Vandaag is het exact 11 jaar geleden dat we in Hamburg ons grootste feestje buiten Nijmegen hebben gevierd. Zo’n 5000 Nijmegenaren, gezelligheid op de Reeperbahn, lol in de sexclubs en een ongekende sfeer op het uitvak. Nog steeds is de foto van dat uitvak mijn screensaver op de computer, dus iedere dag komen die herinneringen terug op mijn netvlies. En iedere keer weer voel ik de trots en het geluk van die tijd.
Het contrast met het huidige NEC kan haast niet groter. We zwemmen wat rond in de middenmoot van de eerste divisie, het voetbal is van een bedenkelijk niveau en met Mario en Ronnie hadden we een gouden combinatie op de bank zonder dat mensen zich afvroegen of ze wel complementair aan elkaar waren. En anders dan bij het huidige trio was toen ook gewoon helder wat de rollen waren.
De makkelijkst te stellen, maar stiekem toch best wel moeilijk te beantwoorden vraag is: Hoe is het toch mogelijk dat NEC zo afgegleden is? We hebben veel trainers en technisch directeuren (of algemeen directeuren die opeens technische zaken erbij deden) voorbij zien komen. Ontelbare spelers uit vage landen, een hoop bestuurders, adviesbureau, managers en adviseurs, maar op een tijdelijke opleving na heeft dat allemaal niet veel opgeleverd. De enige constante factor die we hebben gehad zijn een handjevol medewerkers bij de club en de aandeelhouders/investeerders. Stiekem hebben die aandeelhouders/investeerders veel invloed op het beleid gehad, Financieel namen ze daarmee veel risico, maar kritiek geven en beleid bepalen zonder bestuurlijke verantwoordelijkheid te nemen, is natuurlijk wel risicoloos. En nu de hand op de knip blijft zit de club met een “You can’t live with them, you can’t live without them” situatie.
Supporters wachten terecht op de plannen van Van Schaijk. Waar blijft de technisch directeur? Zit er schot in het stadion? Al 2 jaar horen we dat er ontwikkelingen zijn, maar dat er eerst nog een hoop water door de Waal moet gaan alvorens het echt concreet gaat worden. We komen nu toch echt in een fase dat het concreet moet gaan worden. Want nog twee jaar zeggen dat er ontwikkelingen zijn, daar hebben supporters echt het geduld niet meer voor.
Aan de andere kant mogen de investeerders ook hun visie als aandeelhouders van de club met de achterban gaan delen. Wat willen ze gaan doen in de toekomst? Blijven ze ook investeren of blijven ze investeerders in ruste? Laten ze het bestuur en de RVC hun werk doen of blijven ze controleren/beïnvloeden achter de schermen? Gaan ze een rol spelen bij de stadionontwikkeling of is dat alleen iets voor de grootste investeerder? Worden er onderling of aan een externe partij aandelen verkocht?
Zonder investeerders zullen veel clubs het moeilijk hebben om op niveau te spelen, zeker ook NEC, dus het is te makkelijk om de investeerders nu de middelvinger te geven. Maar het past bij een volksclub als NEC wel dat er minder in achterkamertjes gebeurd en meer wordt gedeeld met de achterban. Misschien een keer een supportersavond met de 4 B’s als gast uitnodigen en eens open kijken naar de toekomst?