De week van…de toekomst

Op weg naar huis, na de wedstrijd tegen FC Utrecht, kreeg m’n fiets een lekke band. Ja hoor, eerst een kansloze nederlaag en dan dit. Een ouderwetse NEC dag. Een dag zoals we er zoveel hebben meegemaakt. Kansloze nederlaag en thuis ontdek je een nieuwe kras op je auto. Kansloze nederlaag en je voelt een verkoudheid opkomen. Kansloze nederlaag en je vrouw is chagrijnig. Etcetera.

Al snel voel ik me een aansteller. Die oude reflex slaat natuurlijk nergens op, we beleven een fantastisch seizoen.

En dit seizoen blijft mooi, ook als we aan het einde van de rit met lege handen staan: dat we de bekerfinale hebben verloren, de vijfde plaats niet hebben gehaald en de playoffs niet gewonnen. Er is een reeële mogelijkheid dat het zo gaat lopen. Al denken we daar nu liever niet over na, het is goed om daar even bij stil te staan. Juist om het seizoen niet achteraf te verpesten met boze teleurstelling.

Ook als we met lege handen staan hebben we namelijk een geweldige reeks wedstrijden gespeeld, hebben we heel goed voetbal gezien en hebben we genoten van spelers van ongekend niveau. Het is allemaal ontzettend goed voor een club die na de promotie nog volop in opbouw is.

Foto: Rob Koppers

Lees meer

Reageer via DTH Facebook of deel via social media of mail.

FC Volendam – NEC, geen verslag

Ons wedstrijdverslag liep een keer vertraging op. Hoeveel woorden moeten we nu dan nog vuil maken aan de veredelde oefenpot tegen FC Volendam? Niet veel. Natuurlijk was het een hele opluchting dat NEC zo kort na de bekerwedstrijd de drie punten binnenhaalde. Maar de manier waarop! Hoe kon Volendam ons met dat afwachtende slappe optreden zo in de kaart spelen? Zelden vertoond. De wedstrijd had zo’n bedroevend niveau, dat iemand de Volendammers eraan moet herinneren dat ze nog steeds in de Eredivisie spelen.

Ook de presentator van ESPN en analist Mario Been waren het erover eens dat NEC dit klusje op 50% had geklaard. Je voelt je bijna een topclub. Grappig is de bocht waarin Mario zich steeds moet wringen om het succes van NEC te verklaren. Hij heeft in het begin van het seizoen namelijk steeds gezegd dat de selectie van NEC bepaald niet overloopt van kwaliteit. Met ander woorden, de kritiek op Meijer was niet terecht. Nu is zijn verhaal: Meijer heeft er toch een goed team van gemaakt, dat vooral ook heel hard voor elkaar wil werken. Heel knap. En, oh ja, een paar spelers doet het opvallend goed.

In werkelijkheid is dit één van de beste selecties die NEC ooit heeft gehad. En Mario weet dat.

En weer was het feest in het uitvak. Foto: Daan

NEC strijdt momenteel nog op drie fronten. De beker natuurlijk, plek 5 en de play offs. Het bereiken van plek vijf zou als prestatie ook enorm zijn hoor, maar toch niet zo groot als het winnen van de beker. Daarvoor moet je Feyenoord in de Kuip verslaan en dat lukt bijna niemand.

Lees meer

Reageer via DTH Facebook of deel via social media of mail.

De week van … domheid tot schoonheid

Het was een week van ditjes en datjes. Van eindeloze stompzinnigheid, kleine en grotere irritaties en een beetje schoonheid.

Voor de portie stompzinnigheid kijken we naar het noorden. Daar zit een club die al sinds Karel Aalbers er de macht overnam, een topclub probeert te worden terwijl er nooit meer dan een leuke provincieclub heeft ingezeten. Nu volg ik niet heel nauwgezet wat er rond die club allemaal speelt, wat de supporters daar van die hele toestand vinden. Maar echt veel verzet tegen de schimmige figuren die de club de afgelopen jaren naar de top zouden ‘helpen’, heb ik nooit gehoord. Liever hield men zichzelf voor de gek met de gedachte een echte subtopclub te zijn, misschien wel een club die tegen de top aanschurkt. Maar waar een AZ dat geheel zelfstandig wel is, was er elk jaar meer dan tien miljoen Russisch geld nodig om meer te zijn dan een PEC Zwolle of een NEC. Het boven je stand leven is zelfs zo verslavend, dat men zichzelf liever steeds verder de grond in boort dan een andere weg in te slaan.

En NEC dan, hoor ik je zeggen? Er zijn twee belangrijke verschillen. Boekhoorn is geen schimmige Rus of Amerikaan en hij heeft nooit de pretentie gehad van NEC meer te maken dan het is, namelijk een leuke provincieclub.

Voor een grote ergernis konden we deze week weer bij de KNVB terecht, of beter de afdeling arbitrage. De onterecht overgenomen strafschop van RKC was de zoveelste megablunder die de VAR op haar kerfstok kon zetten. Dit was niet eens een interpretatiekwestie, gewoon het verkeerd toepassen van de spelregels. Tenenkrommend. Van mij had NEC dit best aan mogen vechten. Waarom zou het team zich in de tussentijd niet gewoon op het voetbal kunnen blijven concentreren? Bovendien had de KNVB ons al bij de ballen door de wedstrijd, na de bekerwedstrijd op dinsdag, niet te willen verplaatsen.

Hij had ‘m. Foto: Rob Koppers

Ook de wedstrijd tegen FC Volendam, na de bekerwedstrijd tegen sc Cambuur wordt niet verplaatst. Stel je voor dat we in Friesland een verlenging moeten spelen? Dan heb je woensdagmiddag misschien nog een uitlooptraining, donderdag een training en vrijdag weer in de bus naar Volendam. Zo neem je je eigen competitie niet serieus. Dit is toch ook wel een flinke ergernis hoor.

Lees meer

Reageer via DTH Facebook of deel via social media of mail.

De week van…het vertrokken talent

Het was eigenlijk niet mijn bedoeling, maar hieronder volgt een verhaal dat helemaal over Elayis Tavsan gaat, een speler die er ondanks zijn grote talent niet in slaagde de harten van de NEC-fans te veroveren. Waarom niet?

Toen ik Tavsan voor het eerst bij NEC zag spelen, wist ik direct dat NEC een goede voetballer in huis had gehaald. Hij had toen net een succesvolle verhuurperiode bij Telstar achter de rug en koos voor veel speelminuten in de Eerste Divisie bij NEC, in plaats van een onzekerder bestaan in de Eredivisie bij Sparta.

Kenmerkend voor zijn spel was de dreigende dribbel vanaf rechts, om dan naar binnen te trekken en de bal met links in de verre bovenhoek te krullen. Ja, zoals Arjen Robben. Maar, hoe kon het ook anders, er was een keerzijde.

Tavsan bleek weinig oog te hebben voor medespelers. Heel wat mooie dribbels liepen vast door de kennelijke onwil de bal tijdig naar een teammaat te passen. Heel wat kansrijke spelsituaties werden de nek omgedraaid. Tot frustratie van de fans. De paradox is natuurlijk dat die kansrijke situaties wel eerst door Tavsan zelf waren gecreëerd. De teleurgestelde hoop die zijn acties vergezelde, zorgde ervoor dat veel fans beetje bij beetje een hekel aan Tavsan kregen.

Foto: Rob Koppers

Lees meer

Reageer via DTH Facebook of deel via social media of mail.