Na het interlandweekend was het weer tijd voor onze spelers om de schoenen uit het vet te halen. Eén voordeel van zo’n epidemie is wel dat je eigenlijk het verschil niet meer merkt tussen spelen tegen een echte voetbalclub of tegen een Jong ploeg, er zit inmiddels toch evenveel publiek. NEC begon als we het goed zagen met dezelfde basiself als tegen Eindhoven, toen we met een monsterzege van het veld liepen. Dat beloofde dus wat.
Wedstrijdverloop: Helaas viel het deze keer allemaal toch wat tegen. Na een prima begin van NEC scoorde Utrecht Juniors bij zo’n beetje hun eerste aanval van de wedstrijd meteen de 1-0, na ronduit knullig verdedigen van meerdere NEC spelers. NEC kwam al snel terug in de wedstrijd door een gelijkmaker van Okita. Maar in plaats van dat je daar een boost van zou moeten krijgen, zakte onze ploeg volledig in. Na een goed half uur spelen kreeg een Jutrechter rood na een domme tackle op Janga en leek de wedstrijd in de zak. Toch waren het de Domstedelingen die in het restant van de eerste helft, ondanks een volledig veldoverwicht van NEC, de grootste kansen kregen op een voorsprong. In de tweede helft zette NEC echter aan en kreeg het meerdere kansen op de voorsprong. uiteindelijk kwam die er ook, en wel via een prima kopbal van Bart van Rooij.
Uitslag: Het werd zowaar zelfs 1-4, want ook onze andere back El Karouani pikte weer een goaltje mee en Terrell Ondaan scoorde zijn eerste in NEC-dienst.
Hoogtepunten: Onze beide backs deden het in de tweede helft prima, met zowaar een prima kopgoal van Bartje van Rooij en een lekkere knalgoal van El Karouani.
Dieptepunten: Onze beide backs oogden in vooral in de eerste helft best zwak. Sowieso was de hele defensie in de eerste helft matig, met een onkarakteristiek zwalkende Rens van Eijden die bepaald zijn avond niet had.
Scheids: De arbiter had het er maar druk mee. drie keer geel voor NEC en drie keer geel voor Jutrecht, waarvan twee voor dezelfde speler (al had diens tweede actie ook direct rood kunnen zijn want Janga was alleen op het doel af).
Publiek: Schreeuwende en zingende kinderen? Geen idee waar die vandaan kwamen. Verder was het een beetje een standaard scenario op Sportcomplex Zoudenbalch, alleen met een leger uitvak.
Tactiek: NEC is nog steeds zoekende naar de balans op het middenveld. Van der Sluijs kwam vanavond op links niet uit de verf en Bruijn speelde een van zijn zwakste wedstrijden voor NEC. Hij heeft ook steeds de neiging om zich diep terug te laten zakken als het voetballend niet loopt, maar daarmee sijpelt het tempo volledig uit het spel van NEC want je verliest inspeelmogelijkheden op het middenveld. Het was vooral in de eerste helft weer heel veel breed rondtikken achterin. Ook toen NEC met een man meer kwam te staan konden ze geen overtal creëren op het middenveld in het restant van de eerste helft. Pas toen Ondaan in het veld kwam voor Van der Sluijs begon het een beetje te draaien.
Inzet: De ploeg oogde na een prima openingsfase wat laconiek. Ook de gelijkmaker na de knullige achterstand leek de ploeg niet echt wakker te schudden. We zullen het maar op een interlandslaapje houden.
Conclusie: Al met al toch nog een makkelijke avond. NEC speelt bij vlagen gewoon leuk voetbal om naar te kijken en er zit overduidelijk een karrevracht aan potentie in deze jonge ploeg. Zoals je kunt verwachten zie je best wat fluctuaties in de prestatie van sommige spelers van de ene op de andere week (bijv. Van der Sluijs) of zelfs tussen twee helften (onze beide backs), maar er zit genoeg ervaring bij nu om de balans te bewaken en dit soort wedstrijden tot een goed einde te brengen. Na jaren van inkzwarte ellende lijken we eindelijk weer eens een ploeg te hebben waar je als NEC fan enthousiast over kunt zijn en die serieus mee kan gaan doen om de knikkers. Leuk!