Waarom waarom waarom… kan NEC niet elke week zo spelen? Dat is de grote vraag die blijft plakken na de wedstrijd in de Goffert vandaag tegen FC Twente, de nummer 1 van Nederland voorafgaand aan deze pot. NEC speelde namelijk een prima pot voetbal en had, op een korte periode diep in de tweede helft na, Twente meermalen vakkundig bij de strot. Een verdiende 3-1 overwinning, die wellicht zelfs nog hoger had kunnen uitvallen als er een competente grensrechter langs de lijn had gestaan, was het resultaat.
De middag begon nog wat zorgelijk. Na de schorsing van Van Eijden kwam het bericht dat Nuytinck ziek moest afhaken in het hart van de defensie. NEC moest dus aantreden tegen FC Twente met Cmovs en Szélesi centraal achterin. Foor kreeg wederom de voorkeur boven Van der Velden.
Na de wanvertoning van vorige week tegen FC Utrecht had NEC vandaag wat goed te maken, en dat lieten de spelers zien ook. NEC schoot uit de startblokken en maakte het Twente de eerste tien minuten zeer moeilijk. Vooral Navarone Foor blonk uit, maar eigenlijk waren alle spelers gewoon prima bezig. NEC had meerdere kansen om de wedstrijd al vroeg open te breken. Twente kon daar slechts een schot van Bajrami tegenover zetten. Waar het echter zoals al zo vaak dit seizoen aan ontbrak bij NEC was de eindpass. NEC verzuimde het om zichzelf te belonen voor het goede werk.
Tot vlak voor rust. Cmovs werd van achteren neergeschopt door Luuk de Jong in het strafschopgebied van Twente, en Lasse Schöne verzilverde de penalty voor een zeer verdiende 1-0 voorsprong.
Na de rust verslapte NEC niet en binnen 5 minuten was ook de 2-0 een feit. Conboy strekte zich goed en tikte een vrije trap van Koolwijk fraai binnen. Twente hing in de touwen en NEC leek volledig ontketend. Alles lukte bij de Nijmegenaren, zowat elk duel werd gewonnen. De 3-0 kon dan ook niet uitblijven. En waar we al zo lang op wachten gebeurde eindelijk: Zeefuik scoorde zijn allereerste doelpunt, met zijn hoofd zowaar, wederom uit een vrije trap van Koolwijk.
Een kwartier voor tijd kwam Twente uit een hoekschop via Plet alsnog op 3-1. Twente kreeg door deze treffer ineens toch de geest en een benauwd kwartiertje volgde, waarin NEC flink onder druk kwam te liggen maar geen tweede treffer incasseerde. Vooral Babos hield NEC weer eens overeind in deze fase. Met nog enkele minuten te gaan legde Twente zich eindelijk neer bij het verlies, en had NEC met ondermeer Platje en Schöne de 4-1 nog in het vizier. Het bleef echter bij 3-1.
Een meer dan prima resultaat van NEC, met goed voetbal en veel passie. Net als tegen Groningen heerste NEC op het veld. Het maakt het extra zuur dat NEC niet in staat lijkt te zijn deze vorm meerdere weken op rij te etaleren. Fantastische wedstrijden als vandaag worden de week erna meteen afgewisseld met absolute wanvertoningen. Het linkerrijtje lijkt dan ook nog steeds, ondanks de prestatie van vandaag, een utopie. Wat nu telt is om in de resterende wedstrijden tegen de ploegen onder ons, te beginnen met VVV volgend weekend, ook de punten te pakken. Come on NEC!