Normaliter beginnen we zo’n wedstrijdverslag altijd met een snelle referentie aan voorgaande duels. Maar vandaag stond de Derby op het programma en dat is altijd een wedstrijd op zich. Alle voetbalwetten kunnen voor deze wedstrijd de koelkast in; de vraag is doorgaans welke ploeg zich het best onder de zenuwen uit kan spelen. In de afgelopen 15-20 jaar bleek vitesse daarin doorgaans de bovenliggende ploeg. NEC wist immers al sinds 2016 niet meer te winnen van de noorderburen. Vorig seizoen draaide vitesse drama en NEC deed het op dat moment prima, maar in de Derby stortte voor onze ploeg de hele boel in elkaar en zette NEC de weg omlaag in, terwijl vitesse zelfs nog boven ons wist te klimmen op de ranglijst. Jasper Cillessen was toen de schlemiel. Vandaag was hij geblesseerd en moest Robin Roefs de honneurs waarnemen onder de lat. Dit was dan wel in de wetenschap dat vitesse al vier duels op rij niet gescoord had. Maar ja, de Derby he. Die godgruwelse klote-derby.
Tactiek
NEC trad niet verrassend in dezelfde formatie aan als in de gewonnen thuiswedstrijd tegen Utrecht vorige week. Dus wederom met Dost in de spits en met Sontje Hansen en Rober Gonzalez op de flanken. Lars Olden Larsen (LOL voor vrienden) was weer fit maar begon op de bank. De tactiek van vitsse was duidelijk om het veld klein te houden, NEC te frustreren (de arneppers pakten in het eerste half uur al drie gele kaarten) en te hopen op een uitbraak via Manhoef. Waar NEc duidelijk het betere van het spel had en voetballend veel sterker oogde, daar kwam vitesse (je zou bijna zeggen ‘uiteraard’ gezien de bizarre Derby-wetten) toch al heel vroeg op voorsprong. Van Rooij en Schöne grepen niet voldoende in bij een voorzet van rechts en Van Ginkel verschalkte Proper met een inlopende kopbal die Roefs kansloos liet. Als NEC-fan kon je op dat moment wel weer door de grond zakken en je voelde de frustratie ook meteen in het stadion. Werkelijk niet te filmen telkens. Gelukkig bleef NEC ditmaal wel voetballen en kreeg enkele goede mogelijkheden op de gelijkmaker. Na een klein half uur kreeg onze ploeg eindelijk loon naar werken. Rober kreeg de bal aangespeeld in de zestien met de rug naar het doel en lepelde hem breed naar Mattsson die zich vrijgewerkt had van zijn directe tegenstander. Mattsson schoot tussen de benen van zijn tegenstander door in de verre hoek, waar de bal via binnenkant paal binnen viel. Het had aan het eind van de eerste helft ook makkelijk 3-1 kunnen staan, maar Room hield met kunst- en vliegwerk zijn doel leeg.
Helaas leek NEC valeriaan in de thee gehad te hebben, want onze ploeg begon uiterst sloom aan de tweede helft en wist die matheid ook niet meer af te schudden. Het tempo lag opeens frustrerend laag en het waren de bezoekers die hier dankbaar gebruik van maakten door met snelle uitbraken gevaar te stichten. Hansen leek te kwakkelen met wat pijntjes en werd er na een klein kwartier afgehaald. De Japanner Sano nam zijn plek in. Twintig minuten voor tijd kwam de inmiddels traditionele Sandler-wissel voor Ross, terwijl ook Gonzalez het veld verliet voor Hoedemakers. Het bleef echter uiterst matig wat NEC liet zien. Het was alsof alle krachten in de eerste helft verbruikt waren en onze ploeg wel genoegen nam met de 1-1. Ook het publiek was volledig ingekakt op de vroege zondagmiddag. Tien minuten voor tijd ging Dost eraf voor Ogawa. Waar de wedstrijd leek dood te bloeden richting de 1-1, daar was het (uiteraard) toch weer een goal uit het niks van vitesse die ons een nederlaag bezorgde.
