Zo zagen wij het: sc Cambuur – NEC

Het was een ‘Code Rood’ wedstrijd. Bij verlies zou de mestkar uitrijden en de lading op het Stadionplein gekieperd worden. Het werd geen Code Rood, er werd gewonnen. Maar laten we ons vooral geen zand in de ogen laten strooien. Het spel was matig. De overwinning werd vooral mogelijk gemaakt door een kwaliteitsarme tegenstander die nog moeilijker scoort dan wij (pas acht keer en in negen wedstrijden helemaal niet). Code Rood blijft naar ons loeren. Geen winst op RKC Waalwijk, aanstaande zondag? Maak dan de borst maar nat: na de WK/winterstop eerst thuis tegen Ajax en dan uit naar Vitesse.

Wat zorgen blijft baren is dat de kwaliteit van het spel achterblijft bij de kwaliteit van de spelers. We hebben op bijna elke positie een betere speler staan dan Cambuur, maar mogen uiteindelijk blij zijn met een magere overwinning.

Uitslag
Was de 0-1 overwinning verdiend? Nauwelijks. Best hard gewerkt hoor en ook een aantal goede kansen gecreëerd, maar dat gold voor Cambuur net zo goed. De uitzonderlijke treffer van Schöne, die ‘m van 25 meter in de kruising knalde, maakte het verschil.

Blijdschap! Foto: Daan

Tactiek
Meijer ging na een paar experimenten met 5-3-2 weer terug naar 4-3-3. In die opstelling hebben we ook best goede wedstrijden gespeeld, alleen blijft de aanvallende daadkracht steeds onder de maat. De voorste linie was nieuw: Cissoko kreeg z’n eerste basisplaats op linksbuiten, Dimata in de spits en dan op rechts geen Tavsan maar Mattsson, die eigenlijk meer speelde als een offensieve rechter middenvelder. Wat we voorin zagen, was weer heel vertrouwd. Onder aanvoering van Tanane werden heel wat veelbelovende aanvallen opgezet, met soms leuke technische trucjes, maar echt doorgebeten werd er weer niet. Het is op de een of andere manier niet doelgericht genoeg, het loopt vast in schoonheid, pasjes zijn onzuiver, net te hard, het afmaken is knullig, overhaast, dommig. Kortom, het lukt gewoon niet om zo’n matig team als Cambuur met een paar scherpe aanvallen binnen het uur op 0-3 te zetten.

Wat ook opviel in tactisch opzicht was het onvermogen van team en trainer om het gevaar Alex Bangura te bezweren. En dat vierennegentig minuten lang hè! Steeds, via een vast patroontje (zij wel) toog de linksback ten aanval, telkens werd Mattsson als een pupil overlopen, waardoor Van Rooij het ook niet meer wist. Aanval na aanval ging dit zo door. Pas vijf minuten voor tijd probeerde Meijer in te grijpen door Mattsson te vervangen door Lartey Sanniez. Het meeverdedigen van Mattsson was ontluisterend, net als het niet-ingrijpen van Meijer.

Scheids
Jannick van der Laan floot eigenlijk een prima wedstrijd. Prettig, na het geklooi van de arbitrage vorige week tegen PSV.

Hoogtepunten
-Dat er gewonnen is, is natuurlijk fantastisch en het doelpunt van Lasse Schöne was dat ook!
-Speciale vermelding verdient Philippe Sandler. Geweldige speler. Die loopt daar als een vorst rond, zeg. Fantastische inspeelpass. En hij zal met meer wedstrijden in de benen, nog beter worden. Als ie fit blijft, eindelijk een geslaagde gok van Van Leeuwen. Lullig voor Joris Kramer, want die is ook goed, maar niet zo goed als Sandler.
-En ja, het volle uitvak, het aardige basisdebuut van Cissoko, het goede keepen van Cillessen, droegen allemaal bij aan een toch wel geslaagde voetbalavond.

Dieptepunten
-Hoewel het spel van Dimata duidelijk verbeterd, toonde hij zich op de momenten dat het erom ging toch weer niet de afmaker waar we zo naar smachten. Hetzelfde geldt voor Marques, die echt wel aardig mee kan voetballen, maar weer een opgelegde kans miste.
-Het verdedigende werk van Mattsson, sloeg alles. Die jongen kan voetballen, maar verliest echt elk duel en dan ben je dus niet goed genoeg voor de Eredivisie. Tja, en Meijer greep dus ook niet in hè.

Inzet
Meijer had een team gezien dat er echt voor ging. Okay, maar tegelijk zie je ook een team dat niet in staat is om druk op de bal te houden, niet compact kan spelen en daardoor enorme ruimtes weggeeft. Dus, ze doen allemaal wel hun best, maar hoe staat het met de fitheid?

Mooi dat ie terug is, genoeg te doen. Foto: Rob Koppers

Conclusie
Het blijft een een dun koord waarop we balanceren. Een scorende spits, maar misschien ook een goede rechtsbuiten en meer kracht op het middenveld? Carlos Aalbers succes!

Reageer via DTH Facebook of deel via social media of mail.