Willem II-NEC kende twee gezichten: voor rust liepen de gasten achter de feiten aan, daarna vermande de ploeg zich. Sleutelmoment daarin was de inbreng van Guillano Grot die zijn imposante lichaam vol in de strijd gooide. Alle aandacht was echter voor matchwinner David Jones.
Het scheelde slechts één letter, maar het was een wereld van verschil. De spraakverwarring bij de wissel van Guilliano Grot (Jonas in plaats van Jones) werd tijdig opgemerkt en dat scheelde uiteindelijk twee doelpunten, alletwee van de voet van de Mancunian. „Vorige week twee, vandaag twee, volgende week tegen Feyenoord hopelijk drie“, sprak Jones gevat. Aan zelfvertrouwen ontbreekt het de middenvelder niet.
Nadat vorige week Niedzielan een strafschop had gemist, ging de technische staf binnen de selectie te rade om een alternatieve elfmeterschutter naar voren te kunnen schuiven. Ron de Groot polste ook David Jones en kreeg te horen dat hij nog nooit een pingel had gemist. „Toen we bij het stadion wegreden wist ik al dat ik de penalty zou nemen, mocht het er van komen.“
De wijze waarop hij Peter Zois, de derde keeper van de Tilburgers, passeerde was illustratief van zijn volwassenheid als voetballer. Want het is geen bravoure van de Engelsman, hij is wars van grootspraak; Jones weet bijna steeds waarmee hij bezig is.
Ook buiten het veld is zijn optreden gecontroleerd en kalm. Als cameramensen aan hem beginnen te sjorren om hem gunstig in het licht te manoeuvreren, ondergaat hij dat met boeddhistische rust, om daarna in afgeronde zinnen zijn lezing van de wedstrijd te geven. Het is te merken dat hij bij United al vanaf zijn veertiende mediatraining heeft gehad. Hij loopt van de ene naar de andere camera en doet zijn zegje bijna routinematig.
Onopgemerkt door de Talpa-camera’s straalde ook Guillano Grot. De spits weet er in dit NEC pas een beroep op hem wordt gedaan als de nood aan de man is. En dat was het geval. Terwijl de Tilburgse fans vroegtijdig carnaval vierden, liep Grot zich warm om in de slotfase oorlog te maken. „Ik dacht: ik ga eens lekker buffelen. En het werkte meteen. Ik kon daarmee de rest van de ploeg op sleeptouw nemen. Willem II speelde zo kort op elkaar dat het geen zin had om mooi te gaan spelen. Hier moest worden geknokt.“
Hij stond koud in het veld toen hij de eerste tegentreffer inleidde. In een overvol strafschopgebied legde hij terug op Niedzielan, diens schot werd geblokkeerd, maar belandde voor de voeten van David Jones: 2-1.
En heel NEC wist dat bij Willem II de paniek zou toeslaan bij een tegentreffer. „Zo gaat het al weken bij Willem II“, aldus Björn van der Doelen. En opnieuw was Grot hoofdrolspeler bij de treffer. „Ik wist gewoon was er ging gebeuren. Ik zag Romano omhoog gaan en wist waar hij die bal zou neerleggen. Ik gooi mijn lichaam ertussen en die gozer (Mathieu Assou-Ekotto, red.) geeft me een duwtje. Duidelijke zaak. Ik had ’m liever zelf afgemaakt, maar zo was het ook goed.“
En zo zorgde de voormalige Treffers-spits voor de ommekeer. „Natuurlijk sta ik liever in de basis. Daar train ik elke week hard voor. Maar je moet eerlijk zijn, de spitsen doen het verschrikkelijk goed op het moment. Dan kan ik vrede hebben met de rol die ik nu vervul“, zegt Grot.
Bron: De Gelderlander