Het was vanavond een speciale avond. Nee, niet zo zeer vanwege dit duel, al stond er natuurlijk best wat op het spel. Maar daar komen we dadelijk nog uitgebreid op terug. Deze avond was voor de NEC-uitsupporters speciaal omdat de inmiddels befaamde Bleumbus (DE supportersbus voor elke rechtgeaarde NEC-fan natuurlijk) voor de 75e maal onze fans naar een uitwedstrijd mocht rijden. En passant werd de naamgever van de bus ook nog even in het zonnetje gezet omdat hij een paar maandjes geleden een halve eeuw op deze aardkloot aantikte. Een versierde bus, een flink feest en een heuse bingo met bijbehorende fraaie prijzen (want wie wil er nou geen Bleumbussticker of NEC sleutelhanger binnenslepen?) waren het resultaat.
Maar goed, ondertussen werd er vanavond ook nog gevoetbald in het verre, verre Noorden. Een wedstrijd die ergens om ging ook, want de winnaar blijft in de race voor Europese play-offs terwijl de verliezer toch heel stiekem aan weer over de schouder naar beneden moet gaan kijken. Bij NEC waren een aantal spelers weer terug, maar door gebrek aan wedstrijdritme begonnen de meesten ervan gewoon op de bank. Bruijn was er nog steeds niet bij en dus begon NEC met Schöne en Barreto achter Mattsson op het middenveld voor een vier-mans achterhoede. Opvallend genoeg bestond die linie uit Guth (Marquez was nog steeds zwakjes) en Verdonk, want El Karouani werd zowaar op linksbuiten geposteerd naast Akman en Okita. Tavsan bleek immers ook nog niet fit genoeg om te starten.
Spektakelhelft: Normaliter hanteren we voor ons wedstrijdverslag een redelijk standaard format, maar wat er vanavond in de eerste helft van deze wedstrijd allemaal gebeurde verdient een eigen kopje. Al binnen drie minuten lag de bal namelijk al achter Branderhorst in het net. Uiteraard weer door een kopgoal en uiteraard zag de defensie er weer niet goed uit. Een dramatisch begin, maar NEC herpakte zich prima. Binnen een kwartier scoorde Akman namelijk de gelijkmaker na een werkelijk schitterende kapbeweging en een poeier in het net. Niet veel later schoot Okita een bal op de lat en elke NEC fan voelde dat er iets te halen viel in de Euroborg. Totdat El Karouani zich weer eens totaal onnodig als een macho mannetje liet provoceren. Zijn koppenede beweging richting Strand-Larsen na een klein opstootje werd namelijk door de scheids van dienst met direct rood bestraft. Absoluut krankzinnige beslissing natuurlijk, zoals de laatste tijd wel meer arbitrale dwalingen in ons nadeel uitvallen. Maar het was toch ook oerdom van El Karouani om zich zo kinderlijk te laten provoceren. Vlak na die kaart scoorde Groningen tot overmaat van ramp ook nog de 2-1 en leek de wedstrijd gespeeld. Niets was echter minder waar. Lasse Schöne benutte namelijk een door Mattsson verkregen vrije trap voor 2-2. En even later werd het zelfs nog mooier, toen Mattsson een bal onderschepte en zich op fraaie wijze naar de 2-3 soleerde. Groningen probeerde het nog wel, maar wist in het restant van deze totaal knotsgekke eerste helft de gelijkmaker niet meer te vinden.
Uitslag: NEC speelde werkelijk een wereldpot en had ook kansen op de 2-4. Helaas kreeg Groningen tien minuten voor tijd toch nog een goal. Zes minuten extra speeltijd moesten de uitkomst bieden en in die extra minuten vond NEC ook nog de 4-3, twee maal via invaller Postema nota bene.
Scheids: Na een ronduit schandalige VAR beslissing vorige week kregen we deze week wederom een uiterst dubieuze rode kaart om de oren. De Nederlandse arbitrage is een totale aanfluiting. Volstrekte willekeur. Kut KNVB. Kut Zeist.
Tactiek: NEC blijft opmerkelijk kwetsbaar bij stilstaande momenten en kopballen in de zestien. Waar ligt dat toch aan? Ook moet je vraagtekens zetten bij het wisselbeleid van Meijer deze wedstrijd. Door in de laatste 10-15 minuten uiterst defensief te gaan wisselen werd alle druk van de tegenstander afgehaald en werd Groningen in het zadel geholpen. Dat gezegd hebbende, de gekozen tactiek was prima en NEC leverde vanavond haar beste wedstrijd van dit hele seizoen af. En dat ondanks een verlies.
Inzet: Die was vanavond meer dan fantastisch. Dit was zonder twijfel de beste wedstrijd van NEC dit seizoen. En dat met een man minder. Onze spelers knokten voor elke grasspriet en was grote delen van de wedstrijd gewoon de bovenliggende ploeg, zelfs met een man minder. Een punt was minimaal verdiend geweest, maar helaas werkt voetbal niet zo.
Publiek: De sfeer zat er goed in in het uitvak, maar het mocht niet baten. Frustratie is de overheersende emotie. Kut arbitrage.
Hoogtepunten: De veerkracht van de ploeg na de domme (en onterechte) rode kaart voor El Karouani. De schitterende goal van Akman. De mooie solo van Mattsson. De vechtlust van onze spelers. Alleen maar complimenten.
Dieptepunten: NEC gaf de wedstgrijd in extremis op het oog onnodig uit handen. Bart van Rooij zag er bij twee van de vier tegengoals niet goed uit. Het wisselbeleid van Meijer was uiterst negatief, waardoor NEC eindigde met een rechtsback (Bronkhorst) in de spits. Terwijl je met gewoon logisch wisselen (Vet voor Barreto, Tavsan erin voor het laatste kwartier voor een moegestreden Akman) deze wedstrijd ogenschijnlijk met minimaal een punt had kunnen beëindigen.
Conclusie: Je blijft met lege handen en een heleboel complimenten achter. Complimenten waar we natuurlijk helemaal niks voor kopen momenteel. Het is te hopen dat NEC wel op deze voet verder gaat, want dan moet je tegen andere ploegen in het rechterrijtje gewoon probleemloos je benodigde punten kunnen pakken. Te beginnen met Sparta volgend weekend. Voetballend was NEC vanavond namelijk echt fantastisch. Dit was zonder twijfel qua genieten van onze ploeg de mooiste wedstrijd van het serizoen. Maar je verliest het weer op stilstaande momenten, suffe kopballen en onoplettendheid achterin. El Karouani had dan wel geen rood verdiend, maar zijn optreden verdiende bepaald geen schoonheidsprijs en wellicht is het een goed idee om Verdonk (die prima speelde) de komende weken maar de voorkeur te geven op linksback. De uitslag geeft een totaal vertekend beeld van de wedstrijd en dit duel had maar één winnaar verdiend: NEC. Helaas koop je daar dus weinig voor. Uithuilen en doorpakken, met zulk voetbal horen we gewoon in het linkerrijtje te eindigen. Zeker als ploegen als Groningen en Cambuur daarin rondlopen.