De voorbereiding zit erop en het Eredivisieseizoen 2024-2025 begon vanavond voor NEC in de eigen Goffert. NEC krijgt meteen een flinke vuurdoop dit seizoen, want in de eerste zeven duels treffen we de top-4 van afgelopen seizoen, te beginnen vanavond met FC Twente. De ploeg heeft deze zomer wat mutaties gehad en we zagen ook Sandler, Hansen en Ogawa wegvallen met blessures. NEC had daardoor vanavond geen ‘echte’ spits, waardoor Ouaissa – deze winter al aangekocht maar nog een half jaartje gestald bij zijn oude club Roda – in de punt van de aanval moest beginnen. Achterin zagen we een oude bekende terugkeren in de basis, want Ivan Marquez wordt dit seizoen gehuurd met een optie tot koop en mocht dus meteen Sandler vervangen. Na het vertrek van Cillessen werd de keepersstrijd tussen eigen jeugdspeler Roefs en nieuwkomer Van Gassel in het voordeel van Roefs beslecht. Roefs maakte vorig seizoen een prima indruk tijdens bekerwedstrijden en de blessureperiode van Jasper, maar het blijft afwachten of hij dit ook wekelijks kan etaleren over een heel seizoen. De van De Graafschap overgekomen Onal startte op de rechtervleugel, terwijl Sano en Gonzalez (alsnog overgenomen van Real Betis deze zomer) de plekken achter gelegenheidsspits Ouaissa en op de linkervleugel mochten invullen. Ook vermeldenswaardig is dat Bart van Rooij in de nadrukkelijke belangstelling staat van de tegenstander van vanavond, FC Twente. De Tukkers hadden dit ‘op ziijn Ajax’ deze week al gelekt, wellicht in een poging onrust te zaaien voor de pot van vanavond. Maar Bart begon gewoon bij ons aan de aftrap.

Lees meer

Het is al sinds jaar en dag het grote pijnpunt in de selectie van NEC: de spitspositie. Iedereen weet het, maar niemand lijk er een oplossing voor te kunnen vinden. De laatste echt memorabele spits die NEC had is Björn Vleminckx, die in het seizoen 2010-2011 zelfs topscorer werd van de Eredivisie. Maar ja, dat is inmiddels alweer dertien seizoenen geleden. Het jaar daarop deelden Platje en Zeefuik twaalf competitiegoals (allebei zes), maar was het vooral middenvelder Schöne die met elf doelpunten de produktie verzorgde. In het daaropvolgende seizoen was de inbreng van Platje onvoldoende om aan te kunnen blijven haken bij de subtop, waar we ook toen op mikten. Ruud Boymans werd daarom in de winterstop gehuurd van AZ om NEC meer stootkracht voorin te verlenen. Boymans scoorde meteen de winnende tegen vitesse, maar kampte met een conditionele achterstand en liep bovendien ook al snel een achillespeesblessure op, waardoor zijn inbreng bij slechts twee basisplekken en vijf invalbeurten bleef. NEC zakte in de tweede seizoenshelft ver weg en werd uiteindelijk zelfs 15e, voornamelijk door gebrek aan stootkracht voorin. Het seizoen daarop werd trainer Alex Pastoor al na drie wedstrijden de deur gewezen en zou NEC uiteindelijk onder leiding van Anton Janssen degraderen. Toch was de spits van dat seizoen zowaar zeker niet de minste; Michael Higdon scoorde namelijk een uiterst respectabele 14 goals. Het bleek echter niet genoeg om NEC te redden van de afgrond.

Lees meer