NEC en Heerenveen strijden allebei om die felbegeerde plek acht die recht geeft op Europese play-offs. Vanavond was dus een ouderwets zespuntenduel, met de Friezen op bezoek in de Goffert. Voor dit duel keerde bovendien Tannane terug in onze ploeg, wat een flinke opsteker was. Ook Sandler was achterin weer van de partij en dus kon NEC op volle oorlogssterkte aantreden. Bij Heerenveen troffen we Nijmegenaar en ex-NEC’er Van Ottele in de basis. Ondanks de regen zat de sfeer er goed in en beloofde het een mooi voetbalavondje te worden.
Tactiek
Meijer houdt het hele seizoen al vast aan het 4-3-3 met waar mogelijk dezelfde basiself, dus was het geen verrassing dat we vandaag weer die basiself op het veld zagen. De eerste twintig minuten waren vooral een schaakspel op het middenveld, waarna Heerenveen de wedstrijd toch lichtelijk naar zich toe trok. Toch kwam de eerste goal een beetje uit de lucht vallen en helaas viel die aan de verkeerde zijde. Haye mocht een vrije trap om onze muur heen binnen krullen. Een domper voor NEC, dat het hoofd echter niet niet liet hangen en nog in de eerste helft weer langszij kwam uit een hoekschop. Tannane, die eerst nog een schitterende vrije trap gestuit zag worden waar de hoekschop uit voortkwam, legde de bal op het hoofd van Marquez die hem doorkopte op een slim vrijdraaiende Mattsson voor de 1-1. Na een goed uur voetbal leek Tannane opeens te trekkebenen. Hij leek door te willen, maar Meijer besliste anders en haalde hem van het veld voor Bruijn. Een beslissing waar Tannane duidelijk niet blij mee was. Gelukkig werd de pijn al snekl verzacht, want Dimata scoorde op aangeven van El Karouani de 2-1. Daarna had NEC nog enkele goede kansen om de score uit te breiden.
