Zo. Hier hebben we het hele seizoen dus voor gespeeld, drie knockoutwedstrijden in mei. Of, zoals wij collectief verwachtten: één wedstrijd in mei. NEC was immers dit seizoen grotendeels uiterst magertjes. En Almere City bleek zowel uit als thuis al een groot probleem voor ons. Bovendien viel vlak voor de aftrap Tavsan ook nog uit en werd Sanniez zijn trainingspak uitgesleurd om het elftal te completeren. Daardoor schoof Barreto door naar het middenveld en kon onze zogenaamde ‘droomopstelling’ (nou ja, die basisploeg waarmee we het een korte tijd best leuk deden) op voorhand de prullenbak in. Maar goed, de nacompetitie blijft een aparte entiteit waarin vreemde dingen kunnen gebeuren. Ging Emmen ook niet vanaf plek 7 de Eredivisie in? Het kan spoken. En dus gingen we toch wel met een gezonde dosis zenuwen voor de televisie zitten.
NEC begon best fel, maar het werd al snel duidelijk dat Almere gewoon een veel betere ploeg is. Het ruim 70% balbezit in de eerste helft voor de gastheren was niet slechts een statistiek, want Almere domineerde het duel en Branderhorst moest meermaals flink aan de bak om NEC in de wedstrijd te houden. Maar zoals de aloude voetbalwetten voorspellen: als de bal er aan de ene kant niet in gaat, dan gebeurt het aan de andere kant wel. Totaal uit het niks kreeg NEC opeens een penalty toegewezen nadat Vet werd neergehaald. De vanaf de penaltystip onfeilbare Bruijn zag zijn huppelballetje echter gekeerd worden. En wij zagen de bui al hangen. Het was even later echter toch raak voor ons. Bruijn zag Okita wegstarten en nam een snelle vrije trap, waarna Okita (die het hele seizoen nauwelijks van zich heeft laten horen) om twee man heen soleerde en de bal puik binnen schoot: 0-1. Even later knalde diezelfde Okita de bal via de keeper op de lat. En nog even later kregen we zowaar opnieuw een penalty. Ditmaal was het Van Eijden die bij een strafschop naar de grond ging. Bruijn bleek een koele kikker en ging gewoon opnieuw achter de bal staan, waarna hij op exact dezelfde wijze als zijn eerste de pingel de bal ditmaal wel in het doel kreeg. 0-2 was dus wonder boven wonder de ruststand.
In de tweede helft drong Almere aan en hing NEC achterover, loerend op een uitbraak. Die tactiek betaalde zich in de 70e minuut uit. Na een zwak gekeerde bal van de Almere-doelman werd Odenthal’s inzet in eerrste instantie nog gekeerd, maar in de rebound tikte Vet de 0-3 binnen. Een echte spitsengoal; let je op, Janga? Alsof het allemaal nog niet gek genoeg was werd het even later ook nog 0-4 omdat de Almere-keeper wederom in de fout ging en Okita de bal in een leeg doel kon schuiven. Gekkenwerk!
Uitslag
Een ongekende 0-4 dus. En dat tegen een van de minst gepasseerde ploegen van dit seizoen, die bovendien tijdens de reguliere competitie slechts twee maal thuis verloren. Je verzint het niet.
Scheids
Met Blom hadden we een Eredivisiesscheids aan de leiding en bovendien keek de VAR ook mee. Dit leidde tot twee strafschoppen voor ons en een afgekeurde goal voor Almere. Leve de VAR!
Toeschouwers
Van Schaik zat pontificaal op een stoeltje met een groot kruis erop, dus dat afstand houden gaat nog niet helemaal lekker. Ook Jack de Gier mocht blijkbaar naar binnen. Oud-trainer van beide clubs zijn is blijkbaar een geaccepteerde kwalificatie voor een coronadispensatie.
Hoogtepunten
Uiteraard de uitslag, maar ook de werklust van de ploeg mag weer eens geprezen worden. Als ze dit blijven volhouden dan kan het nog wel eens gek lopen. Branderhorst keepte een van zijn beste duels voor onze ploeg en Okita lijkt op het moment suprème toch weer de draai gevonden te hebben.
Dieptepunten
27% balbezit, pffff. Op deze manier ga je het geen drie wedstrijden op rij redden.
Tactiek
Het uitvallen van Tavsan leidde in de beginfase toch tot wat onrust en verwarring. Barreto schoof door naar het middenveld en ook El Karouani werd naar de tweede linie gedirigeerd, waardoor Sanniez in de eerste helft op linksback speelde in een soort 4-2-3-1. In de tweede helft viel NEC terug in een meer vertrouwd patroon met El Karouani terug op links in een 5-3-2.
Inzet
Okee, het voetbal was in de eerste helft niet best van onze kant. Maar dit is precies de vechtlust en passie die je tentoon moet spreiden in een nacompetitie. Geen idee waar dit opeens vandaan komt. Je zou bijna denken dat Meijer en zijn ploeg ons maandenlang zout in de ogen hebben zitten strooien. Hoe het ook zij, er werd geknokt voor elke meter en het resultaat is dan ook 95% zweet en 5% kwaliteit. Precies hoe wij het graag zien in Nijmegen.
Conclusie
Op papier leek dit eerste duel van de play-offs ook meteen de zwaarste horde, want tijdens het seizoen waren we twee keer nergens tegen Almere City. Bovendien werd De Graafschap vanavond onverwachts uitgeschakeld door Roda JC, waardoor de tweede ronde opeens ook te doen lijkt. Het blijft natuurlijk afwachten hoe NEC zich profileert als we opeens de favoriet zijn in plaats van de underdog (we eindigden in de competitie immers boven Roda), maar op basis van wat we vandaag zagen en hopelijk ook weer met Tavsan terug zijn er zeker mogelijkheden. Hopelijk zijn alle poppetjes net op tijd op de juiste plek gevallen. Op naar de volgende wedstrijd dus!