Telstar thuis, mijn eerste thuiswedstrijd dit seizoen. In de week daarvoor staat er een roedel kinderen uit mijn straat voor de deur die kaarten hebben gekregen voor deze wedstrijd omdat ze mee hadden gedaan aan ‘bouwdorp’. Of ik met hun mee wil, hun papa’s/mama’s hebben geen zin of tijd, of belangrijkere zaken te doen, verplichtingen, etc. Geen zin dus. Beetje jammer want ik had juist behoefte om mijn maten weer te zien in mijn eigen vak in plaats van op de gezinstribune plaats te moeten nemen. Maar goed, de zielige kinderoogjes die me aankijken en in ogenschouw nemend dat de jeugd de toekomst heeft besluit ik toe te zeggen.
Voor de wedstrijd bedenk ik mij dat mijn betaalkaart gekoppeld is aan mijn oude seizoenkaart en ik open de app “Knip” op mijn telefoon om mijn nieuwe seizoenkaart aan te melden en het restant bedrag wat op mijn oude kaart staat over te zetten.
Ik ben een ramp met dit soort zaken maar wonder boven wonder weet ik dit nog redelijk snel te realiseren. Ik besluit om ook nog extra geld op mijn nieuwe kaart te storten zodat ik zeker weet dat ik genoeg heb om de frisdrank en snoepgrage maagjes van mijn mini medesupporters te kunnen vullen. De pret kan beginnen, ruim €60,- in de pocket (of liever gezegd Knip…euh…..kaart) en we gaan op weg naar de Goffert!
In de rust besluit ik om het suikergehalte van de kinderen op te krikken. Het is, zoals altijd in de rust, druk bij de catering maar dat boeit niet, we hebben de tijd. Ik bestel voldoende suikers en kleurstoffen om de kinderen te laten stuiteren totdat we ooit weer promoveren en reken af. Althans, dat wil ik….’Mijnheer u heeft geen saldo’ zegt het vriendelijke uitzendmeisje. Ik zeg dat dat niet kan en open met een zwierig gebaar de Knip app om te bewijzen dat er wel degelijk geld op mijn rekening staat (€61,90 om precies te zijn). ‘Ja maar het systeem zegt €0,-‘ geeft het meisje nogmaals aan. Inmiddels begint de rij achter mij te zuchten en 4 paar kinderogen kijken me aan (wij willen suiker! Wij moeten suiker!). Ik bedenk een oplossing. Ik heb mijn oude seizoenkaart nog bij me en besluit om ter plekke al het geld over te maken naar mijn oude seizoenkaart (‘dit kan enkele minuten duren’ zegt de app). Dat klopt en na ongeveer 4 minuten staat het bedrag op mijn oude kaart, aldus Knip. Opgelucht roep ik ‘gelukt!’ naar het meisje en probeer ondertussen de zuchtende mensen achter me te negeren. ‘Helaas saldo €0,- zegt het meisje. Maar dat kan niet!’ roep ik vertwijfeld zwaaiend met mijn telefoon. ‘Hier staat het toch?!’ De mensen in de rij achter me zijn er nu klaar mee (op dit moment ben ik blij dat ik bij de catering van de gezinstribune sta en niet bij mijn eigen tribune, dat scheelt me op zijn minst een nekslag) en ik stap uit de rij.
Ik stiefel naar de eerste de beste automaat (waar een keurig briefje naast hangt waarop staat ‘mocht u problemen hebben met het opwaarderen van de kaart of vragen hebben dan kan de medewerker achter de balie bij de catering u verder helpen’) en laadt dan maar zo op met €30,-. Dit werkt, ik kan betalen en besluit om het uitzendmeisje niet lastig te vallen met de vragen en problemen die ik heb met het opwaarderen met mijn kaart. In de 67e minuut zit ik weer op mijn plek. Gefrustreerd.
Het zit me niet lekker als ik thuis ben. De Knip app geeft aan dat er nog steeds €61,90 staat op mijn kaart en nergens is te zien dat ik mijn kaart met €30,- heb opgewaardeerd. Ik besluit op maandag om naar het stadion te fietsen. Die zullen me toch wel kunnen helpen?
‘Helaas, vragen over betaalkaarten, Knip e.d. kunnen we niet beantwoorden omdat NEC geen toegang heeft tot het systeem hiervan’. Ik krijg een telefoonnummer mee dat ik kan bellen. Thuis bekijk ik, voordat ik ga bellen, nogmaals de Knip app en ontdek dat er ook een mogelijkheid tot restitutie bestaat. Oh maar dat is fijn, krijg ik in ieder geval dat geld teruggestort. Ik besluit onmiddellijk dit te doen. Saldo op Knip nu ook €0,-. Maar waarheen wordt dit gestort? Kennen die mensen van Knip mijn rekeningnummer? En waar is die €30 gebleven die ik opgewaardeerd heb? Toch maar bellen dus.
Haags dialect; ‘Mijnheer ik ga u helpen. Het komt allemaal goed. Even kijken hoor. Ja ik zie dat u zojuist €61,90 hebt laten terugstorten. U zegt dat het systeem ‘geen saldo’ aangaf in het stadion toen u wilde betalen? Dat is vreemd, het stond er toch echt op. U zegt dat u daarna de kaart met €30,- heeft opgeladen en daarvan drinken en snoep heeft gehaald voor ongeveer €15,-? Vreemd, zie ik niet. Weet u wat ik kom er zelf ook niet uit. U kunt het beste een mail naar ons sturen dan zal iemand anders u verder helpen. U wilt controleren of wij het juiste rekeningnummer hebben voor het terugstorten van die €61,90? Dat hoeft niet hoor, over twee weken geven wij NEC de opdracht om dit bedrag aan u over te maken en NEC zal dit dan storten op uw rekening. U zegt dat NEC nog niet eens in staat is om de huur van de afgelopen drie maanden te betalen voor het stadion? Hahaha, is het zo erg bij jullie? Nou ik wens u ondanks alles toch een prettige dag toe hoor, succes er mee!’
Afgelopen maandag ‘Graafschap thuis’. Er staat in ieder geval €15,- op mijn kaart. Catering eigen vak, twee grote bier en ja hoor….geen saldo, Nu meteen doorgelopen naar de automaat. Geen mogelijkheid om op te laden want de automaat doet het niet. Storing. Stadion uitgelopen en bij de Schup opgeladen en weer terug het stadion in.
Ik wil geen betaalkaart meer! Gewoon ouderwets lappen met z’n allen of desnoods die plastic muntjes. €61,90 is veel geld voor mij en als ik hierdoor aan het einde van de maand mijn huur niet kan betalen dan zal ik in de woorden van Van Schaik aangeven dat ‘ik natuurlijk van plan ben om te betalen maar dat ik zelf ook te maken heb met een grote uitstaande debiteur en dat dat momenteel het grote probleem is!’
Oostenrij