Eindelijk is hij daar dan: de allereerste uitoverwinning in bijna twaalf (!!) maanden tijd. In Waalwijk pakte NEC na enkele teleurstellende wedstrijden drie zeer, zeer belangrijke punten in de strijd om lijfsbehoud. Helaas werd de nul wederom niet gehouden, maar wie zal het een zorg zijn. NEC stijgt immers door deze overwinning voor het eerst dit seizoen boven de rode stippellijn. Met 1-3 deed NEC zichzelf eigenlijk nog wat te kort ook, want de lat en de paal van het RKC doel kregen het deze avond ook aardig te verduren.
De laatste uitoverwinning van NEC voorafgaand aan deze pot dateert alweer van 22 februari 2013, toen Willem II het onderspit delfde in eigen huis. Tegenvallende uitslagen tegen NAC en Go Ahead en de oorwassing uit bij Feyenoord betekenden echter dat verliezen vanavond de ultieme nekslag kon zijn, dus de ploeg wist wat ze te doen stond. Het begin was ook niet slecht, met een bal van Jahanbaksh op de paal in de openingsminuut. Toch was het RKC dat al zeer vroeg aan de leiding kwam. Castelen schoot in de 6e minuut de 1-0 binnen. Een onderbreking van de dieptrieste statistiek aangaande tegendoelpunten (NEC hield sinds 10 februari 2013 haar doel al niet meer schoon) zat er dus ook vanavond niet in.
Wat NEC de laatste tijd gelukkig wel in overvloed heeft, in tegenstelling tot defensieve kwaliteit, is veerkracht. Naarmate de eerste helft vorderde groeide onze ploeg en overklasten we bij vlagen de Waalwijkers. Na een klein kwartier schoot Conboy op de lat. Navarone Foor, die vandaag de voorkeur kreeg boven Jantscher, wist tien minuten later gelukkig wel het net te vinden. Uit een klutssituatie viel de bal voor zijn voet en Foor schoot hem hoog in het dak voor de 1-1. Daarna was het wachten op de 1-2. RKC kwam er nauwelijks meer aan te pas. Enkele minuten voor rust mocht Koolwijk aanleggen voor een vrije trap. Hij vond het hoofd van winteraanwinst Lasse Nielsen, die de dik verdiende 1-2 binnenkopte. De gehoopte 1-3 bleef echter uit in het eerste bedrijf.
In de tweede helft zette RKC aan en werd de wedstrijd meer open. NEC maakte het zichzelf regelmatig onnodig moeilijk achterin en bij elke uitbraak van RKC hield je je hart vast. NEC bleef zelf voorin echter ook meedoen. Zo kopte Jahanbaksh na een klein uur spelen op de lat. Even later kwam onze ploeg echter goed weg toen een van richting veranderde bal voor de voeten van Braber viel. Johnsson redde ternauwernood. NEC hing op dat moment in de touwen en dat had het eigenlijk vooral aan zichzelf te danken, door het paniekerige spel op het middenveld en achterin. Waar RKC nadrukkelijk op jacht was naar de 2-2, daar viel uiteindelijk toch de bevrijdende 1-3 aan de overzijde. Jahanbaksh passte fraai door op Rieks, die Higdon vanaf de rechterflank pasklaar bediende. Higdon kleunde in eerste instantie mis, maar dit bleek een godsgeschenk. Keeper Seda dook namelijk naar de hoek om de verwachte bal te pareren. Die bal was echter van de voet van onze Engelse spits omhoog gesprongen in plaats van op het RKC doel af gekomen, waardoor Higdon een tweede kans kreeg om frank en vrij de 1-3 binnen te leggen.
RKC kreeg hierna nog wel enkele mogelijkheden op de 2-3. Zo miste wisselspeler Beauguel een enorme kans op enkele centimeters van het NEC doel. NEC hield echter stand en trok daarmee de eerste uitoverwinning van dit seizoen over de streep. Door het verlies van Roda JC komt NEC daardoor eventjes op plek 15, een ongekende luxe dit seizoen. Afhankelijk van de uitslag van PEC-Cambuur morgen, zouden we daar zelfs een weekje kunnen bivakkeren. Voor juichen is het echter nog veel te vroeg. Volgend weekend wacht in eigen huis PSV en kan alle euforie weer de kast in. Punten pakken tegen de concurrentie is een vereiste, maar een stuntje op zijn tijd is inmiddels ook pure noodzaak. Aanvallend kunnen we ongetwijfeld potten breken tegen PSV, maar de verdediging blijft een gammel zorgenkindje.