Terug van even weggeweest, de DTH Speuler van de Maand! Wie dacht dat we vanwege een chronisch tekort aan goeie speulers waren gestopt met deze verkiezing heeft het dus mis. We gaan stug door en hopen op betere tijden, dat hoort bij het zijn van NEC supporter. En hé, we hebben het al wel vaker gezegd, er is er altijd wel één de minst slechte.
Om jullie een beetje te ontzien hebben is er geen aparte verkiezing gehouden voor januari. Die maand kende drie, tamelijk abominabele, wedstrijden. Daar kun je weinig mee.
‘Maar dit keer kwam ik terecht bij een club waar ik me vanaf het eerste moment wél thuis voelde. Mooie club, NEC. Aardige mensen, een echte voetbalclub, met fanatieke supporters. Gewoon gezellig.’
Het zijn woorden van Feyenoord-back Calvin Verdonk in VI deze week. Hij speelde vorig seizoen bij ons, met elk jaar een nieuwe selectie was je dat wellicht vergeten. Waar het om gaat is dat de woorden ‘mooi’, ‘aardig’, ‘echt’, ‘fanatiek’, ‘gezellig’, door een relatieve buitenstaander worden verbonden aan onze club. We zien het zelf misschien niet meer, maar we hebben nog steeds een mooi cluppie hoor. Eg wel.
Calvin Verdonk in actie tegen Jong PSV (8-2-2018). Foto: Rob Koppers
Een mooi cluppie dat sportief en financieel in zwaar weer zit, dat natuurlijk wel. Misschien wel het ergste is dat er nauwelijks concrete aanwijzingen zijn dat er verbetering op komst is. Van de zoveelste nieuwe start onder een nieuwe directie is nog niet veel terecht gekomen. Sterker nog, TD Oversier is al weer vertrokken waardoor we voorlopig al onze hoop moeten vestigen op algemeen directeur Van Schaik.
Hij is de eerste speler die de titel DTH Speuler van de Maand voor een tweede keer in de wacht sleept. Sinds Leroy Labylle vooral als middenvelder wordt ingezet valt hij duidelijk meer op. Op het middenveld doet hij zijn stinkende best de vele gaten dicht te lopen en laat hij zich ook offensief nog wel eens gelden. Een echte mandekker is hij niet, dat doet Josef Kvida beter. NEC schijnt, als de financiële middelen het toelaten, nog een linksback aan de selectie te willen toevoegen. Een signaal dat Labylle ook in de ogen van de technische staf inmiddels middenvelder is. Hij was één van de schaarse lichtpuntjes van de eerste seizoenshelft. Leroy bedankt en ga zo lekker door in 2019!
In volle actie in de verloren thuiswedstrijd tegen MVV. Foto: Rob Koppers
Elke maand de beste speler kiezen, het leek zo’n goed idee. Er zouden toch altijd wel drie goede kandidaten zijn. Die dan in een spannende verkiezing uitmaakten wie met de eer zou gaan strijken. Hoe anders pakte het allemaal uit! We hoeven jullie natuurlijk niks te vertellen.
Het zijn, zeker de laatste maanden, niet de spelers met de briljante acties die kans maken op de uitverkiezing, maar de harde werkers. De mannen die in ieder geval alles geven. Zoals vorige maand Leroy Labylle. Na de nederlaag tegen FC Twente vertelde hij dat de motivatie bij veel van zijn medespelers ontbrak. Frustrerend voor hem en verbijsterend voor de supporters. We moeten er dan maar op hopen dat die motivatie de komende weken op de één of andere manier terugkeert, anders kunnen we de rest van het seizoen net zo goed schriftelijk af doen. En moge 2019 ons vervolgens een flink sportief wonder geven!
