Reacties na de wedstrijd

Het kan eigenlijk niet vaak genoeg gezegd worden: een nieuw clubrecord is gevestigd. Nog nooit eerder scoorde een NEC-speler meer dan 20 goals in één seizoen op Eredivisie niveau. Tot gisteren dus. En de teller stopte daar niet; ook nummers 21, 22 èn 23 vonden hun weg langs de zwaar geplaagde keeper Prus van Roda JC. De voltrekker van dit hoogstandje: Björn Vleminckx.

"Dit is echt prachtig", grijnst Björn na afloop tegen de journalist van de Gelderlander. "Maar ik moet vooral mijn teamgenoten danken. In het stadion schreeuwde iedereen: ‘Alle ballen op Vleminckx.’ Nou, dat de­den ze ook letterlijk, hè. Mijn tweede goal, na rust. John Goos­sens heeft een geweldige trap, hij staat vrij en kan schieten. Maar hij zet mij vrij. Dat zegt alles. Zij laten mij renderen. Ik ben ze daarvoor enorm dankbaar."

De overwinning gisteren was inderdaad boven alles een teamprestatie. Vloet greep de laatste wedstrijd voor eigen publiek met beide handen aan om te laten zien waar hij de afgelopen anderhalf jaar met dit team mee bezig geweest is. "Dit is een topaf­scheid", beaamt de naar Sparta vertrekkende coach naderhand dan ook. "Ik wilde ook het res­pect tonen naar Thomas Chatelle en Bas Sibum. Zij verdienden van­wege hun inzet en passie speeltijd in dit decor. Dit was de wedstrijd voor alle jongens."

Alle jongens behalve wellicht Bram Nuytinck, die vroegtijdig de kant moest opzoeken met een gekwetste knie, waar hij al enige dagen mee geworsteld had. Zijn vervanger was Rens van Eijden, de centrale verdediger die een prima eerste seizoenshelft kende, maar vanwege een blessure enige tijd verstek moest laten gaan en bij zijn terugkomst ineens een in bloedvorm verkerende Nuytinck voor zich vond. Dat was wel even slikken voor de verdediger. "Ik moest geopereerd wor­den. Maar toen kwamen die tele­foontjes. Eerst van meneer Aal­bers (de technisch directeur van NEC, red). Daarna belde de trai­ner. De ploeg had problemen ach­terin. Of ik de operatie wilde uit­stellen. Er sprak vertrouwen in uit." Het mocht helaas niet zo blijven. "Na twee weken kwam de trainer al bij me. Hij wil­de Zomer en Nuytinck niet meer uit elkaar halen in het centrum. Van dat vertrouwen was dus niet veel meer over. Maar ik begrijp het wel. Ramon en Bram hebben een uitstekend seizoen gedraaid." Ook na de nodige blessures achterin bleef het voor spaarzame invalbeurten voor Van Eijden. Toch houdt hij er de moed in. "Joh, er zijn er­gere dingen in het leven. Ik wil overal slagen als voetballer. Al stel­len ze me op in de A1. Ik wil altijd mijn niveau halen. Dus ook hier. Deze trainer gaat weg. Volgend sei­zoen staat er weer een ander. Nieu­we trainer, nieuwe kansen. Zo is het toch?"

Zo is het inderdaad, al zal het ook onder de nieuwe coach Pastoor nog een harde dobber worden om terug in de basis te breken. Zomer en Nuytinck deden het dit seizoen immers prima. Zomer werd gisteren zelfs uitgeroepen tot DCM Speler van het Seizoen. "Prach­tig en natuurlijk volledig terecht", grijnst Zomer. "Heb ik dit seizoen toch maar mooi een prijs gepakt."

Ook Vleminckx aast natuurlijk nog altijd op een prijs, die mooie nationale topscorer titel. En het ziet er nu beter uit dan ooit voor de Belg. "Ik heb er nu twee meer dan Boelikin, hè. Dat moet genoeg zijn. Ik zou de topscorerstitel heel graag veroveren. Voor de club, maar ook voor mezelf. Dat zou de periode NEC echt compleet maken." Zijn afscheid van de club speelt al in zijn achterhoofd. "NEC is zo’n warme club, ik ga straks heel veel mensen missen. De spelersgroep, de fans. Maar boven alles en iedereen toch Jack de Gier. Van hem heb ik veel geleerd, op hem kon ik altijd bouwen."

Reageer via DTH Facebook of deel via social media of mail.