De week van…Édgar in de Champions League

Afgelopen woensdag gingen veel voetballiefhebbers er eens goed voor zitten, de wedstrijd tussen Paris Saint-Germain en Manchester City (of Qatar tegen Abu Dhabi). De walging voor deze clubs, als misbaksels van het moderne voetbal, werd met enige moeite onderdrukt want dit kon wel eens een potje topvoetbal pur sang worden. Bij vlagen was het dat ook. Het tempo, het technisch kunnen, de tactiek, maar ook zoiets als werklust. In weerwil van het cliché van de verwende topvoetballer, zijn het juist de echte toppers die op dit vlak nooit verzaken, vijftig tot zestig wedstrijden per jaar. Nu zou ik makkelijk een bruggetje kunnen slaan naar NEC en het niveau waarop het momenteel acteert, maar vul het zelf maar in.

Er is ook een ander, veel leuker, bruggetje te slaan tussen PSG – Man City en NEC, namelijk de 1-0 van PSG. Het doelpunt van Marquinhos was een exacte kopie van het doelpunt dat onze eigen Édgar Barreto scoorde tegen Jong Ajax. Is je leven door deze informatie veranderd? Waarschijnlijk niet, maar leuk is het wel.

Weer even terug naar de walging. Zeker Manchester City is van oorsprong een mooie voetbalclub in de Engelse en Europese traditie. In Europa zijn clubs diep geworteld in een regio, stad of zelfs stadsdeel. De liefde voor de club steeds ontvangen van de vorige generatie. Beide clubs en een heleboel andere mooie clubs in Europa, zijn inmiddels in handen van lieden waar in plaats van clubliefde, dollars of euro’s door de aderen stromen, we kennen het verhaal. De enorme ophef over de Superleague in Engeland was dan ook best opmerkelijk omdat juist daar de deuren voor investeerders, maakt niet uit wie, al jaren geleden wagenwijd zijn opengezet. De stap naar de Superleague was een logisch gevolg van de ontwikkeling die met name in de Engelse Premier League volledig is omarmd, namelijk voetbal gebruiken als een onuitputtelijke geldmachine. Maar goed, kennelijk was er ook voor de Engelse fans nog een grens die niet overschreden mocht worden. En dat is het goede nieuws aan de ineenstorting van de Superleague.

Het gedoe over geld en nog meer geld en de gevolgen die dat heeft voor de hele voetbalwereld, zijn niet samen met de Superleague verdwenen. Dat blijft, en het zal ook blijven doorsijpelen naar de lagere echelons in de voetbalpiramide inclusief NEC. Of het nou komt in de vorm van een BeNeLiga, toch nog een inkrimping van de Eredivisie, of iets anders, als supporters moeten we waakzaam zijn en de club moet zo snel mogelijk omhoog. Hoe hoger je speelt, hoe groter de kans om de toekomst te overleven. De druk op Wilco en Tedje is groot.

Ondertussen staat voor dit seizoen de achterdeur naar de Eredivisie nog op een kier. Met de huidige stand in de competitie beginnen we de playoffs met een uitwedstrijd tegen NAC Breda, onze tegenstander van aanstaande maandag. Ze deden tot voor kort serieus mee om directe promotie, lijken het niet te gaan halen en dan begint het te rommelen. Dus doe maar NAC. Niets is namelijk zo dodelijk voor succes in de playoffs als de nog verse teleurstelling dat je in de competitie hebt gefaald. De playoffs zijn dan, om met Brigitte Kaandorp te spreken, “ontzettend zwaahaaar”. Het is niet voor niets dat Eredivisieclubs het in de playoffs meestal zo moeilijk hebben, vaak hebben ze tot de laatste speeldag gestreden om zich veilig te spelen en dat dit!

Van teleurstelling zullen wij weinig last hebben, eerder van een gebrek aan zelfvertrouwen. Hopelijk tanken we daar de resterende wedstrijden nog wat van. En Meijer moet het er de komende weken in rammen: “HET KAN! HET KAN! Playoffs win je op mentaliteit! HET KAN! HET KAN!”

De kans is klein, maar: Yes, we can! En daarom heb ik zo’n zin in die playoffs.

Helaas is het zo goed als zeker dat we onze club dit seizoen niet meer in het stadion kunnen toejuichen. Aanstaande maandag gaat niet door want de proef met publiek stopt op 30 april, ook al is het dezelfde speelronde. Heerlijk Hollands. Maar ook als er in de playoffs nog publiek toegelaten zou worden, waar het niet op lijkt, hebben we daar niet veel aan omdat we als nummer zes waarschijnlijk alles uit spelen. Alleen als we de finale spelen tegen een team dat onder ons is geëindigd in de competitie, spelen we nog thuis.

Goed weekend en voor maandag: Hup Eniesee!

Wichard

 

Reageer via DTH Facebook of deel via social media of mail.