Wedstrijden van NEC kunnen op de één of andere manier niet meer saai zijn. Misschien zijn delen van een wedstrijd saai, maar aan het eind van de rit is er weer zoveel gebeurd, dat je echt effe tijd nodig hebt om bij te komen. Ook tegen Telstar werd het weer een achtbaanrit.
Dat het geen makkie zou worden, stond op voorhand wel vast. Telstar is een prima spelende ploeg met een goed plan onder leiding van een hele goede trainer. Het kan haast niet anders dan dat Anthony Correia een serieuze kandidaat is voor NEC, mocht Schreuder ooit vertrekken.
Toch had Telstar in de eerste helft weinig te vertellen. NEC begon heel sterk, zette Telstar vast en kreeg goede kansen. Maar, de eerste de beste uitval van Telstar zat er meteen in. Het was zelfs het eerste balcontact van Telstar in onze ‘zestien’. Een typisch NEC-tegendoelpunt zou je kunnen zeggen. Het staat, in onze offensieve speelwijze, even niet goed waardoor er gigantische ruimtes ontstaan en de tegenstander binnen een paar seconden ineens vrij voor je doel staat: 1-0.
Geen man overboord, want wij scoren altijd. De weer magistrale Kodai Sano (De man van €20 miljoen), stond aan de basis van een aanval die leidde tot weer een assist van Önal en een bekeken kopbal van Linssen: 1-1 met de rust.

