Na het debacle tegen FC Eindhoven hebben we promotie niet meer in eigen hand. Het aandeel supporters dat nog gelooft in rechtstreekse promotie neemt snel af. Geloven de spelers er nog in? En dan bedoelen we, geloven ze er nog ECHT in? Dus niet alleen in woord? De bekende standaardzinnetjes rollen o zo makkelijk uit de monden van trainer en spelers. Natuurlijk moet er een reactie komen, wordt er geknokt tot het einde, moet NEC promoveren (want NEC hoort in de Eredivisie). Ach we kennen het van twee recente degradaties, uiteindelijk zegt de wedstrijd alles en wat er in de week ervoor allemaal gebeurt en gezegd wordt heel weinig.
Joris Delle is nog steeds eerste doelman. Foto: Rob Koppers.
De maand van de waarheid startte met de wedstrijd tegen FC Eindhoven. Op papier kon dit potje niet verloren worden. Eerder zou het een wedstrijd worden om eens lekker aan het doelsaldo te werken. Handig, want ook daarin ontloopt de Top 3 van de ranglijst elkaar niet veel. FC Eindhoven was de nummer achttien van de Jupiler League en had zelf spits Mart Lieder, de topscorer van de Jupiler League met 23 doelpunten, disciplinair geschorst. Eindhoven verloor tot nu toe alle vier de wedstrijden die het zonder Lieder speelde. Daar bovenop had het ook nog een elftal geblesseerden.
Daar stond NEC tegenover, de nummer één, dat op volle sterkte kon aantreden. De ploeg had volgens Lijnders een uitstekende trainingsweek achter de rug, de wilskracht en honger spatten er volgens hem vanaf. Wie wel eens naar een training gaat kijken zal in ieder geval zien dat er serieus, fanatiek en in een goede sfeer wordt getraind.
De cruciale fase van de competitie is aangebroken en de realiteit is dat promotie, laat staan een kampioenschap (who cares), nog steeds allerminst zeker zijn. Het is zorgelijk dat NEC in dit stadium niet de stabiele topclub is die wedstrijden gedecideerd naar zich toetrekt. Tegen RKC en Jong FC Utrecht lukte dat, maar tegen SC Cambuur en De Graafschap weer niet. Het voetbal en de resultaten zijn de laatste weken natuurlijk een stuk beter dan in de beginperiode van Lijnders, maar het is nog steeds niet goed genoeg. Tegen Cambuur en De Graafschap was de ploeg delen van de wedstrijd de controle kwijt en tegen De Graafschap werden er door defensie en keeper weer eens flink geschutterd.
Tegen De Graafschap werden weer twee kostbare punten verspeeld: 1-1. Foto: Rob Koppers.
De labiliteit van de ploeg zie je ook terug in het competitieverloop. We hebben inmiddels ver achter gestaan op de koploper, zeven punten voorgestaan op promotieconcurrent Fortuna Sittard, weer achtergestaan, zes punten voorgestaan en nu, met nog zeven wedstrijden te gaan, is die voorsprong weer geslonken tot twee schamele puntjes. In tegenstelling tot wat veel kenners verwachtten, doet Fortuna dus nog steeds mee, het heeft zich na de trainerswissel goed herpakt. Knap, maar natuurlijk mede mogelijk gemaakt door de stroom punten die we zelf blijven verspelen. De voetballiefhebbers in de regio Sittard-Geleen hebben, onterecht, nog steeds weinig geloof in de kansen van hun team. Bij de thuiswedstrijd van afgelopen vrijdag waren een schamele 3.500 toeschouwers aanwezig. Het tekent natuurlijk ook het verschil tussen de twee clubs. De bijna 10.000 man in De Goffert verwachten niks minder dan promotie, bij Fortuna is het vooral een leuke en onverwachte kans.
Op voorhand leek het dat NEC deze speelronde vooral veel te verliezen had. Ga maar na, concurrenten Jong Ajax, Fortuna Sittard, Telstar en FC Emmen hadden op papier makkelijke tegenstanders terwijl NEC het tegen de best presterende Jupiler-ploeg van 2018 moest opnemen. Bovendien hadden selectie en staf woensdag een flinke tik te verwerken toen assistent trainer Wilfried Brookhuis na de training getroffen werd door een hersenbloeding. Maar NEC verloor niet en de concurrentie, op Fortuna na, wel. We staan dus weer bovenaan en het belangrijkste, met Brookhuis schijnt het naar omstandigheden goed te gaan.
Gelukkig waren het niet alleen de resultaten die ons een prettige vrijdagavond bezorgden. NEC speelde namelijk ook een prima partij waarin je bij tijd en wijle terugzag wat we uit de woordenbrij van Pepijn Lijnders hebben weten te destilleren als de beoogde speelstijl: afjagen van de tegenstander, snel en gevarieerd aanvalsspel en een accurate omschakeling bij balverlies. Op dat laatste puntje ging het in de eerste helft, toen de wedstrijd zeker nog niet gespeeld was, trouwens nog bijna faliekant mis. Het inmiddels gevreesde steekballetje zette twee keer een Volendammer alleen voor Delle. Ze scoorden niet, maar het euvel is de wereld dus nog niet uit.
Het waren schoonheidsfoutjes op een avond waarin NEC vol passie en met veel spelvreugde FC Volendam opzij zette. Bij sommige aanvallen rolden de oeh’s en de aah’s van de tribunes, vooral als Arnaut Groeneveld erbij betrokken was. Maar ook andere spelers lieten zich niet onbetuigd, waaronder de weer beresterk spelende Dijkstra. De man onderschept op een gegeven moment ver op de eigen helft een aanval van Volendam, zet een tegenval op om een paar seconden later de afgeslagen bal uit die aanval bij de ‘zestien’ van Volendam weer op te pikken. Wat een comeback heeft die gemaakt!
Het wedstrijdverloop dan. Hoewel NEC de wedstrijd grotendeels controleert en ook een paar goede kansen creëert, blijft het toch even de vraag of dit varkentje wel gewassen gaat worden. We zagen het eerder onder Lijnders, veel de bal hebben om een paar dodelijke counters later met de staart tussen de benen af te druipen. En, zoals gezegd, ging het een paar keer ook bijna mis. Maar bijna is niet helemaal en dus stond NEC na de eerste helft met 2-0 voor. Het eerste doelpunt (25e minuut) was een fantastisch genomen vrije trap van Groeneveld die zag dat Volendam keeper Hobie Verhulst heel geconcentreerd bezig was de muur neer te zetten maar vergat zijn doel te verdedigen. Lullig voor Hobie maar goed gezien en perfect uitgevoerd door Arnaut. Vlak voor rust (45e minuut) rondde Verdonk een mooie snelle aanval af door de bal van dichtbij in te tikken. In de tweede helft is het bij vlagen genieten en staat het, als de storm na zo’n 75 minuten gaat liggen, slechts 3-0. Guus Joppen kopte in de 56e minuut raak uit een op maat gesneden vrije trap van Groeneveld. Met het oog op de wedstrijd van aanstaande maandag wordt er gewisseld en gas teruggenomen. Onder een tevreden applaus kunnen de spelers even later hun rondje langs het publiek maken.
Uitblinker Arnaut Groeneveld in actie. Foto: Rob Koppers.
