Ik heb lang haar, niet van de hippe soort. Het is me meer dan eens overkomen dat ik met vrienden of collega’s naar een foute tent ging en er niet in kwam. Normale mensen zeggen als iemand in hun gezelschap dat overkomt: zak maar in de stront met die toko van je, we gaan wel met zijn allen naar de buren. Marokkanen maken het elk weekend mee, het debat erover laait terecht met enige regelmaat op.
Columns
Column Joris: Goffertzicht
Goffertzicht. Zucht.
Zonder het zelf te weten ben ik twee weken terug tegen Ajax hartstikke solidair geweest met de jongens van café Goffertzicht. Ik wist van niets, maar de afspraak was om uit protest tegen de dreigende sluiting van het drinklokaal pas als de wedstrijd een minuut of wat bezig zou zijn de tribune op te komen. Bloedlink trouwens, tegen Ajax. Voor het zelfde geld sta je dan al met nul-twee achter. Omdat de pinten voor de wedstrijd nog zo lekker smaakten, was ik wat verlaat en liep ik met de demonstranten de in rookwolken gehulde tribune op.
Column Joris: Degradatiespook
De PR-pipo’s in Goffert zullen ervan gruwelen. Het is voorbarig. Het is een self fulfilling prophecy. Het kan allemaal nog goed komen (zie het doldwaze seizoen 2007 – 2008). Het is negatief denken. We zijn ‘pas’ negen wedstrijden bezig. De selectie is vernieuwd en moet nog op elkaar ingespeeld raken. Maar laten we wel wezen: het is nog niet eens half oktober en het gevreesde degradatiespook is na een kleine twintig jaar terug in het Goffertstadion.
In de jaren tachtig en negentig was de gehate kwelgeest, die van eredivisieclub naar eredivisieclub reist, kind aan huis in de oude Bloedkuul. Los van de overleefde nacompetities waar het gehate voetbalfantoom nog net op tijd het stadion uitgejaagd kon worden, sloeg hij in die periode niet minder dan drie keer genadeloos toe. Tranen, wanhoop, leeglopende selecties en tribunes en verhalen over het definitief verliezen van de aansluiting met de concurrentie / de Eredivisieclubs / Vitesse / de slag om goede spelers / de beschaving waren aan de orde van de dag.
Column Mark: Vicieuze cirkels vereisen doorbreking
Als de medewerkers van de toonaangevende Van Dale woordenboeken nog voorbeelden nodig hadden om het begrip ‘vicieuze cirkel’ te illustreren, dan zou een bezoekje aan de Goffert dezer dagen meer dan voldoende stof opleveren. Bij ons wordt er momenteel immers aardig wat negatief rond gespiraald. Om de diverse draaikolken te ontwarren en enig zicht te krijgen op de onderliggende chaos heb je bijna een doctoraal diploma Theoretische Natuurkunde nodig.
Financieel gezien zitten we al enige tijd in zwaar vaarwater. Enkele jaren geleden is een straffe sanering ingezet, onder nauw toeziend oog van de investeerders. Het doel: financieel gezond worden, wat simpel gezegd zoveel betekent als niet meer uitgeven dan je binnenkrijgt, en idealiter zonder transferinkomsten daarbij nodig te hebben om de boekhouding uit de rode cijfers te houden. Een nobel streven, en zeer dringend nodig ook, want onze club heeft al enkele malen angstig dicht langs de rand van de afgrond gewandeld. Voorheen konden we nog wel eens wat cruciale zaken verkopen, zoals het stadion. Maar nu we zelfs dingen als een ‘mondelinge toezegging tot het recht van aankoop van de Eendracht gronden tegen taxatieprijs’ (of iets in die geest) hebben verkocht, is ook het gebakken lucht bezit van NEC zo goed als verdwenen.