We zitten post-seizoen. Door het aanstaande EK zal de blik zich de komende maand vooral daarop richten, even weg van het clubvoetbal. Meestal begint de transfercarrousel pas na zo’n toernooi echt te draaien en kan de voorpret voor het nieuwe seizoen beginnen.
In een terugblik heb ik niet zo’n zin. Die zijn er al genoeg en in wezen allemaal hetzelfde, maar een paar dingen wil ik nog wel even benoemen.
Het missen van Europees voetbal is jammer, maar in de vorm waarin het ons zou zijn opgediend, ook weer niet heel jammer. Je begint in juli met een halve selectie tegen een club uit pakweg IJsland, veel van ons zijn dan op vakantie. Vervolgens word je in de tweede of derde voorronde uitgeschakeld. Terwijl de competitie nog moet beginnen is de eerste mentale tik dan al uitgedeeld en een paar maanden later stort de boel fysiek in elkaar.
Voor de duidelijkheid, ik had liever wel Europees voetbal gehaald. Het hoort bij topsport dat je het hoogste nastreeft en de uitdagingen die dat oplevert oppakt, je wil natuurlijk weer een keer dat hoofdtoernooi in.
