Vanmiddag stond de uitwedstrijd bij Ajax op het programma. Dan hoop je op voorhand eigenlijk vooral dat het geen herhaling van de pot eerder dit seizoen tegen PSV wordt, waar NEC op uiterst naieve wijze keer op keer in het efficiënte mes van PSV liep. De opstelling deed nog wel hopen op een meer realistische aanpak, met een virtuele 4-4-2 met Mayi en Rayhi voorin en met een basisplek voor Kadioglu. Helaas bleek dat dezelfde euvels als tegen PSV de bovenhand voerden: overenthousdiast met zijn allen naar voren stormen, dan kostbaar balverlies lijden en vervolgens met nog maar een man of drie, vier achter de bal achteruit rennen om doelpunten te tellen.
Mark
Krankzinnige slotfase geeft platform voor nieuwe NEC held in de dop
Na twee gelijke spelen op rij, uit tegen Utrecht vorige week en natuurlijk thuis tegen vitesse, mocht NEC vanavond in eigen huis proberen weer eens de volle mep binnen te slepen. De tegenstander was namelijk FC Groningen. U weet wel, die club waar ex-NEC trainer Faber halverwege het vorige seizoen nog triomfantelijk zat te verkondigen dat het zo’n enorme sportieve stap vooruit was. Wellicht dat Faber in zijn vrije tijd werkzaam is op het ‘Ministry of Silly Walks’, want de sportieve stap “vooruit” die Faber tot dusverre heeft weten te zetten doet nauwelijks onder voor de kolderieke strapatsen van John Cleese van Monty Python faam. FC Groningen staat namelijk gewoon in de degradatiezone. Voordat we echter te veel leedvermaak vertonen moet het gezegd worden dat de Groningers slechts twee punten achter staan op ons NEC, dus bij een verlies vanavond zou Faber’s kliekje boven ons klimmen op de ranglijst.
Hyballa was blijkbaar zeer tevreden met de tweede helft van vorige week, want we startten vanavond zowaar met een 4-4-2 opstelling. Kadioglu werd op de bank gehouden tot ontsteltenis van velen, maar het is natuurlijk nog een zeer jonge jongen die volgens Hyballa de volle 90 minuten nog niet aan kan. Opvallend genoeg was het Rayhi die de rol achter de twee spitsen (Mayi en Awoniyi) mocht invullen. Opvallend, want Rayhi is net een paar dagen op de weg terug van een blessure en je hebt natuurlijk ook nog jongens als Quincy en Mauk in je ploeg. Maar goed, Rayhi was voor zijn blessure goed bezig, dus de keuze is begrijpelijk.
NEC pakt weer belangrijk punt mee na matige start
Na een fijn puntje thuis tegen vitesse moesten we vandaag naar Utrecht om een resultaat proberen te halen tegen de plaatselijke FC. Utrecht had natuurlijk een bekerduel in de benen, dus dan hoop je stiekem dat er iets te halen valt. Voor deze wedstrijd had Hyballa weer eens besloten de boel rigoureus om te gooien. Blijkbaar gelooft men in Duitsland niet zo in vastigheid en regelmaat. En dus begon Heimloth weer eens op rechts in de basis en zagen we voorin Awoniyi en Ofusu terugkeren in de basis. Geen Quincy dus en geen Rayhi, die tijdens de trainingsweek weer een blessure had opgelopen. Mayi, Ofosu en Awoniyi: dat zou dus wel weer een blind dravend countermiddagje gaan worden.
De openingsfase was nog best aardig van NEC, maar nagelang de eerste helft volgde werd het snel duidelijk dat er deze middag weinig te behalen viel op deze manier. Fomitschow werd keer op keer simpel voorbijgelopen door zijn directe tegenstander en voorin konden we de bal nog geen vijf seconden vasthouden. En als je zelf geen bal kunt vasthouden dan lig je dus voortdurend onder druk. In de 35e minuut ging het dan ook onvermijdelijk fout en scoorde Utrecht de verdiende 1-0. Een enorme fout van Heimloth had ook de 2-0 moeten inluiden, maar Zivkovic faalde voor open doel met twee medespelers in de ondersteuning. Ook werd Utrecht nog een penalty onthouden nadat Fomitschow Utrecht-spits Haller in ons strafschopgebied aan zijn shirtje trok. En dus gingen we met 1-0 rusten, een stand waarbij NEC ondanks een zeer povere vertoning natuurlijk nog altijd in de wedstrijd was. De afgelopen weken hebben immers bewezen dat onze ploeg blijft knokken en loeren op die ene kans, die er opmerkelijk vaak toch nog komt. Het wedstrijdbeeld bood echter weinig hoop.
Foor geeft dolk in de rug nog extra draaitje, maar Dumic brengt redding
Op voorhand lag in deze editie van de Gelderse Derby de focus uiteraard op “kind van NEC” Navarone Foor, die deze zomer onder het mom van sportieve progressie schaamteloos koos voor het grote geld bij de arneppers. Afgezien van dit onsmakelijke akkefietje bleef de Derby lange tijd nogal onderbelicht, want er is bij onze club de laatste tijd zo veel gedoe en gehannes dat zelfs een affiche als NEC-vistas een bijzaak wordt. Toch draafden de fans weer in groten getale op bij de laatste training en werd met een fraai rood-groen rookgordijn de passie weer aangewakkerd. En dus werden we vanochtend toch weer wakker met een extra kriebel in de buik en een gezonde mix van enthousiasme en bezorgdheid. Enthousiasme omdat je hoopt dat deze wedstrijd altijd toch wat extra’s wakker maakt bij spelers en publiek; bezorgdheid omdat NEC op dit moment op papier tenminste toch kwalitatief flink wat lager moet worden ingeschat dan de ploeg aan de overzijde van de Waal.
Hyballa besloot vandaag om Grot in de ploeg te brengen voor Ofosu, wellicht met het idee dat Grot als NEC telg in de Derby wat extra’s kan brengen en ook het publiek wat meer binding met de ploeg kan geven. NEC gokte op knokken en strijden om het kwaliteitsverschil te compenseren en dat lukte lange tijd aardig, in dat opzicht dat er in de eerste helft eigenlijk aan beide kanten nauwelijks een uitgespeelde kans te noteren viel. De eerste gele prent was voor Bikel nadat Nakamba, die nota bene zelf eerder al een kaart had moeten krijgen voor een fikse tackle op Breinburg, met groot misbaar kermend over het veld ging rollen na een clash met de Portugees en vervolgens opvallend snel weer op de been was. Na een rommelige openingsfase was het echter wel NEC dat langzaam de overhand kreeg in het duel. Von Haacke had de beste kans met een geplaatst schot in de hoek waar Room nog maar ternauwernood bij kon. Maar toen was daar opeens Foor.