Zo zagen wij het: NEC – Feyenoord

NEC in eigen huis tegen Feyenoord is op voorhand natuurlijk een kansloos verhaal. Feyenoord draait prima en NEC heeft een thuissyndroom. Maar goed, dat zullen de Cambuur- en Eaglesfans ongetwijfeld ook gedacht hebben en die zagen hun ploegen toch mooi punten afsnoepen van PSV en Ajax. Dat geeft de burger moed. Bovendien was Tannane weer van de partij en liet Mattsson tegen Utrecht een goede indruk achter. Geen verrassing dan ook dat hij vanmiddag in de Goffert de voorkeur kreeg boven zijn landgenoot Duelund op linksbuiten. Duelund werd daarmee het kind van de rekening door de terugkeer van Tannane en verdween naar de bank. De rest van het team was voorspelbaar, waarbij Verdonk wederom naast Marquez mocht opdraven in de basiself. Doelman Cillessen kreeg tijdens de interlandperiode een emotionele knauw te verwerken bij Oranje en lijkt in elk geval voorlopig de status van eerste keeper verloren te hebben aan (hoe kan het ook anders, want Ajax) Pasveer. Het is te hopen dat hij dit snel achter zich kan laten en op het veld het ongelijk van Van Gaal te bewijzen. Al moet je je toch afvragen hoe hij dat in hemelsnaam zou moeten doen, want hij is statistisch gezien momenteel al de best presterende doelman van de Eredivisie. Maar ja, geen Ajax dus.

Mooi doekie weer van Legio. Foto: Rob Koppers

Tactiek

Zo lang mogelijk de nul houden en hopen op een dood spelmoment; dat zal ongetwijfeld de gedachtengang van Meijer geweest zijn. Voetballend creëren we wel kansen maar is de afronding naatje, dus dan is het hopen op een vrije trap van Tannane (of Schöne) of een gelukkige cornersituatie. Maar zeker die nul houden is cruciaal, want hoe langer de tijd wegtikt in de brilstand, hoe meer ruimte je zult krijgen voor een tegenstoot.

 

Uitslag

Dat plan kon echter al snel de prullenbak in, want Feyenoord kwam al na een klein kwartier op voorsprong. En dat was op dat moment ook volledig verdiend, want NEC werd in het eerste half uur simpelweg overklast door de veel fellere en balzekere Rotterdammers. Toch wist NEC voor rust alsnog langszij te komen. Uit een corner kreeg Marquez een voetje tegen de bal en tekende hij zijn tweede treffer van dit seizoen aan. Daarmee was Marquez ook meteen onze topscorer! En nog mooier zelfs: daar bleef het vandaag ook bij. Een fraai punt in eigen huis tegen Feyenoord.

Iván Márquez. Wat een koning! Foto: Rob Koppers

 

Publiek

Dat was netjes muisstil bij de minuut stilte voor aanvang ter bezinning over de vreselijke taferelen in Indonesië, waar voetbalrellen volledig uit de hand liepen met ruim honderd doden en vele gewonden tot gevolg. En bij afloop werd het gelijkspel terecht gevierd als een overwinning met een heerlijk feestje op de tribunes.

 

Scheids

Gözübüyük begon al vroeg met kaarten trekken en dat leidde uiteindelijk voor een gele prent voor Mattsson en vijf (!) gele kaarten voor Feyenoord. Het gaf ook de frustraties aan bij Feyenoord, dat – na een prima eerste helft – in de tweede helft ver weg zakte en zelfs aan NEC de beter kansen liet.

Mattsson liet zich vandaag minder zien dan als tegen Utrecht, maar verdedigde goed mee (wel met een gele prent tot gevolg). Foto: Rob Koppers

 

Hoogtepunten

Een gelijkspel tegen Feyenoord en, over de hele wedstrijd gezien, ook zeker geen onverdiend gelijkspel. Dat is natuurlijk prima. In de tweede helft creëerden we zelfs de betere kansen en had je met wat mazzel (en een spits, verdomme!) zelfs met de volle winst van het veld kunnen stappen. De inzet en strijdlust van onze ploeg waren hartverwarmend en precies wat we wekelijks willen zien van onze spelers. Niks te klagen vandaag op dat front.

En even een aparte alinea voor Iván Márquez. Wat is deze man onwaarschijnlijk geniaal. Dat zijn contract nog altijd niet verlengd is, is een regelrechte criminele daad tegen het voetbal en onze club. Het slappe excuus dat een nieuwe TD een blanke lij moet hebben om in te vullen is onzinnig, genant en een directe opname in een gekkenhuis waard. Geef deze man een contractverlenging!

 

Dieptepunten

Dimata was wederom helemaal niks vandaag. Hij kreeg zelfs twee opgelegde kansen (een schitterende steekpass van El Karouani en een vrij intikbare voorzet in de Feyenoord-doelmond van Van Rooij) maar beide kansen waren niet aan hem besteed. Verder deed hij bitter weinig. Zelfs diegenen die riepen dat hij pas laat bij de ploeg kwam en dus wat extra tijd nodig heeft zullen nu toch achter de oren gaan krabben, want een huurling moet er eigenlijk gewoon meteen staan. Anders heb je er niks aan. Dimata en Marques: weer twee katten in de zak van TvL.

Dimata liet vandaag weer niks zien en was overal te laat. Het spitsenprobleem bij NEC duurt voort en ook Dimata is helaas de oplossing niet. Foto: Rob Koppers

 

Inzet

Meer dan prima weer. Na een moeizame eerste helft leek het doelpunt van Marquez iedereen aan NEC-zijde (behalve Dimata) vleugels te geven. Zelfs de knuffel die Marquez aan Dimata gaf na zijn goal (alsof hij wilde zeggen: kijk, zo moet het dus) haalde weinig uit.

 

Conclusie

Het is echt om helemaal gek van te worden. Het is wellicht een rare conclusie om te trekken na een wedstrijd tegen uitgerekend Feyenoord, maar we lopen wederom punten mis door het gemis van een half degelijke spits. De eerste helft kunnen we duidelijk over zijn: Feyenoord was veel beter en had bij de rust minimaal 0-2 voor moeten staan. Maar in de tweede helft kreeg NEC toch echt de betere kansen en had er minstens ééntje in gemoeten. Dat dat niet lukt is om moedeloos van te worden. Kijk: zes gelijke spellen op rij tegen enkele zeker niet misselijke tegenstanders (o.a. Feyenoord, AZ, Utrecht) is natuurlijk best aardig. Maar met gelijke spellen ga je dit seizoen niet veel verder komen dat vorig seizoen. En dat terwijl je meer voetballende kwaliteit hebt dan vorig seizoen. Tannane mag ook wel eens wat beslissender gaan worden. Zijn kwaliteiten staan buiten kijf, maar tot dusverre heeft hij die kwaliteiten nog niet om weten te zetten in punten. Zijn inzet van verre afstand op een leeg goal is daarbij typerend: hij probeert leuke dingen maar het is allemaal wat onzuiver. Ondertussen is Marquez nota bene onze huidige topscorer. En dat zegt alles over het huidige NEC.

Cillessen zag zijn NEC het zesde gelijke spel binnen slepen. Helaas leven we niet meer in de jaren ’90 en zijn gelijke spellen een stuk minder waard dan overwinningen. Foto: Rob Koppers
Reageer via DTH Facebook of deel via social media of mail.