De zevende stemronde van de DTH Awards is voor de “Gouden Hond”
(De beste speler van het seizoen 2014-2015)
Ook voor deze categorie hebben we moeten breken met de ‘drie nominaties’ traditie. Eigenlijk zouden we zelfs gewoon het hele team hier neer kunnen zetten, want iedereen deed het dit seizoen prima. Desondanks hebben we ons uiteindelijk toch beperkt tot vijf spelers, met excuses aan die mensen die hun favoriet hier niet tussen zien staan. Jongens als Foor, Conboy, Daemen, Leiwakabessy en Van Eijden zouden immers ook zeker niet misstaan hebben in deze lijst. Het was dit seizoen echter vooral het seizoen van de aanvallers en dat zie je dan ook terug in de uiteindelijke keuzes die we gemaakt hebben.
De genomineerden zijn:
Alireeza Jahanbakhsh
Ja hoor, daar is hij weer. Na nominaties voor de Retriever, de Puppy, en het Mooiste Hokkie, konden we ook voor de Gouden Hond uiteraard niet om Alireeza heen. Door menig onafhankelijke bron geroemd als de beste speler in de Jupiler League, zal Ali ongetwijfeld ook hoge ogen gaan gooien in deze categorie. De enige kanttekening die wij kunnen bedenken bij zijn meer dan voortreffelijke seizoen is, dat hij met zijn kwaliteit en talent wellicht iets vaker beslissend had mogen zijn. Maar dat is dan ook echt wel het enige kritiekpuntje. Voor verdere bejubelingen van Jahanbakhsh om deze nominatie te ondersteunen verwijzen we jullie graag naar de bovengenoemde categoriën.
Gregor Breinburg
Breinburg is de enige niet-aanvaller die onze nominatielijst gehaald heeft. Gregor kwam in de zomer transfervrij over van de Graafschap en manifesteerde zich al snel tot een van de sterkhouders van Ruud Brood’s nieuwe ploeg. Breinburg domineert het middenveld. Hij heeft overzicht, jaagt á la Lorenzo Davids alles af, en heeft bovendien ook nog eens een prima pass in huis. Breinburg heeft alles in zich om een heuze topper te worden. Helaas gooiden blessures dit seizoen roet in het eten, waardoor hij een aantal wedstrijden moest missen. Desalniettemin heeft hij in de wedstrijden die hij wel speelde, laten zien dat hij een speler kan worden waar NEC in de toekomst nog heel veel plezier van gaat hebben. We kunnen alleen maar oprecht concluderen dat een heleboel Eredivisie clubs vorig seizoen echt hebben zitten slapen toen zijn contract bij de Graafschap af liep. Nou ja, hun verlies is onze winst!
Christian Santos
Christan Santos (beter bekend als Robert Freire bij enkele verwarde sportcommentatoren; Zuid-Amerikaanse namen blijven lastig) was voor de meesten van ons een grote onbekende toen hij deze zomer arriveerde op Stadionplein 1. Niet veel mensen zullen immers gehoord hebben van KAS Eupen, waar hij voor het eerst van zich liet horen. Waasland-Beveren zal sommigen bekender in de oren klinken, maar daar spendeerde Santos slechts een seizoen geblesseerd op de bank. Hij maakte tijdens een proefperiode bij NEC echter voldoende indruk op de technische staf om een gokje te wagen op deze transfervrije Duitse Venezolaan. Zijn eerste stappen op de Goffertmat waren helaas niet denderend. Zijn techniek oogde houterig, hij leek soms niet te weten waar te lopen of wat te doen, het was niet eens echt duidelijk of hij nou een vleugelspeler was of een spits of een middenvelder. Er werd zelfs zodanig getwijfeld aan zijn kwaliteiten dat vlak voor het sluiten van de transfermarkt Limbombe werd aangekocht om extra concurrentie op de vleugels te verzorgen. Santos raakte al snel op het tweede plan op de aanvalsflanken. Zijn invalsbeurt thuis tegen Den Bosch als aanvallende middenvelder betekende echter een kentering in zijn fortuin. Het oogde allemaal nog steeds niet geweldig, maar Santos scoorde wel ‘gewoon’ twee keer in dat duel. Dit patroon zette zich vervolgens door. Santos bleef maar scoren, als aanvallende middenvelder of als spits. De ene na de andere goal vloog erin en al snel hijgde hij zelfs topscorer Sjoerd Ars in de nek. Belangrijker nog, opvallend veel van zijn doelpunten waren echt beslissend. Waar Ars, Ali, Limbombe en consorten met vlijt hoge uitslagen op de borden lieten noteren, daar was het vooral Santos die de belangrijke gelijkmakers of voorsprongen aantekende. Regelmatig waren het zijn doelpunten die een impasse doorbraken of het wedstrijdbeeld deden kantelen. Santos maakte zelfs zo veel indruk dat hij opgeroepen werd voor het nationale team van Venezuela. En dat voor een speler die aan het begin van dit seizoen nog een treurige miskoop leek te worden!
Sjoerd Ars
In een lijstje van beste spelers kan de clubtopscorer uiteraard niet ontbreken. Sjoerd Ars werd aan het begin van dit seizoen met veel tromgeroffel binnengehaald; Ars zou immers garant staan voor doelpunten. Dat had hij op Jupiler League niveau al vaak genoeg bewezen. Het is echter één ding om zoiets te roepen, je moet het vervolgens toch nog maar even waarmaken. Gelukkig deed Sjoerd dat met verve. De teller staat inmiddels op een zeer indrukwekkende zesentwintig (!) doelpunten en het is niet ondenkbaar dat Ars dit seizoen zelfs nog de dertig haalt. Ter vergelijking, Vleminckx maakte er in zijn seizoen als Eredivisie topscorer drieëntwintig, Henk Grim legde er in de Eerste Divisie ooit negenentwintig in, maar dat was het wel zo’n beetje. Zelfs Frans Janssen bleef in zijn beste dagen op Eerste Divisie niveau steken op eenentwintig. Geniet er dus van zo lang het kan, want zo veel doelgerichtheid zullen we bij NEC ongetwijfeld niet vaak mogen bewonderen. En goals zijn punten. Dus zonder Sjoerd had dit seizoen er heel anders uit kunnen zien en zou een huldiging op de Wedren momenteel waarschijnlijk nog ver uit zicht geweest zijn.
Anthony Limbombe
Net als Jahanbakhsh maakt ook Limbombe zijn opwachting in zowel de Puppy als de Hond. Dat lijkt misschien op het eerste oog voor de hand liggend, maar terugzoekend in de DTH Award historie hebben we dit nog niet eerder meegemaakt. Er is immers een groot verschil tussen veel potentie tonen op jonge leeftijd, en daadwerkelijk een van de aanjagers en smaakmakers zijn van de ploeg. De Hond is normaliter toch veelal weggelegd voor de wat meer ervaren spelers, de leiders en de strategen. Maar als je als vleugelspeler zo belangrijk bent voor de teamprestatie, met een hele sloot aan goals en assists, dan is leeftijd ineens ondergeschikt. Voor meer uitleg waarom Limbombe hier genomineerd is verwijzen we je graag weer naar de Gouden Puppy Award. Al zal het voor de meeste supporters die dit seizoen trouw hun wedstrijden hebben gekeken al lang en breed duidelijk zijn.
Je kunt nu je stem uitbrengen op een van de bovenstaande nominaties.