Uitslag
Het werd zelfs nog 1-3 diep in de extra tijd. Je verzint het gewoon niet. NEC was een klasse beter dan vitesse, maar verzuimde de trekker over te halen. Eloy Room hield weliswaar zijn doel goed schoon, maar NEC had het vooral aan zichzelf te danken dat het wederom met een totale flater van het veld liep tegen vitesse. We waren in de tweede helft simpelweg veel te slap en sloom, terwijl Meijer’s wissels opnieuw geen enkele invloed hadden op het spelbeeld. De vermoeid ogende en slome Schöne mocht blijven staan terwijl Rober eraf moest. Ook Dost bleef veel te lang op het veld, terwijl we met Ogawa een moegestreden vitesse toch helemaal aan gort hadden kunnen trekken.
Publiek
De sfeer zat er de eerste helft ondanks de vroege achterstand goed in, maar in navolging van de prestaties op het veld kakte ook de steun van de tribunes in de tweede helft flink in. Na de late tegengoal van vitesse gooide een paar idioten toch weer enkele bekertjes op het veld en werd de wedstrijd uiteraard tien minuten stilgelegd.
Scheids
Van Eijk had het er maar druk mee met zijn gele kaarten. Vooral vitesse pakte er een zwik, maar ook onze beide backs zagen geel.
Hoogtepunten
NEC speelde in de eerste helft blij vlagen leuk voetbal en het leek in de eerste helft een van de leukste en attractieve derbies in jaren te kunnen worden.
Dieptepunten
Dat je vandaag verliest tegen zo’n dramatisch slecht vitesse is echt een ultiem brevet van onvermogen voor NEC en Meijer. Tuurlijk, je hebt pech bij een paar kansen, maar je bent zo veel sterker dat je dit vitesse gewoon al voor of vlak na de rust aan flarden had moeten spelen. Niet te filmen werkelijk dat je deze wedstrijd weer zo uit handen geeft.
Inzet
Eerste helft okee, tweede helft naatje. De ploeg oogde wederom vermoeid en is conditioneel nog altijd zorgelijk slecht.
Conclusie
Dit kan toch niet? NEC was in de eerste helft zo veel beter, maar Cocu deed wat omzettingen in de rust en meteen was NEC nergens meer. Iedereen en hun blinde hond konden zien dat je deze tegenstander helemaal naar huis kon spelen simpelweg door het tempo wat op te schroeven, maar NEC deed het tegenovergestelde. Veel nutteloos rondgetik achterin tussen Nuytinck, Schöne en Sandler, totaal geen diepgang meer, een Dost die volledig op een eiland stond elke keert als hij druk probeerde te zetten, het was een compleet drama in het tweede bedrijf. Waar iedereen verwachtte dat Schöne en Dost eraf zouden gaan voor Ogawa en Sano, daar was het juist Rober Gonzalez die eraf ging. Het is alsof Meijer niet wil winnen, werkelijk. En dan krijg je dus het deksel ook nog op de neus voor deze wederom laffe aanpak. Het is niet te geloven. Het maakt blijkbaar totaal niet uit hoe slecht vitesse is of hoe goed NEC op papier is, zodra we de Derby spelen zakken we steevast door de hoeven en gaat alle tactiek de prullenbak in. Als je deze editie al niet kunt winnen, dan winnen we nooit meer, zo simpel is het. De arneppers verloren godbetert de laatste vijf duels. De laatste vier zonder een enkele goal te scoren. En dan scoren ze drie keer tegen ons. Niet te filmen werkelijk. Dit NEC kan best leuk voetballen, maar het kan simpelweg niet omgaan met druk en is tactisch volledig één-dimensionaal. Op basis van de eerste helft hadden we hier met 3-1 of 4-1 van het veld moeten lopen, maar je geeft het in de tweede helft helemaal uit handen. Brevet van onvermogen voor Meijer en deze ploeg, zo matig. Kutzooi. Even helemaal gehad weer, wat een kloteweekend.