Het was voor NEC-fans een geweldige week. Halve finale beker bereikt, een fraaie overwinning op Heracles, het team draaide als een tierelier. Bovendien konden we een nieuw clubrecord vestigen door vijftien duels op rij minimaal een keer te scoren. Drie wedstrijden binnen een week is echter wel een zware kluif voor deze smalle selectie, dus het was afwachten hoe we vanavond in Waalwijk voor de dag zouden komen. De tegenstander was op voorhand in elk geval al positief: RKC draait dramatisch slecht en zit met drie punten voor op vitesse momenteel op de precaire zestiende plek. Ze scoren voor geen meter en bovendien waren vandaag ook nog Krasmer en Seuntjes afwezig. Hoe fijn wil je het hebben? Daarentegen was het wel carnavalsgekte in Waalwijk. Je weet dan ook nooit wat de voor dit pre-carnavalsduel ontworpen felgevlekte hansopjes aan vreemde krachten kunnen losmaken in Brabant…
Tactiek
Meijer begon ondanks deze slopende week toch weer met dezelfde tien veldspelers als de afgelopen twee duels. Alleen Cillessen keerde terug in de basis voor bekerkeeper Roefs. Dat de spelers flink wat voetbal in de benen hadden was vanaf de aftrap meteen duidelijk. NEC was geen schim van de ploeg van de afgelopen weken. Er werd gesjokt, alles oogde mat, combinaties liepen voor geen meter. NEC verloor alle duels en kon geen drie passes aan elkaar breien. En bij de eerste de beste kans voor RKC was het al meteen raak. Hoedemakers maakte een overtreding (al moet gezegd dat Manschot wel heeeeeel makkelijk een vrije trap gaf) en invalspits Min liep de bal uit de vrije trap heel simpel binnen. Een kwartiertje later werd het zelfs nog erger. Uitgerekend Sandler trapte helemaal naast de bal en vloerde een RKC’er in het strafschopgebied. De penalty was terecht, maar gelukkig keerde Cillessen zowaar de strafschop. Wederom was het echter de VAR die roet in het eten strooide, want Verdonk zou te vroeg gestart zijn en dus moest de pingel over. Wat een kolder. Ditmaal scoorde RKC wel en stonden we dus 2-0 achter. Daarna begon NEC eindelijk een beetje te voetballen, maar er ging veel te veel mis om echt gevaarlijk te worden. Iedereen bij NEC was in de eerste helft drama, met Sontje Hansen voorop. Wat was Hansen onmeunig bizar slecht, niet te filmen. Ook Hoedemakers was weer drama, maar de rest was niet veel beter. Proper, Sandler, Nuytinck, Verdonk, Van Rooij, ze solliciteerden allemaal naar een wissel. Het leek he-le-maal nergens op bij onze ploeg. Meijer greep in de rust wel kordaat in door Hansen en Hoedemakers eraf te halen voor Sow en Gonzalez. NEC oogde direct een stuk feller en gretiger. Maar ondanks wat meer gerichte doelpogingen bleef een aansluitingstreffer uit. In de tegenstoot bleef RKC ondertussen levensgevaarlijk. Dit leverde ook gele kaarten op voor Nuytinck en Sandler, die meermaals aan de noodrem moesten trekken. ook Cillessen moest enkele malen reddend optreden. Tien minuten voor tijd bracht Meijer Borges Sanches in het veld voor Sano in de hoop om nog iets te forceren.
Uitslag
Het mocht echter niet baten. NEC creëerde veel te weinig om RKC serieus te bedreigen en verliest vandaag verdiend met 2-0. Jammer maar helaas, we zijn weer even van onze roze wolk af.
Publiek
Bij RKC zat de sfeer er uiteraard goed in. Onze fans probeerden de ploeg nog wel vooruit te schreeuwen, maar het mocht niet baten.
Scheids
Manschot dus. Hij floot niet best, maar je kunt toch weinig afdingen aan de twee doelpunten. Zelfs de VAR-beslissing om de pingel opnieuw te laten nemen is regeltechnisch correct, dus tja. Gewoon oerdom van Verdonk. Ook Proper mocht van geluk spreken dat hij met geel weg kwam na een harde tackle. Nee, aan de arbitrage lag het vanavond helaas niet.
Hoogtepunten
Door de overwinning aan RKC te laten drukken we vitesse verder de zorgen in. En Cillessen stond degelijk te keepen.
Dieptepunten
Vandaag was een herhaling van de seizoensopening. Onze hele ploeg was moe, mat, laf en onzorgvuldig. Het was niet om aan te gluren, zo slecht. Juist onze strekhouders Proper, Sandler en Chery gingen zwaar door de ondergrens. Het leek wel alsof de afgelopen twee maanden een droom waren waarvan we vanavond ineens wakker werden, zo zwaar was het verval. Je kunt dit bijna niet los zien van het huidige speelschema. Drie wedstrijden in zes dagen is simpelweg te veel voor deze groep die nog steeds in opbouw en fragiel is.
Inzet
Volledig naatje, werkelijk waar. Maar goed, we schuiven het maar af op vermoeidheid.
Conclusie
Heel snel vergeten, deze wedstrijd. Je moet je afvragen waarom Meijer vanavond niet koos voor twee aanvallende middenvelders vanaf de aftrap, want Hoedemakers toonde tegen ADO aan dat hij leuk is voor waterdraagwerk, maar je hebt er niks aan als je zelf het spel moet maken. Ook Hansen zal toch inmiddels zijn krediet wel zo’n beetje verspeeld hebben. Zijn belofte heeft hij tot op heden werkelijk totaal niet waargemaakt. En eerlijk is eerlijk, ook jongens als Proper en Sandler zaten er vandaag gewoon totaal niet in. Het was werkelijk drie keer niks vanavond van het hele team. En dus staat onze ploeg weer met beide benen op de grond bij aanvang van het carnavalsweekend. Beter nu dan in de halve finale van de beker, zullen we maar zeggen. Je moet je toch ook afvragen hoe in hemelsnaam het schema toestaat dat we drie wedstrijden in zes dagen moeten afwerken, daar gaat toch ook iets fout. Enfin, dit soort wedstrijden zitten ertussen. Uithuilen, nieuwe energie tanken en op naar de volgende wedstrijd. Niet de koppies laten hangen!