Zo zagen wij het: NEC – Telstar

Enkele dagen na de teleurstellende nederlaag tegen Almere City werd er vanochtend in de eigen Goffert afgetrapt tegen Telstar. Barreto keerde weer terug in de basis ten faveure van Sanniez. Omdat Bruijn vandaag niet helemaal fit was, startte Van der Sluijs op zijn plek. Het weer op deze paasmaandag was vooral in de eerste helft uitermate belabberd, met een hagelbui, windstoten en sneeuw die bij tijd en wijle het voetballen lastig maakten. Dat belette de club echter niet om een traumahelikopter voorafgaand aan het duel op de middenstip te laten landen met een ziek kind, in het kader van de geweldige maatschappelijke actie voor kindvriedelijke kamers in de Radboud (Amalia kinderziekenhuis). Dat was dan ook meteen het meest vermeldenswaardige moment van de wedstrijd, want die was verder niet best.

Letterlijk en figuurlijk het hoogtepunt van de wedstrijd. Foto: Rob Koppers

Uitslag

NEC speelde gelijk met 1-1. De 1-0 kwam tot stand door een hoekschop van Van der Sluijs een kleine tien minuten voor de rust die via de borst of the heup van Tavsan in het Telstardoel gewerkt werd. Een kwartier in de tweede helft kwam Telstar via Plet echter weer op gelijke hoogte. En dat was ook volledig terecht.

 

Scheids

Rozendal floot niet pietluttig. Het pijnlijke gebrek aan tempo in de wedstrijd kwam dus volledig op het conto van NEC zelf.

 

Hoogtepunten

Meh.

Tavsan werkt de bal binnen voor de 1-0. Foto: Rob Koppers

Dieptepunten

Zo slap, zo ongeïnspireerd. Het is gewoon niet om aan te kijken soms. Pien aon de ogen.

 

Tactiek

Aanvallend wederom volledig onmachtig. NEC creëerde helemaal niets. De goal was weer eens uit een stilstaand moment (corner) en verder ontbrak alle vernuft en creativiteit. De 5-3-2 vondst met Barreto achterin en Vet achter de spits werkte even leuk, maar inmiddels lijkt de noviteit en de impact ervan alweer uitgewerkt. Meijer lijkt ook zijn max bereikt te hebben als coach, want hij krijgt de ploeg maar niet aan het voetballen en zijn wissels veranderen ook niks aan het spelbeeld. Je begint je toch af te vragen hoe de beste man ons volgend seizoen naar een kampioenschap moet leiden. Zelfs de beoogde top vijf notering dit seizoen lijkt met de week onwaarschijnlijker. Of wordt hij wellicht weer assistent?

“Daar is het doel!” Foto: Rob Koppers

 

Inzet

Slap en laf. Het is alsof de ploeg al met het hoofd bij de nacompetitie zit. Of wellicht het volgende seizoen.

 

Conclusie

Telstar is een middenmoter, maar wel met een spits die er al een stuk of 17 in heeft liggen. Tien meer dus dan Janga. Het is het verhaal van deze jaargang in een notedop. Aanvallend zijn we veel te vaak totaal onmachtig. Die paar klinkende overwinningen – je snapt echt niet hoe het soms opeens allemaal wel perfect in elkaar kan vallen, als je wedstrijden als vandaag ziet – wegen simpelweg niet op tegen de vele duels waarin we nauwelijks een kans hebben weten te creëren. De spelers en de kwaliteiten hebben we heus wel, dat hebben we meermaals kunnen zien gedurende dit seizoen. Maar Meijer en consorten weten gewoon niet hoe deze ploeg structureel draaiende te krijgen. Er werd veel tijd geinvesteerd in de boel defensief betrouwbaarder te krijgen, maar op aanvallend vlak zit er na 32 duels nog altijd totaal geen idee achter.

 

Reageer via DTH Facebook of deel via social media of mail.