‘Ik heb toch mijn visitekaartje af kunnen geven’

Thuis tegen PSV speelde NEC een van de beste wedstrijden maar de Nijmeegse ploeg bleef wel met lege handen staan. Zaterdag verdiende NEC niet meer dan een nederlaag. PSV zette de ploeg tegen de muur. In die omgeving groeide reservegoalie Van Emmerik boven zichzelf uit .

Raymon van Emmerik speelde zaterdagavond de wedstrijd van zijn leven. Een heel seizoen is rond de wedstrijden van de eerste de reservekeeper een beperkte rol in de coulissen van het voetbaltheater toebemeten.


De vroege arriveerder ziet Van Emmerik nog het vaakst in de rol van goedbetaalde piccolo als hij samen met Pothuizen geinend de tiendelinge kofferset richting kleedkamer duwt. Beide cracks hijsen dan meestal nog even aan een peuk alvorens ze de rookvrije ruimtes betreden.


‘Ik wilde tegen PSV laten zien wat ik waard ben’


Sinds een maand vervangt de 25-jarige Nijmeegse goalie echter de aan zijn knie geblesseerde Gábor Babos. Hij had daarbij de pech dat NEC juist in die fase in een dip terechtkwam.


Vorige week tegen Heracles won NEC voor het eerst en hield Van Emmerik ook zijn doel schoon.


„Ik was gebrand om goed te keepen. Er was de afgelopen weken toch wat kritiek gekomen. Op televisie waren ze weinig lovend over me geweest. Ik wilde laten zien wat ik waard was.“


Die bekentenis komt eruit nadat hij eerst met een lading gemeenplaatsen de complimenten in ontvangst heeft genomen. „Daar sta je voor, hè.“ En: „Het ging wel lekker, ja.“


Maar achter die bescheiden façade ging een hoop opluchting schuil. Van Emmerik weet dat hij volgende week naar alle waarschijnlijkheid weer de reservebank gaat warmhouden als Babos zijn positie tussen de palen weer inneemt.


Onlangs gaf Van Emmerik echter aan de ambitie te koesteren de eerste keeper van NEC te worden. Zonder een uitstekend optreden tegen PSV zou dat altijd een illusie blijven.


Raymon van Emmerik greep die ultieme kans met beide handen en klemvast. Er was bijna geen PSV’er te vinden die niet oog-in-oog met de keeper kwam te staan. Maar Van Emmerik leek zaterdag niet te passeren. En zelfs als hij kansloos was, leek zijn doel behekst en hobbelde de bal net naast de paal.


Na zijn optreden van zaterdag heeft Van Emmerik er vrede mee om zijn plekje in de relatieve anonimiteit weer in te nemen. „Want ik heb mijn visitekaartje wel afgegeven.“


Het bleek net niet genoeg. De vrije trap van Farfán draaide ruim om de Nijmeegse muur in de verre hoek. „Tsja, het was míjn hoek. Maar ik heb die bal nooit zien vertrekken. Een mooie vrije trap. Maar natuurlijk wel klote dat we dat punt niet mee naar huis nemen.“

Bron: De Gelderlander

Reageer via DTH Facebook of deel via social media of mail.